Lunatic Soul

Αναρωτιέμαι πώς μπορεί κάποιος να συνθέσει τα δικά του όνειρα. Αναρωτιέμαι πόσο ενδιαφέρον μπορεί να κρύβουν αυτά του Mariusz Duda. Τέλος, αναρωτιέμαι γιατί είμαι τόσο πεπεισμένος ότι η όλη ύπαρξη των Lunatic Soul είναι τόσο άμεσα συνυφασμένη με τον κόσμο των ονείρων. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του πολυπράγμονα Πολωνού, όμως είμαι βέβαιος ότι πολλές από τις ανησυχίες του πηγάζουν από φάσεις REM, προτού μεταποιηθούν σε ρυθμούς, μελωδίες και στίχους.

Σε αντίθεση με τον «συνειδητό» ψυχισμό των Riverside, στους οποίους ο πόνος, η οργή και η απόγνωση καταλαμβάνουν ίσο χώρο με την εσωστρέφεια και τη γαλήνη, οι Lunatic Soul εκφράζουν την περιήγηση στο «ασυνείδητο», ταξιδεύοντας σε μακρινούς ανεξερεύνητους κόσμους. Εδώ ο Duda διατηρεί τις εύθραυστες συνθετικές φόρμες που δέσποζαν στα δύο προηγούμενα άλμπουμ, ωστόσο η απογύμνωσή του αγγίζει το μέγιστο βαθμό της, με τις δυναμικές των συνθέσεων να χαρακτηρίζονται από απόλυτη νηνεμία και υπερ-αφαιρετική λογική.

Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, το "Impressions" αποτελεί μία συγκέντρωση εντυπώσεων που αφορούν στα "Lunatic Soul" και "Lunatic Soul II", και όχι ένα τρίτο μέρος της ασπρόμαυρης διλογίας. Οι ambient / chillout πτυχές που προϋπήρχαν έρχονται πλέον στην πρώτη γραμμή, ενώ φυσικοί περιβαλλοντικοί ήχοι υποσκελίζουν τα λιγοστά όργανα και χαλαροί ηλεκτρονικοί ρυθμοί γεμίζουν μονίμως το background. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έχουν εξαφανιστεί παντελώς και τα φωνητικά, με εξαίρεση κάποια ελάχιστα αρμονικά που αξιοποιούνται με τη λογική ενός ακόμα ήχου στα πλήκτρα και μόνο.

Όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τα παραπάνω, το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από μεγάλη ουδετερότητα, μια ιδιοτυπία που το κάνει να περνάει σχεδόν απαρατήρητο ως άκουσμα. Φερ' ειπείν, το "Impression II" θυμίζει περισσότερο σύνθεση του Yanni, παρά κάτι που φέρει την υπογραφή του ιθύνοντα νου των Riverside. Η πλησιέστερη αντιπαραβολή με τον βίο των Πολωνών progsters, δε, μπορεί να βρεθεί μέσα στο δεκαπεντάλεπτο "Rapid Eye Movement" από το bonus CD του ομότιτλου άλμπουμ τους, με τη διαφορά ότι εκεί υπήρχε και κάποιος στοιχειώδης ηλεκτρισμός.

Οι remixαρισμένες εκδόσεις των "Gravestone Hill" και "Summerland" που συμπληρώνουν το άλμπουμ με τη μορφή bonus κομματιών αποτελούν και τις μοναδικές στιγμές στις οποίες ακούμε τον Duda να τραγουδάει, όμως παρόλο που διακρίνονται ως δύο από τις καλύτερες συνθέσεις των προηγούμενων δίσκων, η παρουσία τους εδώ κρίνεται μάλλον ανούσια, με τις μεταξύ τους διαφορές να είναι ανεπαίσθητες.

Ως τελική εντύπωση του "Impressions", η χρησιμοποίησή του θα ήταν ταιριαστή μόνο αν είχε την ιδιότητα μουσικού χαλιού, καθώς δεν παρουσιάζεται ικανό να τραβήξει το ενδιαφέρον, αντίθετα με τις δύο πανέμορφες προηγηθείσες δουλειές των Lunatic Soul. Εικάζω ότι ενδεχομένως ο αρχικός του σκοπός ήταν να συμπληρώσει κάποια ενοποιημένη κυκλοφορία της μπάντας ως bonus υλικό, κάτι που θα ήταν πιο δίκαιο αν συνυπολογιστεί και η χαμηλή του αναγκαιότητα.