Laster

Het Wassen Oog

Prophecy Productions (2019)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 26/03/2019
Το forward-thinking black metal εκδικείται και αλλάζει δέρμα. Ξανά.
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Υπήρξε μια εποχή κατά την οποία το πειραματικό black metal αποτελούσε την επανάσταση εντός της επανάστασης ή αλλιώς την τέχνη της ακρότητας υψωμένη στο τετράγωνο. Καθώς όμως οι δεκαετίες αρχίζουν να περνάνε, κάτι από την ανατρεπτικότητα του έχει χαθεί, όπως είναι λογικό εξάλλου. Η πρόσμιξη του με το post ή ακόμα και την pop μουσική κατά την τρέχουσα δεκαετία (το λεγόμενο blackgaze/shoegaze) είναι αμφιλεγόμενη ως προς το αν αποτελεί «πρωτοπορία» ή μικρό πνευματικό θάνατο. Αν και αυτή η κουβέντα δεν μπορεί να γίνει εδώ, θεωρώ σκόπιμο να ειπωθεί ότι αυτό το φίδι πρέπει επιτέλους να καταπιεί την ουρά του σαν ουροβόρος και να ξαναβρεί την εκκίνησή του.

Οι Laster από την Ουτρέχτη της Ολλανδίας χαρίζουν ένα ακόμα πολύτιμο επιχείρημα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο "Het Wassen Oog" αν και δηλώνει avant garde black, έμμεσα αμφισβητεί πολλά άλλα άλμπουμ που διαλέγουν την ίδια ταμπέλα. Ο λόγος είναι υπερβολικά απλός: τα λόγια δεν σε κάνουν κάτι. Χρειάζεται πράξη, ήχος, θεατρικότητα, αισθητική και νεύρο. Χρειάζεται σύνολο. Χρειάζεται ένα δουλεμένο και συμπαγές όραμα. Οι Laster δείχνουν να διαθέτουν το πακέτο.

Από πολλές απόψεις, το "Het Wassen Oog" μπορεί να νοηθεί αισθητικά ως μια συνέχεια της δουλειάς που ξεκίνησαν πέρσι οι Voices με το θαυμάσιο "Frightened". Πειραματική κατά φύσιν κι όχι κατ’ εικόνα black μουσική με ξεκάθαρες προοδευτικές και art rock βλέψεις. Οι Laster όμως διαλέγουν άλλη τακτική από τους Βρετανούς συναδέλφους τους. Αντί της ανοικοδόμησης των βασικών του συστατικών, διαλέγουν να επισκεφτούν ξανά το black metal όπως το είδαν κάποτε οι Ved Buens Ende, προσθέτοντας απλώς ένα σύγχρονο βλέμμα. Όλα είναι εδώ όπως και τότε: το αλλόκοτο μπάσο, οι στριφνές κιθαριστικές μελωδίες, τα διεστραμμένα viking-οειδή φωνητικά, τα κλειστοφοβικά grooves. Όχι ως ρέπλικα φυσικά αλλά ως αναδιατύπωση. Αυτό που δεν έχουν συγκριτικά είναι αυτή η έμφυτη ψυχεδέλεια που όριζε τους Νορβηγούς τους πατέρες. Οι Laster σε αυτήν τους την έλλειψη έχουν να αντιπαραθέσουν πυκνότερες και πιο απρόβλεπτες ενορχηστρώσεις. Το moog και η «κουφή» κλασική κιθάρα του εναρκτήριου “Vacuum Bahoud” είναι το καλύτερο παράδειγμα.

Τα οκτώ tracks του "Het Wassen Oog" δεν παρεκκλίνουν ποτέ από τον θεμελιώδη τους σκοπό, αυτόν της προσεκτικής κατάδυσης προς έναν καλά κρυμμένο στις σκιές εαυτό. Η ροή του άλμπουμ είναι θαυμάσια αφού κάθε σύνθεση έρχεται ήπια να προσθέσει καινούρια ηχητικά στοιχεία, χωρίς να ταράζει τον κεντρικό του άξονα και την ισορροπία ανάμεσα σε δυσαρμονία και ατμοσφαιρικότητα. Εκφράζεται σε μεσαίες κυρίως ταχύτητες και δεν αναζητά ούτε μεγάλα κρεσέντο ούτε «επικές» μελωδίες. Σε κάθε περίπτωση, το άλμπουμ είναι συμφιλιωμένο με τον εαυτό του και δεν δρα σχιζοφρενικά. Φοράει το νέο του δέρμα για να το ξαναπετάξει.

Θα μπορούσα να πω ότι πιθανόν πρόκειται για ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς στον χώρο του. Δεν θα στολίσω τη δήλωση όμως με προσωπικό ενθουσιασμό γιατί, αν και το μυαλό μου θαύμασε και παρέμεινε απασχολημένο κατά την ακρόαση, τα συναισθήματα που μου γεννήθηκαν δεν ήταν αντίστοιχα βαθιά. Δεν ένιωσα τον τρόμο και τη φρίκη που ένα τέτοιο άλμπουμ θα έπρεπε να μου γεννήσει. Αν όμως «ανήκεις» σε αυτόν τον χώρο, μην δώσεις καμία βάση σε αυτό. Κάθε ακροατής έχει τις δικές του αναπηρίες και τις δικές του στιγμιαίες τυχαιότητες.

Το "Het Wassen Oog" είναι ένας εξαιρετικός δίσκος που πασχίζει να προφέρει ξανά την avant γλώσσα ενός black metal που δείχνει ελαφρώς ζαλισμένο μέσα στην πολυσυλλεκτικότητα του. Υπάρχουν ακόμα όμως νέοι δρόμοι που μπορούν να περπατηθούν και αγέννητες μέσα στα πηχτά σκοτάδια περσόνες που νέοι οραματιστές μπορουν να σκαρφιστούν. Οι Laster είναι τέτοιοι και πίσω από τις δικές τους θεατρικές μάσκες κρύβεται η ίδια θεμελιώδης πειραματική black αναζήτηση κι ο ίδιος ορίζοντας. Κι αν κάποιοι ενοχλούνται που η ανανέωση μπορεί να ξεκινάει ξανά από ρίζες σκαμμένες πριν από 25 χρόνια, να πω ότι για κάθε έναν «παλιό» ακροατή που κάθε τι το έχει ξανακούσει, υπάρχουν δύο καινούριοι που ψάχνουν τα σημερινά σημεία αναφοράς. Ναι, οι Laster μπορούν να είναι τέτοιοι. Ας αλλάξουμε κι εμείς δέρμα.

  • SHARE
  • TWEET