Metallica

Η πρώτη και προφανής ερώτηση σε μια κυκλοφορία σαν το soundtrack της ταινίας "Through The Never", ήτοι της πρώτης κινηματογραφικής απόπειρας των Metallica, είναι η εξής: «Κι άλλο live CD από τους Metallica;». Κάπου εδώ αρχίζουν τα υπόλοιπα ερωτήματα.

- Πόσα live έχουν κυκλοφορήσει οι Metallica, επίσημα σε CD; Σωστά, κανένα πέραν του "S&M", το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ειδικών συνθηκών, λόγω της ορχήστρας.
- Πόσα live των Metallica έχεις στη (ηλεκτρονική) δισκοθήκη σου; Πιθανότατα, δεν μπορείς καν να τα μετρήσεις.
- Πόσα live DVD, με συνοδεία CD έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά την κυκλοφορία του "Death Magnetic"; Πάρα πολλά - σχεδόν υπερβολικά πολλά.
- Τι εννοούν ακριβώς ότι πρόκειται για το soundtrack της ταινίας, όταν η ταινία είναι στην ουσία μια συναυλία; Δεν είμαι σίγουρος, αλλά μάλλον έπρεπε να βγει το CD στην αγορά με κάποιο τρόπο.
- Γιατί δεν κυκλοφόρησε ως CD / DVD όπως συνηθίζουν; Επίσης θέμα marketing, καθώς ξέρουν πως αρκετοί οπαδοί θα σπεύσουν να το προσθέσουν στη συλλογή τους.

Τα συγκεντρωτικά συμπεράσματα των παραπάνω ερωτήσεων καταλήγουν στο ότι δεν προκύπτει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για την κυκλοφορία του CD, ούτε πρόκειται να προσθέσει κάτι σημαντικό στον οπαδό, αλλά παρόλα αυτά δεν έχει καμία σημασία γιατί μιλάμε για τους Metallica. Όπως μπήκες στο σινεμά και ανεξάρτητα από όλα τα κενά (διάβασε ό,τι πρέπει να ξέρεις για την ταινία εδώ) πέρασες καλά βλέποντάς τους να παίζουν ζωντανά, έτσι και με αυτό το CD ξέρεις πως θα το βάλεις να παίζει και επίσης θα περάσεις καλά, ακούγοντάς τους. Απλά κι όμορφα, χωρίς πολλές δεύτερες σκέψεις.

Δεν πρόκειται για live επιπέδου "Live Shit", το οποίο δεν έβγαινε από το στερεοφωνικό, αφού οι εποχές έχουν αλλάξει δραστικά τόσο για τους ίδιους όσο και για τους οπαδούς τους, αλλά και πάλι πρόκειται για μια άρτια και ποιοτική live κυκλοφορία, με τη συνήθη καλή απόδοση της μπάντας. Εδώ, οφείλω να ομολογήσω πως τα τραγούδια που προσωπικά ευχαριστήθηκα περισσότερο είναι αυτά που δεν περιλαμβάνονται τόσο συχνά στις επιλογές του set, όπως το "Ride The Lightning" και κυρίως το "...And Justice For All", με το τελευταίο να αποδίδεται εξαιρετικά. Επίσης, δεν μπορώ να μην επισημάνω πως στο σύνολο της δισκογραφίας της μπάντας τα δύο τραγούδια του "Reload" -το "Fuel" και το "The Memory Remains"- ακούγονται ισάξια των κλασικών, δίνοντας παράλληλα μια διαφορετική δυναμική στο live, ειδικά με το sing-along στο δεύτερο να αποτελεί πάντα ένα highlight. Τέλος, η νέα ζωντανά παιγμένη εκδοχή του "Orion", όπως παρουσιάζεται και στους τίτλους τέλους της ταινίας, αποτελεί την πιο σπουδαία στιγμή του διπλού CD, με τον Trujillo να είναι εντυπωσιακός, αποτίνοντας φόρο τιμής στον μεγάλο Cliff.

Γενικά, το CD ακολουθεί πιστά την ροή της ταινίας. Ακόμα, και το περιστατικό με το  χαλασμένο μικρόφωνο κάπου στο "Ride The Lightning" ακούγεται ξεκάθαρα (πιθανόν στημένο σκηνικό), ενώ οι μόνες διαφοροποιήσεις αφορούν στο ότι ο Hetfield μιλάει ανάμεσα σε κάποια τραγούδια, απευθυνόμενος στην «Metallica family» (όπως συνηθίζει να κάνει τα τελευταία χρόνια) και στο ότι υπάρχει ολόκληρη η εκτέλεση του "Wherever I May Roam" από το οποίο ακούγεται μόνο η εισαγωγή στην ταινία. Λες και πέντε λεπτά παραπάνω θα τους έβγαζαν εκτός budget ή θα χάλαγαν την ροή της καταπληκτικής αυτής ιστορίας που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκειά της... Τέλος πάντων.

Το soundtrack του "Through The Never" είναι ένα τυπικό live των Metallica, όπως το περιμένει κάποιος, με ό,τι θετικό ή αρνητικό συνεπάγεται αυτό (προσωπικά δεν βρίσκω κάτι το αρνητικό, πέραν του ότι δεν προσθέτει κάτι καινούργιο). Το κατά πόσο θα το αγοράσει κάποιος εξαρτάται από το βαθμό που είναι συλλέκτης ή οπαδός του συγκροτήματος και νομίζω πως είναι λίγο αφελές να συνεχίσουμε να λέμε εν έτει 2013 ότι οι Metallica το κυκλοφόρησαν για να κονομήσουν ή πως ο Ulrich κοροϊδεύει τον κόσμο. Οι Metallica είναι και ό,τι θέλουν κάνουν. Και καλό είναι να θυμόμαστε πως μετά από κάθε ζωντανή τους εμφάνιση σε κάνουν να θες να καταπιείς τη γλώσσα σου, για κάθε φορά που τους αμφισβήτησες.