King 810

Memoirs Of A Murderer

Roadrunner (2014)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 08/01/2015
Προϊόν φτιαγμένο για όσους «αγοράζουν» μόνο Slipknot, Machine Head και συναφή συγκροτήματα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Παρόλο που αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ των Αμερικανών King 810, επί της ουσίας τους συστήνει στο ευρύ κοινό για πρώτη φορά, κάτι που οφείλεται στο ότι κυκλοφορεί από την Roadrunner Records, μια δισκογραφική που όσο κι αν έχει χάσει τη δυναμική του παρελθόντος, παραμένει κραταιά δύναμη, ειδικά σε συγκεκριμένες αγορές.

Αντιλαμβάνομαι πως το σοκ που υπέστησαν, πριν δύο-τρία χρόνια, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και τα συγκροτήματα που άνηκαν σε αυτή, ήταν μεγάλο, καθώς ως μέρος μιας αχανούς πολυεθνικής όπως η Warner, κλήθηκε να προβεί σε ολική αναδιοργάνωση και περικοπές. Ακόμα θυμάμαι δηλώσεις μουσικών που σοκαρισμένοι έβλεπαν τους ανθρώπους που τους στήριζαν και τους βοήθησαν να αναδειχθούν να φεύγουν σε μια μέρα, αλλά το πλάνο ήταν σαφές. Να κρατήσουν κάποια μεγάλα (και υποθέτω επικερδή) ονόματα, όπως οι Slipknot, οι Dream Theater και να προχωρήσουν στην ανάδειξη νέων / φρέσκων (και φτηνών) ονομάτων, κάτι που παραδοσιακά η Roadrunner έκανε καλά. Με την υποσημείωση πως πλέον θα έλειπαν κομβικοί άνθρωποι στη διαδικασία εύρεσης «ταλέντων»...

Στην δεύτερη κατηγορία, αυτή των νέων «ταλέντων» ανήκουν οι King 810, που -όπως συμβαίνει συνήθως- από το πουθενά βρέθηκαν με έναν δίσκο υψηλού budget, διαφημιστικές καταχωρίσεις, καλές κριτικές, συνεντεύξεις και κλεισμένη περιοδεία ως support στους Slipknot. Πράγματα που άλλες μπάντες θα παλέψουν μια ζωή και δεν θα αποκτήσουν ποτέ, αλλά έτσι είναι η ζωή μπίζνα, όμως εν τέλει αυτό από μόνο του δεν καθορίζει το αν το μουσικό κομμάτι της μπάντας είναι καλό, αξιόλογο, κακό ή αισχρό.

Το "Memoirs Of A Murderer", λοιπόν, θα έλεγα πως είναι ένα άλμπουμ που ισορροπεί μεταξύ του αξιοπρεπούς και του βαρετού, έχοντας κάποιες εκλάμψεις και αρκετές μέτριες στιγμές στο σύνολο των 16 τραγουδιών που περιέχει, με την διευκρίνιση πως κάποια tracks δεν είναι ακριβώς τραγούδια, αλλά αφηγήσεις (προφανώς κάποιου δολοφόνου όπως επιτάσσει το concept). Το άλμπουμ συνολικά κάπου με χάνει, και κυρίως, αυτό που με κουράζει είναι η αδιάλειπτη προσπάθεια της μπάντας να τοποθετηθεί κάπου ανάμεσα στους Slipknot του πρώτου άλμπουμ και στους Machine Head, δίνοντάς μου την εντύπωση πως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, πρόκειται για μια προσπάθεια να πουληθεί το προϊόν σε ένα συγκεκριμένο target group.

Φυσικά ούτε τους μεν, ούτε τους δε προσεγγίζουν, αλλά προσπαθούν να αναπαράγουν την αρρώστια που αποπνέουν οι ερμηνείες του Taylor, ενώ παράλληλα χρωστάνε πολλά στα κοφτά riff των αργών σημείων των Machine Head, όπως και στον τρόπο με τον οποίο «φτύνει» λέξεις ο Robb Flynn. Ίσως σε κάποια σημεία ο τραγουδιστής David Gunn να θυμίζει και λίγο τον Ivan Moody των Five Finger Death Punch, λόγω κυρίως του αφηγηματικού χαρακτήρα των περισσότερων ερμηνειών, αλλά εν τέλει το στυλ του καταντάει μονότονο, προσπαθώντας να βγάλει μια αρρώστια και μια δραματικότητα που μοιάζει κάπως επιτηδευμένη, όταν τα προαναφερθέντα ονόματα βγάζουν πολύ πιο αβίαστα και αυθεντικά.

Τραγούδια σαν το "Fat Around The Hear" σου δίνουν την αίσθηση ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν πιο εντυπωσιακό και πιο πρωτότυπο, ενώ παράλληλα μερικές εκ των στιγμών που οι ακουστικές κιθάρες σπάνε λίγο την «οργή» και τα κοφτά riff, όπως στο "Eyes" είναι συμπαθητικές και με κάνουν να πιστεύω πως το άλμπουμ χρειαζόταν ενδεχομένως λίγη περισσότερη μελωδία. Σε γενικές γραμμές, όμως, δεν βρήκα τίποτα το καινοτόμο (όχι πως ήταν απαραίτητη προϋπόθεση), τίποτα το φρέσκο, τίποτα το ιδιαίτερο που θα με κάνει να γυρίσω πίσω να το ξανακούσω και να το εκτιμήσω περισσότερο.

Δεν απαξιώνω το ότι το περιτύλιγμα (παραγωγή, concept κλπ) είναι σωστό και δουλεμένο και δεν μπορώ να παραβλέψω ότι κάποιοι θα βρουν ελκυστική την «αρρώστια» που αποπνέει ή μπορεί να εκτιμήσουν περισσότερο αυτό που προσπαθούν να αποδώσουν οι King 810, αλλά προσωπικά βρήκα το "Memoirs Of A Murderer" υπερβολικό και εν τέλει μάλλον μονοδιάστατο για να μπορέσω να δικαιολογήσω τα όσα τους προσφέρει η δισκογραφική τους.
  • SHARE
  • TWEET