Τρία χρόνια απουσίας για ένα νέο και ανερχόμενο συγκρότημα όπως οι Muse είναι μια ριψοκίνδυνη απόφαση, η οποία αν μη τι άλλο δεσμεύει τον καλλιτέχνη για μια δουλειά που θα ανταπεξέλθει στις υψηλές προσδοκίες των οπαδών. Όταν έχεις καταφέρει να κυκλοφορήσεις 3 δίσκους οι οποίοι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο ποιοτικά, ενώ σταδιακά οι συνθέσεις σου γίνονται ωριμότερες, ακόμα και χωρίς να το επιδιώκεις, ανεβάζεις τον πήχη πολύ ψηλά. Έχοντας ξεφύγει από την παγίδα του τρίτου δίσκου (αυτή που λέει πώς ο τρίτος δίσκος ξεχωρίζει τα καλά από τα μέτρια συγκροτήματα) και μάλιστα αφήνοντας άριστες εντυπώσεις με το "Absolution", κυκλοφορούν το νέο τους δίσκο με όνομα "Black Holes & Revelations". Στο κλίμα της καταστροφολογίας των τελευταίων ημερών, η έκτη μέρα του έκτου μήνα του έκτου έτους της νέας χιλιετίας πέρασε και δεν καταλάβαμε τίποτα. Η Αποκάλυψη τελικά δεν έγινε. Κανείς δεν ξέρει όμως τι θα γίνει την τρίτη μέρα του έβδομου μήνα του ίδιου πάντα έτους οπότε και κυκλοφορεί το "Black Holes & Revelations". Concept του δίσκου; Οι Μαύρες Τρύπες, οι 4 Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, τα πρόσωπα-βουνά στον Άρη, οι θεωρίες συνωμοσίας, οι προσπάθειες συγκάλυψης μυστικών επιχειρήσεων αποικιακού χαρακτήρα της NASA στον Άρη. Περνώντας στο κυρίως πιάτο, μπορεί να πει κανείς, καταρχάς, ότι όλη αυτή η αναμονή άξιζε τον κόπο. Ακούγοντας το "B.H.A.R." συναντάς όλα τα στοιχεία των Muse που τους έκαναν αναγνωρίσιμους (σε όποιο βαθμό έγινε αυτό τέλος πάντων). Τα arpeggio στα πλήκτρα με αυτό το διαστημικό συναίσθημα είναι ακόμα εδώ. Η φωνή του Matt σαν κλάμα ανοίγει το δρόμο στις καθαρτικές μελωδίες της κιθάρας και των πλήκτρων, δίνοντας και αυτά με τη σειρά τους την ευκαιρία στο μπάσο και τα drums να σπάσουν με την ένταση τους κάθε πιθανή αντίσταση του ακροατή, παραλύοντας τον. Πλέον όντας έρμαιο των τριών μουσικών από την Αγγλία, απολαμβάνει κάθε στιγμή του δίσκου. Ένα και ένα τα κομμάτια φαίνονται αρκετά δουλεμένα, με αρκετά από αυτά να μπορούν άνετα να σταθούν μόνα τους σα single. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια από αυτά θα ήταν τα "Μap Of The Problematique", "Exo-Politics", "Knights Of Cydonia", "City Of Delusion". Ακόμα δυο κομμάτια τα οποία κρατούν την παράδοση των προηγούμενων δίσκων είναι τα "Assassin" και "Soldier's Poem" με σαφείς αναφορές στα παλιά "Stockholm Syndrome" και "Unintended" . Χωρίς να κάνουν μια στροφή παρά λίγων μόνο μοιρών στη μουσική τους κατεύθυνση, οι Muse παρέχουν έναν εξαιρετικό δίσκο, άξιο διάδοχο του "Absolution", με τον οποίο θα αποκτήσουν αρκετή φήμη και δόξα παραπάνω με την αξία τους. Ένας από τους καλύτερους δίσκους στον alternative rock χώρο του 2006 κατά την προσωπική μου άποψη. Άλλο ένα από τα συγκροτήματα που είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε παλιότερα Rockwave αλλά που τελικά, όπως πλέον έχουμε συνηθίσει εδώ στην Ελλάδα, ποτέ δεν είδαμε αφού ακυρώθηκαν.
