Monster Magnet

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την τελευταία δισκογραφική δουλειά των Monster Magnet μέσα στα οποία η μπάντα πέρασε αρκετά δύσκολες καταστάσεις (αποχωρήσεις μελών, αλλαγή δισκογραφικής), με αποτέλεσμα να καθυστερήσει αρκετά η κυκλοφορία του "Monolithic Baby!". Μετά το αναιμικό για πολλούς "God Says No", οι απαιτήσεις του κόσμου ήταν πολύ αυξημένες και οι Magnets έχουν να αποδείξουν στους οπαδούς τους ότι είναι ακόμα ακμαίοι. Πήρα το CD στα χέρια μου έχοντας ακούσει 2 κομμάτια από πριν και δεν μπορώ να πω ότι με είχαν εντυπωσιάσει. Η πρώτη γεύση που σου αφήνει το album είναι κάπως περίεργη, σαν να λείπει κάτι. Μετά από αρκετές ακροάσεις όμως τα πράγματα έρχονται στην θέση τους.

Ο Wyndorf και η παρέα του όπως πάντα δημιούργησαν ένα δίσκο διαφορετικό από τους προηγούμενους, γεγονός που δείχνει ότι δεν ξέρεις τι να περιμένεις από αυτούς σε κάθε νέα τους δουλειά. Η μουσική δείχνει τις rock n roll καταβολές τις και οι ψυχεδελικές εξάρσεις των προηγούμενων albums απουσιάζουν, έχοντας δώσει την θέση τους σε πιο πιασάρικα riffs. Η φωνή του Wyndorf έχει ακόμη αυτή την διαβολική χροιά και ο τρόπος που τραγουδάει είναι μοναδικός. Ο Wyndorf είναι μάλλον ο καλύτερος ερμηνευτής της γενιάς του(μαζί με τον Cornell και τον Garcia) και το αποδεικνύει σε κάθε νέα κυκλοφορία των Magnets. Οι στίχοι είναι καυστικοί και ταιριάζουν απόλυτα στην μουσική τους, επιβεβαιώνοντας ότι οι Magnets είναι εδώ!

Οι Mundell και Caivano στις κιθάρες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους (μερικές επιρροές από το project Τhe Atomic Bitchwax του πρώτου κάνουν αισθητή την παρουσία τους), τη στιγμή που το rhythm section των νεόφερτων Baglino και Wilwood - μπάσσο και drums αντίστοιχα - γεμίζει τον ήχο των Magnets έχοντας καλύψει με τον καλύτερο τρόπο τους αποχωρήσαντες Calandra και Kleiman. Ο ήχος είναι αρκετά σύγχρονος και η παραγωγή είναι εντελώς rock n roll, γεγονός που ίσως ξενίσει αρκετούς. Λείπει αυτή η διαστημική ατμόσφαιρα που είχαμε συνηθίσει στα προηγούμενα albums και η βαρύτητα στις κιθάρες έχει μειωθεί αισθητά, τονίζοντας το γενικότερο κλίμα αλλαγής που διακατέχει το νέο τους album.

Και τώρα το μεγάλο ερώτημα, τελικά άξιζε η αναμονή για το "Monolithic Baby!"; Για τους σκληροπυρινικούς οπαδούς που έχουν μείνει στον ήχο του "Dopes To Infinity" και των προηγούμενων αριστουργημάτων, μάλλον όχι. Οι Magnets είναι εντελώς διαφορετική μπάντα από τότε και αυτά τα χρόνια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Για αυτούς που τους γνώρισαν με το “Powertrip” θα βρούν στο νέο δίσκο την φυσική εξέλιξη του (αν δεν είχε μεσολαβήσει το "God Says No") και θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι με το "Monolithic Baby!". Oι υπόλοιποι που θα έρθουν σε επαφή με την μπάντα για πρώτη φορά (αλήθεια υπάρχει κανένας εκεί έξω;) θα ανακαλύψουν μια μπάντα που παίζει rock n roll με έναν ξεχωριστό τρόπο και πρωταγωνιστεί ακόμη στη διεθνή σκηνή.

Συνοψίζοντας θα έλεγα πως το "Monolithic Baby!" είναι ανώτερο από το "God Says No", έχει όλα τα στοιχεία για να θεωρηθεί καλός δίσκος (συνθέσεις, παραγωγή, τρομερά σόλο, έμπνευση), αλλά χάνει σε άμεση σύγκριση με τα παλιότερα albums των Magnets. Βέβαια θα μου πείτε πρέπει οπωσδήποτε να το συγκρίνουμε με τα παλιότερα album; Και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Από αυτή την οπτική γωνία το "Monolithic Baby!" είναι ένας δίσκος που θα κάνει κατάληψη στο cd player σας για αρκετό καιρό, και θα σας αποδείξει ότι ο τεράστιος μαγνήτης είναι ακόμη ενεργός.

Υ.Γ.: Το album κυκλοφορεί σε περιορισμένη έκδοση με bonus DVD.