King Diamond

Give Me Your Soul... Please

Metal Blade (2007)
13/07/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

O νέος δίσκος του King Diamond μετά το πολύ καλό "The Puppet Master" συνοδεύτηκε με δηλώσεις του King πως πρόκειται για ένα highlight της καριέρας του ως «King Diamond». Χαρακτηριστικά ανέφερε πως το θεωρεί το πιο «δυνατό» album που έχει κυκλοφορήσει υπό το όνομά του. Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με όσους έλεγαν ότι ο νέος δίσκος θα είναι η «επιστροφή» στο θρόνο του. Για μένα ο King ποτέ δεν έφυγε. Πάντα ήταν εκεί.

Είναι γεγονός ότι οι τελευταίες δουλειές του King ήταν εξαιρετικές, τουλάχιστον για μένα. Επίσης γεγονός θεωρώ το ότι δεν είχαν το κατάλληλο promotion. Αν και ο King δε βγάζει «κακές» δουλειές, κατέληξε να είναι σε μία αφάνεια, ενώ δεν το αξίζει. Αυτά ασφαλώς σε σχέση με τη «χρυσή» περίοδο των "Abigail" και "Them" και προσωπικά μιλώ κρίνοντας από τα ελληνικά δεδομένα.

Ας περάσουμε στο νέο δίσκο. Ο τίτλος του είναι "Give Me Your Soul... Please" και από εκεί και μόνο ξέρεις τι θα ακούσεις. Ιδιαίτερα και παρανοϊκά φωνητικά, δεμένα με έναν αγνό horror heavy metal χαρακτήρα. Αν και σαν όρος ακούγεται περίεργος, αυτό είναι το φαινόμενο "King Diamond". Σε μεγάλο ποσοστό, όπου τα riff είναι γρήγορα, είναι επίσης κι εμπνευσμένα. Οι αργές στιγμές έχουν μελωδίες που θα έκαναν πολλούς να σκάσουν από ζήλεια και το μεγαλύτερο συν στο δίσκο είναι η όλη μίξη του. Τα φωνητικά του King δεν είναι τόσο «ψηλά» και ο ίδιος έχει υιοθετήσει έναν πιο «φυσικό» χαρακτήρα. Είναι ίσως ο πιο ώριμος δίσκος του όσον αφορά αυτό το θέμα, επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση κολλάει πολύ στο όλο ύφος.

Κάτι που επίσης με άφησε τρομερά ικανοποιημένο είναι οι κιθάρες στο σύνολό τους. Ακούγονται, από θέμα συνθέσεων, τρομερά δουλεμένες και εμπνευσμένες και από θέμα παραγωγής αρκετά «φρέσκιες». Γενικά, ο δίσκος είναι κάπως πιο διαφορετικός σε στυλ, καθώς η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, που είναι σήμα κατατεθέν του King, έχει κάπως παραγκωνιστεί από το όλο θέμα της παραγωγής. Αυτό πάντως δε με χάλασε καθόλου. Αντιθέτως, με προβλημάτισαν οι βαρυσήμαντες δηλώσεις που προανέφερα.

Όπως καταλάβατε, ο δίσκος είναι πολύ καλός. Έχει μεν τις κάποιες μέτριες στιγμές του, αλλά γενικά μου άρεσε πολύ. Είναι ίσως το καλύτερο από τις τελευταίες του δουλειές. Παρ' όλα αυτά, με τίποτα δεν το θεωρώ ένα τόσο τεράστιο highlight που θα ξεπεράσει τα "Abigail" και "Them". Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια: είστε οπαδοί του; Ξέρετε τι θα ακούσετε και δε θα απογοητευτείτε. Το φαινόμενο «King» σας γνέφει και σας ζητάει την ψυχή σας. Το αν θα του τη δώσετε... είναι δικό σας θέμα...

  • SHARE
  • TWEET