Katagory V

Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα, τουλάχιστον για μένα, να βλέπω και να ακούω groups που οι νέες τους δουλειές λοξοκοιτάνε με αγάπη το ένδοξο παρελθόν των '80s, όταν κυκλοφορούσαν μερικά από τα διαμάντια της heavy μουσικής. Οι Katagory V ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Αντί να προσπαθούν να παίξουν ψευτο-οργισμένο metal, βασιζόμενο στις σύγχρονες φόρμουλες επιτυχίας, επέλεξαν ως τρόπο έκφρασης το αμερικανικό power, αδιαφορώντας για το αν θα πετύχουν καλλιτεχνικά ή όχι.

Έτσι μετά από τρεις δουλειές, τις "Present Day" (2000), "A New Breed Of Rebellion" (2003) και "The Rising Anger" (2005), υπέγραψαν στην παραπάνω ελληνική εταιρία και κυκλοφορήσαν φέτος την τέταρτη δουλειά τους "Hymns Of Dissection". Να ομολογήσω ότι δεν έχω ακούσει τα προηγούμενα albums τους, ίσως και λόγω της μη διανομής στη χώρα μας, έτσι ώστε να έχω συγκριτική άποψη, αλλά αν κρίνω από τη νέα κυκλοφορία τους τότε σίγουρα σκίζουν.

Οι Katagory V, όπως προανέφερα, αρέσκονται στο αμερικανικό power, ίσως και λόγω της χώρας προέλευσης τους. Έχουν καταβολές και επιρροές από groups όπως οι πρώιμοι Queensryche και Fates Warning, τις οποίες βέβαια φιλτράρουν με το σήμερα. Με το πρώτο άκουσμα το μυαλό πάει και στους δυο, όσο βαρύ και αν ακούγεται αυτό. Το album σφύζει από μελωδίες οι οποίες, θέλοντας και μη, σε κάνουν να κουνιέσαι ρυθμικά όπως και αν είσαι. Οι Katagory V έχουν κάνει πολλή καλή δουλειά, κάτι που προδίδεται από όλες τις συνθέσεις.

Τα περισσότερα κομμάτια του cd είναι τεχνικά mid tempo, με έμφαση στη δίκαση και τη δύναμη. Ακόμα και όταν αποφασίζουν να ανεβάσουν ταχύτητες το κάνουν καλά. Ο δίσκος είναι αρκετά προσεγμένος σε κάθε του σημείο, κάτι που εμένα μου δίνει την εντύπωση δεμένης μπάντας. Μετά την ακρόαση όλου του cd ο ακροατής θεωρώ ότι αποκομίζει μόνο θετική εικόνα. Προσωπικά μου έκανε εντύπωση, πέραν των συνθέσεων, και ο τραγουδιστής της μπάντας, ο οποίος είναι αυτό που λέμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην εν λόγω κυκλοφορία υπάρχουν και δυο bonus κομμάτια τα οποία βρίσκονται μόνο εδώ, το "Anthem Of The Underground" που είναι ακυκλοφόρητο και το "Evil Princess" που είναι επανεκτέλεση του κομματιού που βρισκόταν στην πρώτη τους δουλειά. Λογικά το κομμάτι πρέπει να είναι από αυτά που έχουν ξεχωρίσει οι οπαδοί. Ακούγοντας το καταλαβαίνει κανείς το γιατί.

Οι Katagory V αξίζουν σίγουρα την ψήφο μας, ειδικά όλων εκείνων που αρέσκονται στο αμερικανικό '80s power. Μικρή μου ένσταση είναι το όνομα τους, το οποίο τουλάχιστον σε μένα δε μπορώ να πω ότι αρέσει. Ας είναι. Μάλλον είναι το μόνο μελανό σημείο τους. Κρίμα που δεν τους είχα ανακαλύψει πιο πριν. Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως. Έστω και τώρα δε θα αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη μην ακούγοντας έστω τις προηγούμενες δουλειές τους, αφού βεβαίως βρεθούν.