MSG

Οι Γερμανοί ξανάρχονται, θα μπορούσε κάποιος να πει στην περίπτωση μας. Και τώρα ίσως αναρωτιέστε προς τι ο πληθυντικός. Είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια ότι η καρδιά του συγκροτήματος είναι ο άνθρωπος που έχει βάλει την υπογραφή του σε κυκλοφορίες διαφόρων συγκροτημάτων όπως οι Scorpions και οι UFO, και δεν πρόκειται για άλλον από τον Michael Schenker.

Μετά την καριέρα του στους Scorpions και UFO, ο Michael Schenker σχημάτισε τους MSG ή κατά πολλούς Michael Schenker Group. Το όνομα του group παρέμεινε ίδιο ακόμα και τη στιγμή που στο συγκρότημα προστέθηκε ο Robin McAuley στη θέση του τραγουδιστή, μόνο που τότε τα αρχικά MSG σήμαιναν McAuley Schenker Group. Κυκλοφορόντας κατά καιρούς ορισμένες solo δουλειές, ο Schenker δεν έφυγε ποτέ από το προσκήνιο της rock, πόσο μάλιστα όταν κυκλοφόρησε με τους MSG albums-σταθμούς στην ιστορία της rock που πουλάνε μέχρι και σήμερα, όπως το ομώνυμο “MSG” με κομμάτια (βλ. “Nightmare” και “When I’m Gone”) που γνώρισαν τεράστια επιτυχία.

Έπειτα από μερικές, αποτυχημένες κακά τα ψέματα, προσωπικές δουλειές και ένα δίσκο των MSG που δεν προσέφερε αυτά που ζητούσε εν αγωνίως το κοινό, ο Schenker και τα υπόλοιπα τρία μέλη του group επανέρχονται δυναμικά με ένα δίσκο που θα ταράξει τα νερά της hard rock σκηνής. Εντύπωση πραγματικά προκαλεί το lineup που πλαισιώνει τον Schenker, στοιχείο που παράλληλα προμηνύει την επιτυχία του δίσκου. Έτσι στα drums βρίσκουμε τον Jeremy Colson, ο οποίος έχει δουλέψει με τους Marty Friedman και Steve Vai, ενώ το μπάσο έχει αναλάβει ο Stu Hamm, δουλειές του οποίου μπορούμε να βρούμε σε κυκλοφορίες του Joe Satriani και Steve Vai.

Τα 11 κομμάτια του album κειμένονται στο ίδιο στυλ, αυτό του hard rock. Συνθέσεις μελωδικές, δυναμικές, riffάτες. Με εμφανείς επιρροές από Scorpions και, έως ένα βαθμό, UFO ο δίσκος μας φέρνει στο μυαλό παλαιότερες κυκλοφορίες των Deep Purple και Whitesnake. Ο Schenker ακολουθεί την κλασική και δοκιμασμένη συνταγή, δε θέλει να ρισκάρει, δεν πρωτοτυπεί. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που συνεχίζει να βγάζει τέτοιους δίσκους, ξέρει τι προσμονεί το κοινό του και δε θέλει να το απογοητεύσει (πράγμα που πέτυχε στο παρελθόν με ορισμένες solo δουλειές).

Δυναμικό ξεκίνημα με το “Evermore”, κομμάτι ρυθμικό, όχι όμως κάτι το τρανταχτό. Συνέχεια με το “Illusion”, στο οποίο ο Schenker αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν έχει γεράσει, αλλά συνεχίζει να γράφει κομματάρες. Ωραία riffs, refren που σου μένει, όμορφο solo και η χαρακτηριστική φωνή του Christ Logan για κερασάκι. Ξεχωρίζουν επίσης τα: “Weathervane”, “Over Now” που κινείται σε πιο ήρεμους ρυθμούς με τις κιθάρες να έχουν το πάνω χέρι και “Fatal Strike”. Τέλος, ακούγοντας το το ομώνυμο “Arachnophobiac” καταλαβαίνει κανείς σε τι μονοπάτια κινείται όλος ο δίσκος, μιας και αποτελεί ένα άκρως χαρακτηριστικό δείγμα του.

Και έπειτα απ’ όλα αυτά πιο είναι το συμπέρασμα; Η παλιά rock σχολή ζει και βασιλεύει! Και αυτό έρχονται να μας αποδείξουν με την παρούσα κυκλοφορία τους οι MSG.