Klaxons

Βρε καλώς τα παιδιά - θαύματα του 2007. Τα παιδιά του, βαρύνουσας σημασίας, Mercury Prize της ίδιας χρονιάς. Το «hypeόμετρο» είχε χτυπήσει «κόκκινο» εκείνη την χρονιά για τους Klaxons και όχι αδίκως. Ήμουν κι εγώ κατά κάποιον τρόπο σαγηνευμένος και από το εθιστικότατo "Golden Skans" αλλά και από το όλο σύνολο του "Myths Of The Near Future", που έβριθε μουσικής οξυδέρκειας και πολυσυλλεκτικότητας και έδειχνε όντως σα να έχει έρθει από το «κοντινό μέλλον». Αυτός ο πετυχημένος συνδυασμός rock, pop, dance, new rave άφησε παράλληλα υποσχέσεις και προσδοκίες για το επόμενο άλμπουμ.

To "Surfing The Void" μπήκε με τη φόρα και τον αέρα που ο προκάτοχός του είχε εξασφαλίσει. Αν και η δυναμική του πρώτου single, "Echoes", είναι τέτοια που δε θα χρειαζόταν το «πατρονάρισμα» του "Myths Of The Near Future" για να μας κάνει να το συμπαθήσουμε. Μετά το "Echoes", όμως, τι; Είτε από επιλογή τους, είτε κατά τύχη στην πορεία της δημιουργίας του "Surfing The Void", οι Klaxons δείχνουν αλλαγμένοι. Αυτό φυσικά και δεν καταλογίζεται στα αρνητικά μιας μπάντας που ήδη από το δεύτερο άλμπουμ «το ψάχνει» και σε τελική ανάλυση «το έψαχνε» και σε όλη τη διάρκεια του πρώτου.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, στο "Surfing The Void" είμαστε σε θέση να θαυμάσουμε το γεγονός πως οι Klaxons έχουν τη δυνατότητα να παιδεύουν το μυαλό τους και στο συγκεκριμένο δίσκο να φτάνουν μέχρι και σε σημεία χαρακτηρισμού τους ως «space rock», μεταξύ άλλων. Ωραία μέχρι εδώ ακούγονται όλα αυτά, αλλά στην εφαρμογή το πράγμα χωλαίνει, καθώς το "Echoes" δε μπορεί να το ακολουθήσει εύκολα σε ποιότητα κανένα από τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ. Τα "Venusia" και "Valley Of The Calm Trees" κάτι πάνε να κάνουν, αλλά τελικά βυθίζονται στη γενική μετριότητα του "Surfing The Void", που μάλλον πέφτει θύμα του μουσικού ναρκισσισμού των Klaxons.

Εκτιμώ ιδιαιτέρως την προσπάθεια τους να παίξουν το «κάτι παραπάνω», αλλά το πρόσημο της δεύτερης δουλειάς των Klaxons μάλλον τείνει στο πλην, γιατί δεν υποστηρίχθηκε από δυνατές συνθέσεις και το βάρος δόθηκε στον ήχο κυρίως. Kάτι καλύτερο από το "Surfing The Void" πιθανότατα να κυκλοφορήσουν. Δύσκολα όμως πιστεύω πως θα ξαναβγάλουν κάτι τόσο ξεχωριστό και ενδιαφέρον σαν το "Myths From The Near Future".