Megadeth
The System Has Failed
Λοιπόν εδώ θέλω την προσοχή σας! Επειδή έχω βγάλει τη φήμη ότι θάβω πολύ στις κριτικές μου και ιδίως τα μεγάλα ονόματα, παρακάτω θα σας παρουσιάσω track by track την απόδειξη για το αντίθετο. Μιλάμε για την νέα δουλειά των Megadeth ή του Dave Mustaine. H αλήθεια είναι πως οι Megadeth δεν υφίστανται ως συγκρότημα με την κλασική έννοια του όρου. Μιλάμε για one man show. Μήπως όμως και στο παρελθόν έτσι δεν ήταν τα πράγματα; H επιστροφή λοιπόν του Mustaine είναι γεγονός. Και πραγματικά αξίζει. Για να δούμε όμως τα κομμάτια ένα ένα...
"Blackmail The Universe": Κλασικό speed-Megadeth κομμάτι της μετά "Rust In Peace" εποχής. Μοιάζει να έχει βγει από το "Countdown To Extinction", ανοίγει όμορφα το δίσκο και φωνάζει "κάντε πέρα".
"Die Dead Enough": Εδώ μιλάμε για το χιτ του δίσκου. Πραγματικά υπέροχο κομμάτι. Ξεκινά με μια ονειρική μελωδία, ανεβαίνει σταδιακά και κορυφώνεται στο ρεφρέν που πιστέψτε με θα τραγουδάτε για πολύ καιρό. Θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στο "Youthanasia". Ποτέ δεν είναι αργά όμως. All time classic.
"Kick The Chair": Τι έχουμε εδώ; Annihilator meets Megadeth; Τώρα που υπάρχει και πιθανότητα να δούμε Dave και Jeff on stage; Kick it my friends! Άκρως πορώτικο riff, speed όσο δεν παίρνει και ιδανικό για headbanging. Το κομμάτι έχει και ένα εξαίρετο solo από Poland (τι ποιος είναι αυτός;) και Mustaine με το οποίο και τελειώνει δίνοντας τη σειρά του στο...
"The Scorpion": Τα ρέστα μου και εδώ. Τέσσερα στα τέσσερα μέχρι στιγμής. Mid tempo ρυθμοί και απίστευτα καλές και άκρως κολλητικές φωνητικές γραμμές. Το ρεφρέν είναι αδύνατο να μη σε παρασύρει, αφού είναι γεννημένο για hit. Θα μπορούσε να είναι και το δεύτερο single.
"Tears In A Vial": Ρυθμικό κομμάτι, και αυτό βγαλμένο από το "Countdown", που όμως ξεπερνιέται εύκολα μια και τα τέσσερα πρώτα έχουν ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά. Καλό αλλά μέχρι εκεί.
"Back In The Day": Ο Dave ταξιδεύει αρκετά χρόνια πίσω και θυμάται το ξεκίνημα. Ένα deja-vu κομμάτι με κλασσικές μεταλλικές αρχές και στίχους φόρο τιμής στις μέρες που όλα ξεκίνησαν. Και εδώ καταπληκτικά φωνητικά και όλα τα λεφτά στη μεσαία αλλαγή που βρωμάει Βρετανία μεριά. Θα είναι δυναμίτης στα live.
"Something That I’m Not": Εδώ για πρώτη φορά στο album ψιλοβαριέμαι. Δεν είναι και τίποτα το τραγικό αλλά πολύ τυπικό και πολυφορεμένο. Καλά σολάκια εδώ και εκεί αλλά δεν βοηθούν. Πάμε παρακάτω.
"Truth Be Told": Ξεκινάει χαλαρά και λέω να το καινούργιο "Α Tout Le Monde" και θα τρέχουμε πάλι! Ανεβαίνει γρήγορα όμως και πρόκειται για ένα ημι-μπαλαντοειδές κομμάτι, τουλάχιστον μέχρι το 3o λεπτό αφού μετά χώνει και ο Mustaine ξεκωλ*νεται στα solo. Απλά καλό, θα μπορούσε να βρίσκεται στο "The World Needs A Hero".
"Of Mice And Men": Πως λέμε "Of Wolf and Man"; Για να μην ξεχνιόμαστε, ποιοι ήμαστε τέλος πάντων. Anyway επιστροφή στις κομματάρες και εδώ έχουμε another classic. Πανέμορφες κιθάρες, καλά ρυθμικά μέρη και η παράδοση του "Youthanasia" συνεχίζεται. Γουστάρω!
"Shadow of Deth": Ξεκινάει με κάτι απαγγελίες και ανυπομονείς για το τι θα ακολουθήσει. Μπαίνει μια καταπληκτική αλά "Rust In Peace" μελωδία και πριν προλάβεις να πορωθείς σου 'ρχεται στο κεφάλι η ριφάρα του...
"My Kingdom Come": Αν και δεν παραπονιέμαι, το μοναδικό κομμάτι που κιθαριστικά τουλάχιστον μας πάει σε εποχές "Rust In Peace" και πίσω. Έχει μια ριφάρα ατελείωτη.
Ο δίσκος τελειώνει. Εγώ γελάω σαν μικρό παιδί. Γιατί ένας φίλος επέστρεψε και μου έφτιαξε άλλον ένα δίσκο που θα μου κάνει παρέα για πολλά χρόνια. Θα τον βάλω δίπλα στα άλλα αριστουργήματα που μου είχε χαρίσει χρόνια πριν, όταν ήμουν παιδί. Ναι Dave τα ακούω ακόμα!
Ακροβατώντας ανάμεσα στα "Countdown To Extinction", "Youthanasia" και το καταπληκτικό "Cryptic Writings" (επίτηδες το τονίζω γιατί είναι αδικημένο) o Mustaine μας δίνει τη λογική τους συνέχεια. Απόπειρες να ξαναγινούμε 18 του στυλ "The World Needs A Hero" ήταν μια κακή παρένθεση. Άντε με το καλό και στους άλλους St. Anger's teenagers. Να κλείσει η παρένθεση παρακαλώ.
Dave Mustaine / Megadeth is back! 3 χρόνια σχεδόν πέρασαν από τότε που ανακοινώθηκε ότι οι Megadeth διαλύονται λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού του Mustaine στο χέρι. Τους μήνες που ακολούθησαν, διάφορα ενθαρρυντικά στοιχεία κυκλοφορούσαν στο internet (δηλώσεις του Mustaine για εντατικές φυσικοθεραπείες, φήμες για προσπάθεια επανασύνδεσης με το line up του "Rust In Peace", δηλώσεις για νέο album) ώσπου στις 14 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε το νέο album “The System Has Failed”. Αρχικά το album επρόκειτο να κυκλοφορήσει ως προσωπική δουλεία του Mustaine αλλά για θέματα που αφορούν το συμβόλαιο, το album κυκλοφόρησε κάτω από το όνομα των Megadeth. Από τα credits του δίσκου παρατηρεί κανείς ότι υπάρχουν στα drums και στο μπάσο session μουσικοί (Vinnie Colaiuta / Jimmy Sloas αντίστοιχα), ενώ τις lead guitars έχει αναλάβει ο παλιός συνοδοιπόρος του Mustaine, Chris Polland. Αυτό που έκανε αρχικά εντύπωση είναι ότι απουσιάζει το όνομα του Dave Ellefson, του μοναδικού αρχικού μέλουs του group.
Όπως αποδείχτηκε βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη για τα πνευματικά δικαιώματα του group , ενώ σε διάφορες δηλώσεις του ο Mustaine ανέφερε ότι κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του “Cryptic Writings” τα υπόλοιπα μέλη του group του είχαν προτείνει να διώξουν τον Ellefson λόγω μειωμένης απόδοσης (!). Το τωρινό line-up ολοκληρώθηκε με τον Nick Menza να επιστρέφει στα drums, τον Glen Drover (Ex-King Diamond, Eidolon) να αναλαμβάνει τις lead guitars ενώ το μπάσο ανέλαβε ο James MacDonough (ex- Iced Earth). Το album, με το ευρηματικό εξώφυλλο και τους γνωστούς καυστικούς κοινωνικοπολιτικούς στίχους του Mustaine αποτελείται από 12 κομμάτια διάρκειας κάτι λιγότερο από 1 ώρα.
Το πρώτο single ‘‘Die Dead Enough’’ είναι το ραδιοφωνικό κομμάτι του album. Σύντομης διάρκειας, 4 λεπτών, με ένα ευκολομνημόνευτο ρεφραίν θα ακουστεί αρκετά στο ραδιόφωνο δίχως να κουράσει. Το ‘‘Blackmail The Universe’’ έχει ένα πολύ καλό break στην μέση του κομματιού καθώς και εναλλαγή σόλο ανάμεσα στους Mustaine / Polland θυμίζοντας μέρες του "Countdown To Extinction". To τρίτο κομμάτι, “Kick Out The Chairs”, είναι κλασικό κομμάτι εποχής "Rust In Peace" ενώ η εισαγωγή φέρνει στο νου παλιότερα κομμάτια των Annihilator ενισχύοντας τις φήμες που ήθελαν τους Mustaine / Waters να συνεργάζονταν (ή μήπως έχουν ήδη συνεργαστεί;) στο γράψιμο καθώς και την συμμετοχή του δεύτερου στο group. To επόμενο κομμάτι, "Τhe Scorpion", με την χρήση των keyboards είναι ίσως το πιο ατμοσφαιρικό κομμάτι ενώ και οι στίχοι του αναφέρονται στους προσωπικούς δαίμονες του Mustaine, τα ναρκωτικά. Το "Tears In A Vei" δίχως να είναι άσχημο, προσπερνάται και ξεχνιέται εύκολα ενώ το "I Know Jack" λειτουργεί ως εισαγωγή για το “Back In The Day” το οποίο ενώ ξεκινάει με ένα τυπικό Megadeth riff στην μέση του κομματιού γυρνάει σε NWOBHM με αποτέλεσμα σε ορισμένα σημεία να θυμίζει αρκετά Maiden, με τους οποίους οι Megadeth είναι σε συζητήσεις για μια κοινή περιοδεία. Τα υπόλοιπα κομμάτια (“Something I’m Νot”, “Truth Be Told”, “Of Mice And Men”, “Shadow Of Death”, “My Kingdom Come”) δίχως να είναι γεμίσματα του album δεν προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο και θα ξεχαστούν γρήγορα.
Συμπερασματικά το album θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνισο. Τα 4 πρώτα κομμάτια είναι στο κλασικό ύφος των Megadeth, ενώ τα υπόλοιπα κομμάτια είναι απλά συμπαθητικά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα κακό album. Είναι στα ίδια επίπεδα του ‘‘The World Needs A Hero’’ αλλά και μόνο το ότι αποτελεί την επιστροφή του Mustaine στα μουσικά δρώμενα αρκεί. Το σίγουρο είναι ότι με την ανανεωμένη σύνθεση του θα μας προσφέρει πολλές ακόμα μουσικές εμπειρίες στο γνωστό του ύφος που τον έχει καθιερώσει στις συνειδήσεις των πολυάριθμων οπαδών του.
