Mob Rules

Ethnolution A.D.

SPV (2006)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 06/12/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Mob Rules. Δυο λέξεις που στο μυαλό του καθενός φέρνουν συνειρμικά το έπος των Black Sabbath ή τη γνωστή ρήση που κυριαρχεί κυρίως σε μη δημοκρατικά καθεστώτα. Σε κάποιους άλλους που αρέσκονται στο σύγχρονο power, οι δύο αυτές λέξεις φέρνουν στο μυαλό μία από τις πιο σταθερές μπάντες σε αυτό το χώρο. Μια μπάντα που χωρίς πολλά λόγια και φανφαρονισμούς, αλλά με αξιόλογες δουλειές, στέκει ευπρεπώς στο metal στερέωμα.

Ξεκίνησαν τη δισκογραφική τους πορεία το 1999 με το album "Savage Land". Από 'κει και πέρα ακολούθησαν τα studio albums "Temple Of Two Suns" (2000), "Hollowed Be Thy Name" (2002) και "Among The Gods" (2004) αλλά και το dvd τους "Signs Of The Time" το 2005. Όλες οι δουλειές τους, τουλάχιστον για μένα, είναι αξιόλογες, αξιοπρόσεκτες και έχουν να δώσουν κάτι στον ακροατή. Οι Mob Rules πιστεύω πως είναι από τις πιο true μπάντες του χώρου, με σταθερή πορεία, κάτι που ο κόσμος έχει καταλάβει. Εκτός από το ταλέντο που διαθέτουν, έχουν αποκτήσει και πολλές εμπειρίες από τις live εμφανίσεις δίπλα σε ονόματα όπως Pink Cream 69, Crossroads, Overkill, Scorpions, Savatage αλλά και την εμφάνιση τους στο Wacken Open Air του 2000. Την αξία της μπάντας έχουν αναγνωρίσει μουσικοί όπως οι Peavy Wagner (Rage), Roland Grapow (ex-Helloween, Masterplan) και Ian Parry (Elegy) που έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει στα προηγούμενα album της, χαρίζοντας της δωρεάν διαφήμιση.

Φέτος αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το πέμπτο κατά σειρά studio album τους με τον αρκετά εύστοχο τίτλο "Ethnolution A.D.". Η νέα τους δουλειά κρύβει κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της μπάντας, κάτι που σίγουρα θα πορώσει πολύ τους νέους οπαδούς. Το ομώνυμο κομμάτι είναι το πρώτο στην ιστορία του group που είναι concept, αποτελούμενο από έξι μέρη. «Μερικές φορές τα πολιτικά γεγονότα σε αυτό τον κόσμο τρέχουν τόσο γρήγορα που σε προφταίνουν γρηγορότερα απ' ότι νομίζεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Klaus Dirks, τραγουδιστής των Mob Rules. Έτσι η μπάντα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αρεσκόταν στο να παρακολουθεί την εθνολογική ανάπτυξη του πλανήτη αλλά και τη συνύπαρξη πολλών φυλών σε μια χώρα, εμπνεύστηκε το κομμάτι αυτό. Στιχουργικά αναφέρεται σε όλα τα κακώς κείμενα ανά τα έτη, σύμφωνα με την οπτική του group, όπως το τείχος του Βερολίνου, τη δράση της Ku Klux Klan στην Αμερική κλπ. Ο Dirks χαρακτηριστικά αναφέρει στο δελτίο τύπου που συνοδεύει το cd ότι δεν περίμενε πριν την κυκλοφορία του album να υπάρχει πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Hezbollah.

Το ομώνυμο κομμάτι αλλά και το υπόλοιπο album έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν αγαπήσει οι οπαδοί στους Mob Rules. Συνθέσεις άλλοτε αργές και άλλοτε γρήγορες, διανθισμένες με μελωδίες που σου μένουν, έχουν δημιουργήσει άλλο ένα πολύ καλό album που σίγουρα θα αρέσει. Η νέα αυτή προσπάθεια έχει δυο καινούργια μέλη: οι Sven Ludke και Markus Brinkmann έχουν πάρει τις θέσεις των Oliver Fuhlhage και Thorsten Plorin σε κιθάρα και μπάσο αντίστοιχα, δίνοντας ένα φρέσκο αέρα στη μπάντα. Όλα αυτά, προσθέτοντας και την παραγωγή που είναι όσο πιο καθαρή και καλή γίνεται, συμπληρώνουν το παζλ ενός cd που αξίζει να ακουστεί.

Οι Mob Rules θέλουν την προσοχή μας αφού είναι από τους καλούς αντιπροσώπους στο χώρο τους, χωρίς να κάνουν κάποια ιδιαίτερα τεράστια προσπάθεια. Αποδίδουν από την ψυχή τους αυτό που αγαπάνε περισσότερο: την αγνή, καλή μουσική.

  • SHARE
  • TWEET