Kalamata

You

Self Released (2014)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 14/01/2015
«Πρέπει να πεθάνεις σύντομα ρε γαμιόλη»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η παραπάνω δήλωση ανήκει στο νεοσύστατο γερμανικό τρίο με το ελληνόφωνο όνομα. Μαζί τους, όποιος κι αν είναι ο λόγος τους, γιατί πολύ απλά μας έπεισαν μέσω της μουσικής τους. Προφανώς και δεν είναι τυχαία η επιλογή της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, ας μην σταθούμε όμως σ' αυτήν κι ας ελπίσουμε πως δεν έχουν αναμνήσεις ικανές για τέτοια μακάβρια δήλωση.

Οι Kalamata είναι αμιγώς οργανικοί και βαδίζουν στα χνάρια των Monkey3 και των δικών τους και δικών μας My Sleeping Karma, αφήνοντας κατά μέρους τα όποια stoner ακούσματά τους. Υπάρχει βέβαια κι ένα ανεπαίσθητο τσαλιμάκι ("Die") που παραπέμπει σε ρεμπέτικο κι επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο την σχέση τους με τα μέρη μας, που εν συνεχεία μεταμορφώνεται σε heavy ξέσπασμα με τις γνώριμες επιληπτικές επαναλήψεις.

Το μεγάλο ατού της μπάντας είναι πως δεν επαναλαμβάνει τον εαυτό της και σε κάθε σύνθεση υπάρχει και κάτι το διαφορετικό στην ενορχήστρωση και στο ύφος, την ίδια στιγμή που η βάση της παραμένει σταθερή. Από '70s rock μέχρι το doom των '00s κι από την προοδευτική ψυχεδέλεια στο fuzz (έστω και το λίγο), οι Γερμανοί ακούγονται εντυπωσιακά διαβασμένοι και το κυριότερο έτοιμοι να μεταδώσουν τις γνώσεις τους.

Τα όποια αμήχανα κενά, που είναι σαφώς θέμα εμπειρίας κι όχι μη έμπνευσης, δεν είναι ικανά να αμαυρώσουν την πολύ καλή εικόνα τους ως rookies και σίγουρα επί σκηνής δεν θα είναι τόσο διακριτά όσο στις στούντιο εκτελέσεις. Τουναντίον, εικάζω, μιας και συνήθως το είδος αυτό έχει αποδείξει πολλάκις κατά το παρελθόν πως το live του πάει πολύ και στην περίπτωση που ξεκινήσουν με το "You", υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να απογειωθεί η μπάντα κι εν συνεχεία το κοινό που θα τους τιμήσει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Καλώς να μας έλθουν λοιπόν και καλά να περάσουμε.
  • SHARE
  • TWEET