Mendeed

Πριν από κάποιο καιρό είχα χρησιμοποιήσει ένα παράδειγμα από την ισπανική κουζίνα για να περιγράψω τον ήχο ενός συγκροτήματος που αρέσκετο στο να συνδυάζει πολλά και ετερόκλητα στοιχεία. Επειδή όμως από τότε το συγκεκριμένο παράδειγμα έχει κολλήσει στον Ηλία και μου το κοπανάει συνεχώς και με χάλια προφορά, το σημερινό μου παράδειγμα έρχεται από το χώρο της χημείας.

Ετερογενές ονομάζεται ένα μείγμα το οποίο έχει ως βασικό χαρακτηριστικό το ότι δεν έχει την ίδια σύσταση και πυκνότητα υλικών σε όλα του τα σημεία. Κρατήστε αυτό ως πληροφορία και συνεχίζουμε...

Οι Mendeed είναι ένα βρετανικό συγκρότημα που γουστάρει τα brutal φωνητικά και τις υψηλές ταχύτητες και αυτό είναι το τέταρτο του ολοκληρωμένο studio album και μάλιστα πλέον (;) υπό τη σκέπη της Nuclear Blast. Η σοβαρότητα της εταιρείας έτσι μας υποχρεώνει να αντιμετωπίσουμε και με ανάλογη σοβαρότητα τους Mendeed, όπου εν έτει 2006 έχουν πολλά να πουν και σε πολλούς να ανατρέξουν, άλλες φορές με ενδιαφέροντα αποτελέσματα και άλλες φορές με όχι και τόσο. Όπως προείπα, οι Mendeed παίζουν ένα σύγχρονο death-thrash με πολλές αναφορές στον κλασικό ευρωπαϊκό power ήχο, τη σουηδική death σκηνή, το αμερικανικό thrash των '80s και φυσικότατα τους Iron Maiden. Μπερδευτήκατε; Η αλήθεια είναι πως και εγώ είμαι ακόμα κάπως συγχυσμένος αναφορικά με την τελική μου εκτίμηση για το "This War...". Και ας εξηγηθώ αναλυτικότερα...

Στους παρόντες Βρετανούς φυσικά και δε λείπει ούτε το ταλέντο, ούτε η τεχνική κατάρτιση γιατί για να παίξεις thrash / speed ή όπως τέλος πάντων ονομάζεται ακριβώς το συγκεκριμένο ιδίωμα, πρέπει τουλάχιστον να είσαι πολύ γρήγορος. Και οι Mendeed είναι και γρήγοροι και τεχνικοί και αρκούντως κάφροι. Τα blastbeats πάνε και έρχονται, ο τραγουδιστής ωρίεται στο μικρόφωνο πότε ως γνήσιος death frontman και πότε ως πιο alternative γρεζοτραγουδιστής, τα κομμάτια τους είναι μέτρια σε διάρκεια και με τις εναλλαγές στο ύφος και τις μελωδίες καταφέρνουν να "κρατήσουν" διεγερμένο το αυτί μας και το ενδιαφέρον μας. Τα riff τους έχουν κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες, σε καλούν να κάνεις headbanging και το όλο σύνολο φαντάζει ιδανικό...

Τι μας πειράζει; Το ετερογενές του μείγματος! Γιατί ενώ οι Mendeed γουστάρουν όλους τους παραπάνω μουσικούς και τις αντίστοιχες σκηνές, φοβούνται να αναμείξουν τα στοιχεία που τους εκφράζουν αρκετά και έτσι καταλήγουν στο να φτιάξουν ένα δίσκο ο οποίος αλλού ακούγεται πιο '80s thrash, αλλού πιο In Flames / Children Of Bodom, αλλού πιο Maiden και αλλού πιο power / speed. Είναι αυτό απαραίτητα κακό; Όχι, αλλά όπως και να έχει αυτό το ηχητικό μπάχαλο αναδεικνύει μια βασική έλλειψη του συγκροτήματος, την έλλειψη ταυτότητας. Στα πλην επίσης του δίσκου συγκαταλέγεται ο wannabe-Cavalera τραγουδιστής, που μπορεί μεν να είναι όσο οργισμένος απαιτεί ο σκληρός χώρος, αλλά προσωπικά πιστεύω πως έχει την πιο άχρωμη και τυπική φωνή που έχω ακούσει εδώ και καιρό (σχόλιο που φυσικά αδυνατεί να αντιληφθεί σε όλη του την έκταση ο κ. Αγραφιώτης, αλλά τι να γίνει...).

Κλείνοντας, συνοψίζω στα εξής: οι Mendeed είναι ένα όνομα που πιστεύω πως θα κάνει μια σχετική επιτυχία, καθώς θα ικανοποιήσει όλους αυτούς που αρέσκονται στο να ακούν ένα μονόωρο υπερταχύτατο κοπάνημα με πολλές μελωδικές στιγμές και αναφορές στους Iron Maiden. Οι Mendeed δεν είναι κακοί, αλλά το "This War..." είναι σαφέστατα ένα αντιφατικό και ετερογενές μουσικό δημιούργημα. Αν σας εκφράζει ο χώρος, εμπιστευτείτε τους άφοβα.