Μπάμπης Παπαδόπουλος

Το όνομά του Μπάμπη Παπαδόπουλου είναι συνδεμένο με ένα από τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα της ελληνικής ροκ σκηνής, τις Τρύπες. Το πλούσιο βιογραφικό του περιλαμβάνει συνεργασίες με Σωκράτη Μάλαμα, Φλώρο Φλωρίδη, Νίκο Παπάζογλου και Θανάση Παπακωσταντίνου. Οι "Σκηνές Από Ένα Ταξίδι" είναι το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με συνθέσεις και μουσικές εικόνες που χαρακτηρίζονται από rock, ambient, jazz- electronic στοιχεία και οργανωμένους αυτοσχεδιασμούς. Το 2010 ακολούθησε η κυκλοφορία του δεύτερου του δίσκου, "Απ' τη Σπηλιά Του Δράκου", στον οποίο επιδιώκει μια συζήτηση με το ρεμπέτικό τραγούδι και αναζητά έμπνευση στις μελωδίες του 1930. Αργότερα, ασχολήθηκε με την επιμέλεια της μουσικής για θέατρο και σινεμά. Ενδεικτικά, έχει γράψει τη μουσική για την ταινία "Αγρυπνία" (2005) του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικού και το 2014 υπέγραψε τη μουσική της ταινίας "To Μικρό Ψάρι", του Γιάννη Οικονομίδη. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που η μουσική που πλάθει ακολουθεί τον ήρωα φτιάχνοντας μια ιστορία, μια ταινία και έναν δίσκο μέσα από τη μελωδία. Η μουσική γι' αυτόν πρέπει να είναι γυμνή από στίχους για να μπορεί ο ακροατής να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες.

Η προηγούμενη δισκογραφική κατάθεση του Μπάμπη Παπαδόπουλου ήταν το άλμπουμ "Μέσα Στον Πόνο Είν’ Η Χαρά Μεσ' Στη Χαρά Είναι Ο Πόνος" (2014 η έκδοση CD και 2015 η - εξαντλημένη πλέον - έκδοση βινυλίου). Η φυσική συνέχεια του "Μέσα Στον Πόνο Είν' Η Χαρά..." είναι στα σκαριά καθώς το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο στούντιο μαζί με τους μουσικούς του Ακούστικ Σετ (το σχήμα που τον πλαισιώνει σταθερά στις ζωντανές εμφανίσεις του). Το αλμπουμ αυτό αναμένεται να τεθεί σε κυκλοφορία εντός του 2019. Ο έμπειρος κιθαρίστας Μπάμπης Παπαδόπουλος βρίσκεται πλέον σε ένα καινούργιο πεδίο έκφρασης, αυτό της δημιουργίας μουσικής για μια χορευτική performance.

Η καινούργια του δουλειά έχει τίτλο "Βορεάδες" και χρησιμοποιήθηκε στην ομώνυμη παράσταση χορού της χορογράφου Πωλίνας Κρεμαστά. Η μελωδία δεν αποτελεί παρθενογένεση αλλά είναι ένας διάλογος μεταξύ του χορού και του ήχου για τον επαναπροσδιορισμό της παραδοσιακής μουσικής. Το κομμάτι "Απόγειος" έχει τις ρίζες του σε μια αύρα που φυσάει από τη γη προς τη θάλασσα τις νυχτερινές ώρες προωθώντας την ιδέα πως η κίνηση ξεκινάει από τη γη προς τα πάνω. Ακούγοντας τα κομμάτια "Αέανος" και "Κοσμόπολη" είναι σαν να διαβάζεις ένα ποίημα και έτσι ο κάθε ακροατής έχει την ευκαιρία να κάνει τη δική του ανάγνωση στο συγκεκριμένο έργο. Ambient ήχοι, ηλεκτρονικά πεδία και μια ανεξίτηλη ηλεκτρική κιθάρα είναι ικανά να απευθυνθούν στους καλλιτέχνες και να τους επιτρέψουν να δημιουργήσουν υπό τους ήχους του δίσκου "Βορεάδες". Η σύνθεση του "Περιλαπλανόμενου" αποτελεί, σε μια ελεύθερη προσωπική μετάφραση, τους ήχους των μελών τους σώματος μας όταν αυτά απελευθερώνονται και σηκώνονται για να χορέψουν έναν παραδοσιακό χορό με χαρακτηριστική τη στιγμή προς το τέλος του κομματιού που όλα τα όργανα ενώνονται και ήδη έχεις πιάσει τα χέρια των άλλων ανθρώπων και χορεύετε. Η συνθετική πρόταση του Μπάμπη Παπαδόπουλο κλείνει με την "Έξοδο" και την επιστροφή στην πραγματικότητα. Σχεδόν 15 λεπτά βυθισμένα στη σκέψη για την ικανότητα του μυαλού μας να ακούει ήχους και μελωδίες και μέσα από αυτές να πλάθει ιστορίες, να ονειρεύεται και να επιβιώνει. Μόλις το άλμπουμ τελειώσει σου αφήνει την αίσθηση πως έχεις ήδη χορέψει.