Kiske / Somerville

City Of Heroes

Frontiers (2015)
Από τον Χρυσόστομο Μπάρμπα, 27/04/2015
Ένα τυπικό Frontiers άλμπουμ
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η Frontiers, όντας μανούλα σε αυτά, πέντε χρόνια πριν, είπε να εκμεταλλευτεί την αδιαμφισβήτητη φήμη του Michael Kiske, ταιριάζοντάς τον με την ταλαντούχα, Amanda Somerville. Το αποτέλεσμα ήταν ένα χλιαρό άλμπουμ, με αναμενόμενα μετριοπαθείς συνθέσεις, το οποίο επιβεβαίωσε ό,τι τέτοιου είδους project σπάνια έχουν κάτι ουσιώδες να προσφέρουν.

Και όμως, να που επιστρέφουν οι δυο τους στον τόπο του εγκλήματος. Και πάλι, τα ηνία έχουν οι Magnus Karlsson και Matt Sinner, οι οποίοι έχουν επιμεληθεί το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεων, με τον δεύτερο να αναλαμβάνει και την παραγωγή μαζί με τον Jacob Hansen. Με τα πράγματα να είναι τα ίδια με την πρώτη φορά λοιπόν, θα μπορούσε το "City Of Heroes" να είναι καλύτερο του ντεμπούτου του σχήματος;

Η αλήθεια είναι πως το εν λόγω άλμπουμ δεν κρύβει ουδέποτε τις προθέσεις του. Πρόκειται για δώδεκα κομμάτια, κομμένα και ραμμένα για να αναδείξουν τις φωνές των δύο τραγουδιστών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μελωδίες να είναι σχεδόν καθολικά πολύ καλές και μέσω του αδιαμφισβήτητου ταλέντου της Somerville και του Kiske, γίνονται ακόμα πιο θελκτικές για το αυτί του ακροατή. Έτσι, το "City Of Heroes" είναι δεδομένο πως θα ευχαριστήσει κάθε οπαδό του melodic rock.

Από την άλλη βέβαια, αυτή η στοχευμένη προσέγγιση αναφορικά με τη δημιουργία των συνθέσεων, καθιστά τον δίσκο αρκετά επαναλαμβανόμενο, ιδιαίτερα μετά από μερικές ακροάσεις. Το γεγονός πως οι ενορχηστρώσεις κινούνται στα γνωστά νερά του κλασικού μελωδικού ήχου της Frontiers, δίχως καμία έκπληξη, δεν βοηθάει επίσης. Ο τρόπος που έχουν δουλευτεί οι συνθέσεις, μοιάζει να έχει εγκλωβίσει τις ενορχηστρώσεις στο να κάνουν τη δουλειά που πρέπει υποχρεωτικά να κάνουν, όντας στην ουσία «χαλί» για τις δύο φωνές. Αυτό είναι κρίμα, μιας και κρίνοντας απ' το αποτέλεσμα, το "City Of Heroes" δείχνει να είχε την προοπτική να πάει ένα βήμα παραπέρα από αυτό.

Όπως και να 'χει πάντως, η δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Kiske και Somerville είναι σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με την πρώτη. Πρόκειται έτσι για ένα άλμπουμ με γερή τη στάμπα του μελωδικού rock της Frontiers, με ό,τι καλό και ό,τι κακό συνεπάγεται αυτό.
  • SHARE
  • TWEET