Mares Of Thrace

Όταν το 2010 είχα ακούσει το "The Moulting", ντεμπούτο δίσκο της μπάντας, είχα εκστασιαστεί. Η αλήθεια είναι ότι ο δίσκος δεν ακούστηκε πολύ και τα κορίτσια δεν δεχτήκαν και τις καλύτερες κριτικές. Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει η απαιτουμένη ή έστω η επιθυμητή αποδοχή από το κοινό. Πολλοί αδιαφόρησαν και άλλοι παρεξήγησαν την προσπάθεια δυο κοριτσιών να αποδώσουν μοντέρνο μεν, αλλά ακραίο metal με μια κιθάρα και ένα drum kit.

Όταν, λοιπόν, η Stef MacKichan και η κιθαρίστρια Thérèse Lanz μαζί με την αδελφή της στο μπάσο δημιούργησαν την μπάντα όλα φαίνονταν ομαλά. Αλλά μετά την επιλογή της τελευταίας να αφιερωθεί στον ρόλο της μαμάς, οι κυρίες που παρέμειναν δεν μπορούσαν να δεχθούν κάποιον ξένο στην μπάντα κι έτσι συνέχισαν ως ντουέτο.

Την Thérèse ίσως την έχετε απολαύσει στους KEN Mode, στο μπάσο, καθώς από την προηγούμενη χρονιά έχει ενταχτεί στους κόλπους των Καναδών οι οποίοι μας χάρισαν την εκπληκτική για το είδος της περσινή δουλειά τους με το όνομα "Venerable". Από την άλλη, στις «Φοράδες της Θράκης» επιδίδεται σε βρόμικες ηλεκτρικές επιθέσεις με την κιθάρα της αλλά και σε πολύ ζόρικα φωνητικά. Σύγχρονη metal μουσική με στοιχεία hardcore και sludge και μια μεγάλη ποικιλία από φωνητικά. Thérèse και Stefani μας εισάγουν σε μια διατριβή στο θορυβώδες και λασπωμένο metal. Η διαδρομή είναι εξαιρετική και οι οπαδοί της σύγχρονης αυτής σκηνής θα απολαύσετε έναν φοβερό δίσκο. Βρήκα τον ήχο τους πολύ φρέσκο και πιστεύω ότι αυτά τα κορίτσια θα μπορούσαν να παράγουν πολύ υψηλά μουσικά δημιουργήματα, όχι μόνο με τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά σε γενικές γραμμές στο μέλλον και σε οποιοδήποτε νέο τους βήμα. Μπορεί να θυμίζουν συνθέσεις στις οποίες τραγουδά η Julie Christmas, αλλα δεν επιδίδονται σε καμία περίπτωση σε αντιγραφές. Δεν ξέρω αν είναι μαγκιά ή μια ωμή απόδοση σκληρού και αντισυμβατικού ήχου υπό το πρίσμα παραμορφωμένων εντάσεων, αλλά το άλμπουμ πλησιάζει την ατμόσφαιρα μεγάλων συγκροτημάτων του χώρου και εξασφαλίζει αρκετό headbanging και έντονη προς το καλό διάθεση.

Μερικές συνθέσεις διαθέτουν βρομιά που λείπει από μπάντες με μεγάλα λαρύγγια και ρυθμούς που θα ζήλευαν μπάντες με τέσσερα και πέντε μελή σε διαφορετικά μουσικά όργανα. Είναι άξιες και μπορούν να συνεισφέρουν με τις συνθέσεις τους στην ανάπτυξη της ήδη ενδιαφέρουσας καναδικής σκηνής.