Murder By Death

Bitter Drink, Bitter Moon

Bloodshot (2012)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 22/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Προτού ξεκινήσω τα του "Bitter Drink, Bitter Moon", θα ήθελα να κάνω δύο γρήγορες στάσεις στη δισκογραφία των Murder By Death. Καταρχάς στο εξωπραγματικό και παραγνωρισμένο ντεμπούτο τους "Like The Exorcist, But More Breakdancing" από το 2002, όταν έπαιζαν εκλεπτυσμένο art rock με «αυτοκαταστροφικές» ατμόσφαιρες και έμπνευση να πιάνει ζενίθ. Δεύτερον, στον τέταρτο δίσκο τους "Red Of Tooth And Claw" του 2008 όταν και η μπάντα το γύρισε οριστικά και αμετάκλητα πλέον στην alt-country και έκτοτε τα καταφέρνει με εξαιρετικότατα αποτελέσματα. Δεν κέρδισαν άδικά τη θέση τους στο αφιέρωμα του Rocking.gr, "Smoke And Wine", για τους σημαντικότερους alt-country καλλιτέχνες...

Πίσω στο σήμερα, οι Murder By Death κεντρίζουν την προσοχή εξαρχής με τον cool και άκρως ταιριαστό τίτλο του νέου τους άλμπουμ, καθώς επίσης και με το εντυπωσιακό εξώφυλλό του. Μουσικά, πρόκειται για ένα δίσκο που μεγαλώνει συνεχώς ακρόαση με την ακρόαση μέχρις ότου η ποικιλία και η ένταση των συναισθημάτων γεμίσουν τούτο το πικρό (και ταξιδιάρικο) ποτήριον και στρέψουν τα βλέμματα στο επίσης πικρό φεγγάρι ως τον πιο ταιριαστό συνοδοιπόρο στο ταξίδι του "Bitter Drink, Bitter Moon". Πολλές ακροάσεις μετά, είμαι πεπεισμένος ότι πρόκειται για τον δεύτερο καλύτερο δίσκο της μπάντας μετά το ντεμπούτο της και τον καλύτερο με το τωρινό της προσωπείο.

Το "My Hill" ανοίγει τον δίσκο με την βαθιά, μπάσα φωνή του Adam Turla και εισάγει τον ακροατή στο πνεύμα του για να ακολουθήσει η ζεστασιά του κάπως θριαμβευτικού "Lost River". Ο δίσκος συνεχίζει up-tempo με το γρήγορο "Straight At The Sun" για να οδηγηθεί στο hitάκι του -και ενδεχομένως το καλύτερο κομμάτι του- "No Oath, No Spell" το οποίο μπορείτε να ακούσετε σε ακουστική εκτέλεση εδώ και σε ακόμα πιο εντυπωσιακή εκτέλεση ...στον δίσκο. Το "I Came Around" που ακολουθεί σε χαρωπό ρυθμό με το τσέλο και το ακορντεόν να δίνουν τον ρυθμό αποτελεί το single της κυκλοφορίας. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο έκτο κομμάτι, "Hard World", και μοιάζεις σίγουρος για δύο πράγματα: ότι οι Murder By Death βρίσκονται σε τρελά κέφια και ότι «φωτίζουν» τον ήχο τους.

Για το δεύτερο όμως είσαι εν μέρει λάθος, γι' αυτό μην προτρέχεις... Το folk ψυχεδελικό διαμαντάκι "Ditch Lilly" ρίχνει τους τόνους. You were made incomplete... To συναρπαστικό "The Curse Of Elkhart" αποτελεί εξαίρετο δείγμα συναισθηματικά φορτισμένης, καταρρακτώδους alt-country με λανθάνουσα οργή και στίγματα σκοτείνιας. Με το "Ramblin" και το πανέμορφο πιανιστικό instrumental "Queen Mab" να διατηρούν το φώς μακριά, έρχεται το "Go To The Light", με την ανατριχιαστική φωνή του Turla να εμπλουτίζεται από εξίσου ανατριχιαστική τρομπέτα. Το "Oh, To Be An Animal" εξομολογείται «It's the loneliest of times» στην πιο κατατονική στιγμή του δίσκου για να έρθει το "Ghost Fields" να κλείσει τον δίσκο με μια πιο ευχάριστη και νοσταλγική νότα.

Το "Bitter Drink, Bitter Moon" κατάφερε όχι μόνο να ξεκολλήσει έναν άλλον εκπληκτικό folk rock δίσκο, το "Awellupontheway", από το στερεοφωνικό μου, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα, αλλά και να με κάνει να κατατρέξω σε γραφικότητες τύπου ουίσκι σε βεράντα με θέα το φεγγάρι, έτσι για να ταιριάζουμε με τον τίτλο ρε αδερφέ. Ας το συνοψίσουμε όμως: από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
  • SHARE
  • TWEET