Σχετικός με λασπώδη metal παρακλάδια και ό,τι κάνει θόρυβο στο rock. Προσαρμόζεται εύκολα σε πειραματικά και προοδευτικά περιβάλλοντα. Διακατέχεται από νευρωτικά κίνητρα και κύκνεια πρότυπα. Αγαπάει...
Οι Misuse, μια μπάντα που οι περισσότεροι θα θυμούνται από παλιότερες συναυλίες των Mogwai, Silver Mt. Zion, Cripple Black Phoenix και Piano Magic, τις οποίες είχαν ανοίξει πριν μερικούς μήνες, κυκλοφόρησαν μέσω Puzzlemusik και Spinaloga Records τον δεύτερο δίσκο τους.
Η μπάντα πλέον αφήνει πίσω της το βαρύ post-rock που στηριζόταν στις κιθάρες και περνά σε μια άλλη εποχή με το "April". Πέντε συνθέσεις, όσα και τα γράμματα του τίτλου της κυκλοφορίας, οι οποίες χωρίζονται σε δυο μέρη έκαστη. Drum machines, samples, loops, effects και άλλα applications, μαζί με πολύ πειραματικά πλήκτρα εμπλουτίζουν την κυκλοφορία και της δίνουν χαρακτήρα που την ξεκολλάει από το χώρο της rock. Η μπάντα δημιουργεί όμορφες ορχηστρικές συνθέσεις που, μπορεί να υπολείπονται κιθαριστικά άλλων συγκροτημάτων του είδους, αλλά δημιουργούν μια ατμόσφαιρα και μια ηλεκτρονική Radiohead-ική κατάσταση που δεν ακούμε εύκολα από εγχώριες μπάντες. Πολλά μπράβο γιατί οι συνθέσεις δείχνουν άπλετη έμπνευση και πάρα πολύ δουλειά.
Πολλά πετάλια ακόμα και στα έγχορδα (με νέο μέλος στις κιθάρες τον Λευτέρη Βολάνη) που παραμορφώνουν απρόσμενα τον ήχο τους και φαντασία αστείρευτη που φτιάχνει μια αρκετά μελωδική και χαλαρή δημιουργία που μπορεί να απευθυνθεί και σε φίλους της electronica, indie και experimental. Το δεύτερο μέρος του κομματιού "Dear Hunter" και η εισαγωγή της σύνθεσης "Bela" με κέντρισαν εξ αρχής. Ο δίσκος ανοίγει ήρεμα και άκρως πειραματικά και κλείνει δυνατά και ιδιαιτέρως μελαγχολικά. Οι Misuse εργάστηκαν σκληρά και κατάφεραν να δημιουργήσουν κάτι για το όποιο ψάχτηκαν αρκετά. Στις ζωντανές τους εμφανίσεις φαίνεται ότι ξέρουν τι κάνουν και μπορούν να αποδώσουν τον στουντιακό τους ήχο σχετικά εύκολα και επί σκηνής. Μερικές φορές μέσα στην πληθώρα των ηλεκτρονικών ήχων φαντάζουν άχαροι οι ρόλοι των εγχόρδων και των κρουστών, αλλά μικρό το κακό όταν έχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Προσωπικά θα ήθελα λιγότερο πειραματισμό και κάπως περισσότερα κιθαριστικά περάσματα αλλά αυτό δεν με αποθαρρύνει στο να αγαπήσω αυτό το άλμπουμ όσο του αξίζει.
Η μπάντα πλέον αφήνει πίσω της το βαρύ post-rock που στηριζόταν στις κιθάρες και περνά σε μια άλλη εποχή με το "April". Πέντε συνθέσεις, όσα και τα γράμματα του τίτλου της κυκλοφορίας, οι οποίες χωρίζονται σε δυο μέρη έκαστη. Drum machines, samples, loops, effects και άλλα applications, μαζί με πολύ πειραματικά πλήκτρα εμπλουτίζουν την κυκλοφορία και της δίνουν χαρακτήρα που την ξεκολλάει από το χώρο της rock. Η μπάντα δημιουργεί όμορφες ορχηστρικές συνθέσεις που, μπορεί να υπολείπονται κιθαριστικά άλλων συγκροτημάτων του είδους, αλλά δημιουργούν μια ατμόσφαιρα και μια ηλεκτρονική Radiohead-ική κατάσταση που δεν ακούμε εύκολα από εγχώριες μπάντες. Πολλά μπράβο γιατί οι συνθέσεις δείχνουν άπλετη έμπνευση και πάρα πολύ δουλειά.
Πολλά πετάλια ακόμα και στα έγχορδα (με νέο μέλος στις κιθάρες τον Λευτέρη Βολάνη) που παραμορφώνουν απρόσμενα τον ήχο τους και φαντασία αστείρευτη που φτιάχνει μια αρκετά μελωδική και χαλαρή δημιουργία που μπορεί να απευθυνθεί και σε φίλους της electronica, indie και experimental. Το δεύτερο μέρος του κομματιού "Dear Hunter" και η εισαγωγή της σύνθεσης "Bela" με κέντρισαν εξ αρχής. Ο δίσκος ανοίγει ήρεμα και άκρως πειραματικά και κλείνει δυνατά και ιδιαιτέρως μελαγχολικά. Οι Misuse εργάστηκαν σκληρά και κατάφεραν να δημιουργήσουν κάτι για το όποιο ψάχτηκαν αρκετά. Στις ζωντανές τους εμφανίσεις φαίνεται ότι ξέρουν τι κάνουν και μπορούν να αποδώσουν τον στουντιακό τους ήχο σχετικά εύκολα και επί σκηνής. Μερικές φορές μέσα στην πληθώρα των ηλεκτρονικών ήχων φαντάζουν άχαροι οι ρόλοι των εγχόρδων και των κρουστών, αλλά μικρό το κακό όταν έχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Προσωπικά θα ήθελα λιγότερο πειραματισμό και κάπως περισσότερα κιθαριστικά περάσματα αλλά αυτό δεν με αποθαρρύνει στο να αγαπήσω αυτό το άλμπουμ όσο του αξίζει.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
