Malnatt

Δυστυχώς για άλλη μία φορά οι Ιταλοί επιβεβαιώνουν την κακή σχέση που έχουν με το black metal (και την ακραία σκηνή γενικότερα). Στην τρίτη δουλειά των Malnatt έχουμε εννέα άνευρες black metal συνθέσεις που δεν προσφέρουν τίποτα στο ιδίωμα. Πιο συγκεκριμένα, οι Ιταλοί κινούνται στο παρακλάδι του συμφωνικού black metal, με άμεσες αναφορές σε Dimmu Borgir και Emperor στη μουσική τους.

Οι πομπώδεις συνθέσεις, γεμάτες ατμοσφαιρικά περάσματα και ένα περιρρέον επικό feeling, καταντούν μετά από ένα σημείο κουραστικές και επαναλαμβανόμενες. Φυσικά, όπως είναι αναμενόμενο, σε κάποια κομμάτια έχουμε και το γνωστό κλισέ των γυναικείων, αιθέριων φωνητικών, που κάνει το τελικό αποτέλεσμα να φαντάζει ακόμα πιο βαρετό και δεν προσθέτει τίποτα στο κομμάτι (αλλά μάλλον το αποδυναμώνει).

Η δυνατή παραγωγή καθώς και κάποια ενδιαφέροντα σημεία, διάσπαρτα μέσα στα τραγούδια, δυστυχώς δε διασώζουν το τελικό αποτέλεσμα. Κάτι που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι στίχοι είναι τραγουδισμένοι στη μητρική τους γλώσσα. Το booklet που συνόδευε το cd όμως τους έχει μεταφρασμένους και στα αγγλικά και με βοήθησαν να πάρω μια ιδέα για τα θέματα τους, τα οποία κινούνται στο γνωστό folk / pagan concept, αλλά με μία δόση χιούμορ.

Τέλος ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο κακόγουστο εξώφυλλο, με ένα σκίτσο γουρουνοκεφαλής ένθετο, μέσα σε μία πεντάλφα. Δεν ξέρω πως ακούγονται οι παλιές δουλειές των Malnatt, αλλά σε αυτήν εδώ δε με έπεισαν. Το "Happy Days" είναι -με μεγάλη επιείκια- μέτριο. Συστήνεται μόνο σε fans του συγκροτήματος (αν υπάρχουν) και σε die hard fans του συμφωνικού ήχου που θέλουν να προσθέσουν στη συλλογή τους άλλη μία ανούσια κυκλοφορία από το συγκεκριμένο ιδίωμα.