Marko Hietala

Pyre Of The Black Heart

Nuclear Blast (2020)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 21/01/2020
​Οχι και τόσο μαύρη καρδιά. Τρυφερός και δροσερός Marko Hietala σε ένα διάλειμμα από τους Nightwish, κατηγορία "nerd alert"
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ακόμα ένα σόλο άλμπουμ έπεσε στα χέρια μου και έχω εκφράσει την άποψη μου για τα σόλο άλμπουμ γενικότερα και δεν είμαι και ο πιο υπομονετικός χαρακτήρας όταν έχω να κρίνω τις ‘προσωπικές αναζητήσεις’ του καλλιτέχνη ο οποίος εκτιμά τα λεφτά και την δόξα αλλά πάντα ήθελε να κάνει κάτι ανεξάρτητο και να μας δείξει ποιός πραγματικά είναι κτλ κτλ. Κάθε δελτίο τύπου για σόλο άλμπουμ είναι copy paste τα ίδια στερεότυπα και δυστυχώς έχουμε μια από τα ίδια στην περίπτωση του Marko Hietala. Φαντάζομαι σαν όνομα και κυρίως σαν φάτσα λέει πάρα πολλά στους περισσότερους. Ο μπασίστας και ενίοτε φωνή των Nightwish μας πληροφορεί ότι βρήκε επιτέλους χρόνο μετά την απόφαση για διάλειμμα από το βασικό του γκρουπ και είπε να δουλέψει ακόμα σκληρότερα για να μας παρουσιάσει κάτι πιο προσωπικό.

Τη φωνή του Hietala πλαισιώνουν οι Tuomas Wäinölä (κιθάρα), Vili Ollila (πλήκτρα), και ο drummer Anssi Nykänen που μάλιστα συνεισφέρανε και στην μουσική του δίσκου. Μουσική η οποία σίγουρα δεν εντάσσεται μόνο στην κατηγορία heavy metal, θα το χαρακτήριζα περισσότερο heavy rock με στοιχεία prog και AOR και φυσικά υπάρχουν γνώριμα ηχητικά μονοπάτια που έχουμε συνηθίσεις από Nightwish κάτι που είναι αναπόφευκτο. Η ποικιλία των ήχων είναι εμφανείς στην τριάδα "Stones" ένα τελείως hard rock συμπαθητικό κομμάτι, το όχι-και-τόσο-σοβαρό "Runner Of The Railways" και την μπαλάντα "I Dream".

Η φωνή του Marko είναι σίγουρα κάτι μοναδικό και το ξέρει. Τα περισσότερα τραγούδια στο δίσκο τονίζουν αυτό ακριβώς το άτου και υπάρχει πολύ τραγούδι σε σημεία να γίνεται τελείως λυρικό/ποιητικό και ολίγον μονότονο. Όταν θέλει να τραγουδήσει κάτι κεφάτο και ροκ το καταφέρνει αξιοπρεπώς, όπως για παράδειγμα στο α-λα-Stranger Things "Star, Sand and Shadow" που μαζί με το "Stones" είναι τα highlights του άλμπουμ. Αν βάλεις να ακούσεις το άλμπουμ υπάρχει περίπτωση να αντέξεις μέχρι και το "Dead God's Son" που είναι μια αξιοπρεπέστατη μπαλάντα με όμορφο σόλο αλλά μετά θα κουραστείς. Το εφτάλεπτο "For You" με αποσυντόνισε και με μπέρδεψε όπως και το "I Am The Way" το οποίο προσπαθεί να ακουστεί επικό αλλά δεν τα καταφέρνει με επιτυχία. Το πιό προσωπικά κομμάτια είναι στο φινάλε όπου με πρωταγωνιστή το μπάσο ο Hietala μας νανουρίζει τρυφερά με το “I Dream” προκαλώντας μας να μην χαραμίσουμε τη ζωή μας. Για 54 χρονών η φωνή του ακούγεται υπερβολικά φρέσκια και νεανική και μπορει με άνεση να τραγουδά τόσο λυρικά στο “Truth Shall Set You Free” όπου και πάλι υπάρχει η κεντρική ιδέα του "Life Is Now, Not Then" κάτι που όσο μεγαλώνεις το σκέφτεσαι και ένα προϊόν μιας ωριμότητας που ο Hietala την έχει σε αφθονία.

Όπως έγραψα, δυσκολεύομαι πολύ στο να δικαιολογήσω τα side-solo albums σαν κάτι άλλο εκτός από τα εσώψυχα του καλλιτέχνη χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι δεν μπορεί να είναι καταπληκτικά. Αλλά το "Pyre Of The Black Heart" δεν είναι κάτι τέτοιο. Έχει τις στιγμές του, είναι σίγουρα μέσα από τη καρδιά του Marko και είναι ειλικρινές και δεν θα το χαρακτήριζα κακό αλλά ως εκεί. Η ψυχή και η καρδιά του γράφουν Nightwish αφήνοντας χώρο για προσωπική έκφραση μέχρι ενός περιορισμένου σημείου και φαίνεται ότι θέλει να πει πολλά αλλά δεν ξέρει πως μάλλον. Εμείς θα περιμένουμε με ανυπομονησία αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, το νέο δίσκο των Nightwish στις 10 Απριλίου.

  • SHARE
  • TWEET