Morning

H μόδα που θέλει τα συγκροτήματα που καταπιάνονται με τον ατμοσφαιρικό / heavy ήχο να έχουν πίσω από το μικρόφωνο κάποια κοπέλα έρχεται να επαληθευτεί άλλη μια φορά τον τελευταίο καιρό... Οι Morning είναι ένα νέο σχήμα από την Ολλανδία, πίσω από το μικρόφωνο έχουν μια γλυκύτατη (mezzo) μικρή Ολλανδέζα και το παρόν πρώτο τους δισκάκι έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές από όσους μιλάνε γερμανικά ή κάποια παρεμφερή γλώσσα...

Female metal λοιπόν, στα χνάρια των Nightwish, των Lacuna Coil και φυσικά (φυσικότατα μην πω) των Gathering... Γιατί αν είσαι από Ολλανδία και θες να έχεις κοπέλα να σου τραγουδά θα ήταν λίγο χαζό να μην οικειοποιηθείς κάποια στοιχεία από συγκροτήματα τα οποία έχουν κάνει μια πολύ αξιόλογη πορεία στον χώρο και έχουν ανοίξει το δρόμο τον οποίο τώρα εσύ περπατάς με τόση άνεση. Όταν λέμε όμως ότι οι Morning είναι "στα χνάρια" των παραπάνω συγκροτημάτων εννοούμε πως σίγουρα έχουν τοποθετήσει τη μουσούδα τους εκεί που έχει περπατήσει η Tarja, η Cristina και η Anneke και έχουν μυρίσει πολύ πολύ καλά... Έτσι το αποτέλεσμα ναι μεν έχει πάρει μυρωδιές αλλά, στην περίπτωση αυτών εδώ των συμπαθών Ολλανδών, έχει τη δικιά του γεύση...

Δε σας κρύβω ότι οι πρώτες ακροάσεις του "Hour Of Joy" με είχαν απογοητεύσει... Και αυτό γιατί σε μια πρώτη επιδερμική επαφή με τη μουσική του συγκροτήματος, όλα μου φαίνονταν ξαναπαιγμένα και ξαναακουσμένα... Χαρακτηρίζουν οι ίδιοι και τη μουσική τους ως "dream metal", ε δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος να τους τοποθετήσει στη λίστα με τους γραφικούς... Αλλά όπως γράφω και παραπάνω, η μουσική των Morning βρίθει καλών στιγμών και σίγουρα αν είσαι από τους οπαδούς του ιδιώματος θα βρεις πάρα πολλές στιγμές που θα σε συγκινήσουν.

Στα σημεία που ξεχώρισα ιδιαίτερα συγκαταλέγονται τόσο η διασκευή στο "The Show Must Go On" των Queen (ουσιαστικά πρόκειται για επανεκτέλεση με γυναικεία φωνητικά, αλλά είναι αξιοπρεπής και δε μας ενοχλεί), όσο και τα πολύ σωστά τοποθετημένα πλήκτρα και οι έντονες εναλλαγές μέσα στο ίδιο κομμάτι: κάποια μέρη είναι πιο mid-tempo, κάποια πιο αργά και κάποια πιο συναυλιακά... Έτσι ως σύνολο το album όχι μόνο δεν κουράζει αλλά καθώς ξεδιπλώνεται μπροστά σου, σου κλείνει το μάτι με τον έξυπνο τρόπο που καταφέρνει να πάρει όλα τα κλισέ του είδους και να τα αναμείξει με τρόπο, αν μη τι άλλο, εμπνευσμένο. Και αυτό είναι που τους ξεχωρίζει τόσο από συγκροτήματα του συρμού (που ξεπήδησαν από τις πολυεθνικές για να αρπάξουν ότι εφήμερη δόξα υπάρχει στη συγκεκριμένη σκηνή), όσο και από τους άλλους οι οποίοι λατρεύουν τόσο πολύ τους μεγάλους του είδους και πιθηκίζουν...

Το κακό (και συνάμα καλό, αν αναλογιστεί κανείς πως έχουμε να κάνουμε με πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα) είναι ότι το "Hour Of Joy" δεν περιέχει το μεγάλο κομμάτι, το κομμάτι το οποίο θα μπορούσε να γίνει single και να τους χαρακτηρίσει. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα: ο δίσκος είναι αρκετά εσωτερικός και ονειρικός και η απουσία κάποιας εξεζητημένης στιγμής σε ωθεί να τον ακούσεις και να τον κρίνεις ως σύνολο. Και αυτό, σε μια περίοδο fast food μουσικής δημιουργίας και κατανάλωσης, είναι σαφώς ένα επίτευγμα.

Όσοι και όσες γουστάρετε τον συγκεκριμένο ήχο τρέξτε να πάρετε το ντεμπούτο των Morning. Θα μείνετε κάτι παραπάνω από ευχαριστημένοι... Οι υπόλοιποι αρχίστε από τους μεγάλους τους ιδιώματος και αν σας κορέσουν ελάτε και κατά εδώ... Πολύ καλή κυκλοφορία!