Mothlite

Οι Mothlite είναι ντουέτο. Ο Βρετανός Daniel O'Sullivan αναλαμβάνει τα πλήκτρα, την κιθάρα και τα φωνητικά, ενώ ο Φινλανδός Antii Uusimaki έχει αναλάβει την παραγωγή καθώς και τη βοήθεια στα πλήκτρα. Γιατί τονίζουμε τόσο τη σύσταση της «μπάντας»; Γιατί έχοντας αυτό υπόψη περιμένει κανείς κάτι πολύ πιο μινιμαλιστικό από αυτό που τελικά λαμβάνει. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Έξι συνθέσεις μέσης έως μεγάλης διάρκειας, με πλούσια ενορχήστρωση οι περισσότερες, είναι αυτό που μας παρουσιάζουν οι Mothlite και με χαρά εμείς απολαμβάνουμε.

Ο ήχος είναι ambient, σκοτεινός και downtempo, με το πιάνο να κυριαρχεί, ορίζοντας τη μελωδία, και με κρουστά σε δαιδαλώδεις, μυστικιστικούς ρυθμούς. Σποραδικά φωνητικά ενυπάρχουν με σκοπό μάλλον να συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα, παρά να αφηγηθούν κάτι συγκεκριμένο. Οι επιρροές που απαριθμεί η μπάντα (από Alice Coltrane και Albert Ayler μέχρι Pink Floyd και Talk Talk) είναι όλες ακριβείς και ευδιάκριτες, αλλά με τέτοιο τρόπο δοσμένες ώστε όχι μόνο να είναι άψογα ενταγμένες αλλά και το αποτέλεσμα να είναι εν πολλοίς άνευ κατηγοριοποίησης.

Οι avant garde πειραματισμοί συμβαδίζουν με ηλεκτρονικά ηχητικά τοπία και δημιουργούν μία άκρως λυρική μουσική. Συχνή είναι και η παρουσία πνευστών και εγχόρδων, τα οποία, από κοινού με τα κρουστά, προσφέρονται από διάφορους καλεσμένους - φίλους του συγκροτήματος. Ως δομικά συστατικά της μουσικής χρησιμοποιούνται εξίσου ο θόρυβος και η σιωπή, ενώ οι μελωδικές φράσεις που ξεπηδούν μέσα από έναν παχύ στρώμα ήχων μοιάζουν με (και είναι κατάλληλες να ακουστούν υπό) τις αχτίδες του φεγγαριού, όπως αυτές γλιστρούν ανάμεσα στις φυλλωσιές κάποια ομιχλώδη βραδιά.

Οι αναγωγές σε φυσικά τοπία δεν είναι τυχαίες και δε γίνονται μόνο από την πλευρά του ακροατή, αφού, αντιλαμβανόμενοι προφανώς τη φύση της μουσικής τους και εμπνεόμενοι από το περιβάλλον, οι Mothlite δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν εφέ, όπως το φύσημα του αέρα ή ο ήχος της βροχής, ενώ ονομάζουν τα τραγούδια τους χρησιμοποιώντας λέξεις όπως riverside, wood, water και dew. Μία σύντομη αναφορά για την απώλεια του ρομαντισμού ως συνέπεια της βιομηχανικής επανάστασης που υπάρχει στην αρχική σελίδα του site τους ενισχύει τα προηγούμενα.

Εν τέλει πρόκειται για μία πολύ καλή προσπάθεια από δύο ανθρώπους που είχαν εμφανώς ένα κοινό όραμα και ένα προσεγμένο σχέδιο για το τι είδους μουσική θέλουν να δημιουργήσουν, μακριά από εμπορικές σκοπιμότητες και εύκολες λύσεις. Μουσική που μπορεί να αγγίξει λίγους, υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και διάθεση, αλλά που όταν το καταφέρει είναι σίγουρο ότι θα επιδράσει πάνω τους μαγικά. Αν υπάρχει μία λέξη που θα τους περιέγραφε καλύτερα, θα έλεγα ότι οι Mothlite είναι υποβλητικοί.