Luca Turilli's Rhapsody

Ascending To Infinity

Nuclear Blast (2012)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 13/06/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δηλώνω ευθαρσώς πολέμιος κάθε μορφής κουτσομπολιού και ίντριγκας στη metal μουσική. Δυστυχώς δεν μπορώ να χωνέψω ότι κάποιοι δημοσιοποιούν ό,τι συμβαίνει στα στενά εσωτερικά πλαίσια ενός group. Άλλωστε, η παροιμία πολύ σωστά λέει «τα εν οίκω μη εν δήμω». Κάθε μέλος ειδικά σ' αυτή τη μουσική δεν αξίζει να ρεζιλεύεται στο βωμό της όποιας διαφήμισης. Η αναφορά γίνεται για τους διάσημους Rhapsody των οποίων τα ιδρυτικά μέλη, Luca Turilli και Alex Staropoli, κιθάρα και keyboards αντίστοιχα, αποφάσισαν πέρυσι μετά από πολλά χρόνια να χωρίσουν τα τσανάκια τους λόγω μουσικών διαφόρων που είχαν. Το κακό είναι ότι και οι δύο θα χρησιμοποιούν το όνομα Rhapsody, αλλά με πρόσθετα τέτοια που να μην ενοχλεί κανέναν (και να εχουν πωλήσεις βεβαίως!). Ο Turilli στο press release που συνοδεύει τη νέα δουλειά έχει ένα μίνι μανιφέστο που εξηγεί το τι συνέβη στην μπάντα. Γρήγορα σκεπτόμενος δική μου μετάφραση: «Ο κακός ήταν ο άλλος, όχι εγώ γι' αυτό και έγιναν όλα. Ακολουθήστε εμένα και όχι τον άλλον». Χαζά πράγματα για μια μουσική τόσο ιερή για κάποιους. Εμείς όμως ασχολούμαστε με την μουσική αυτή καθ' αυτή και όχι με τα παρελκόμενα οπότε...

...το "Ascending To Infinity" είναι η πρώτη προσπάθεια των Luca Turilli's Rhapsody. Το δελτίο τύπου τελειώνει με τις λέξεις «Stay cinematic». Δύο λέξεις που αντικατοπτρίζουν το ακριβές συμπέρασμα που προκύπτει από την ακρόαση του πονήματός τους. Όλο το άλμπουμ θα μπορούσε να είναι το ιδανικό soundtrack ταινίας ύφους "Lord Of The Rings", "300", "Phantom Of The Opera" κλπ. Οι «νέοι» Rhapsody έχουν αποβάλει από πάνω τους τους στίχους που αναφέρονταν σε ήρωες, μάχες, κάστρα, νεράιδες και οτιδήποτε παρεμφερές με σαφείς αναφορές στον φανταστικό κόσμο των επικών ιστοριών. Τώρα πια οι στίχοι ακροβατούν μεταξύ των μυστηρίων του πλανήτη, αινιγμάτων του παρελθόντος, μύθους, ψυχολογία, ανθρωπολογία, επιστήμη, επιστημονική φαντασία και φυσικά το σινεμά, την μεγάλη αγάπη του Turilli που την είχε τόσα χρόνια θαμμένη για χάρη του φανταστικού κόσμου των τόσων χαρακτήρων που πραγματευόταν. Βάση των λεγομένων του έτσι θα είναι όλα τα άλμπουμ του απο εδώ και πέρα.

Μουσικά η νέα δουλειά δεν απέχει και πολύ από αυτές των Rhapsody. Πομπώδεις συνθέσεις που διανθίζονται από πολύ καλές μελωδίες με ωραία επικά χορωδιακά ρεφρέν και μέρη αποτελούν τον σκελετό του δίσκου. Η μεγάλη διαφορά με τις παλιότερες κυκλοφορίες είναι ότι πια οι συνθέσεις έχουν αποκτήσει μια έκδηλη θεατρικότητα λες και οι ερμηνευτές είναι μπροστά σε κοινό και δίνουν μια μεγαλειώδη παράσταση. Μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα φέρει και η επιλογή στο μικρόφωνο του Alessandro Conti, μιας φωνής που έχει γαλουχηθεί στο Corale Lirica Rossini, μουσικό σχολείο που επίσης φοίτησε και ο τεράστιος τενόρος Luciano Pavarotti. Ο τρόπος που τραγουδάει έχει δώσει άλλη ώθηση σε κάθε σύνθεση, αφού κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του θαρρείς ότι ακούς ηθοποιούς που έχουν συγκεκριμένους ρόλους. Εννοείται ότι, όπως και πιο παλιά, η λυρικότητα εμπλουτίζει τα τραγούδια. Κάθε ένα από αυτά με τις μουσικές εναλλαγές που υπάρχουν στη διάρκειά τους από αργές σε γρήγορες και το ανάποδο, κρατάει τον ακροατή σε μια συνεχή εγρήγορση για το τι θα ακολουθήσει. Αν κάποιος κλείσει τα μάτια είναι σίγουρο ότι θα ταξιδέψει αμέσως σε άλλες διαστάσεις. Τα κομμάτια ποικίλλουν σε διάρκεια αφού υπάρχουν και μικρά, διάρκειας περίπου τεσσάρων λεπτών έκαστο, αλλά και άλλα λίγο μεγαλύτερης. Το highlight του δίσκου βεβαίως είναι το δεκαεξάλεπτο τελευταίο κομμάτι "Of Michael The Archangel And Lucifer's Fall" που μόνο από τον τίτλο καταλαβαίνετε τι εμπεριέχεται.

Αν είστε κολλημένος οπαδός των Rhapsody, ακούστε τον δίσκο με μια μικρή επιφύλαξη. Ίσως το όλο «καινούριο» concept της νέας κίνησης σάς ξενίσει κάπως. Αν πάλι είστε λίγο πιο ανοιχτόμυαλοι και, δη, φίλοι της τέχνης και των μιούζικαλ θα ανακαλύψετε ένα μουσικό διαμάντι που δεν κυκλοφορεί πολύ εύκολα πια. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στον Turilli γιατί κατάφερε να αποβάλλει με ωραίο τρόπο από πάνω του τον μανδύα του επικού και μας απέδειξε περίτρανα ότι τελικά είναι πολύ ικανός σύνθετης metal έργων τέχνης. Θα ήθελα πάρα πολύ να κάνει την κίνηση και αυτός, όπως οι Nightwish στην τελευταία δουλειά τους, και να γίνει το άλμπουμ ταινία. Θα έχει σίγουρα αρκετό ενδιαφέρον για όλους τους οπαδούς.
  • SHARE
  • TWEET