Jorn

Το νέο άλμπουμ του σπουδαίου Νορβηγού ερμηνευτή αναμενόταν με αρκετή ανυπομονησία στους μελωδικούς κύκλους, μιας και το ανανεωμένο line-up του προσωπικού του σχήματος προϊδέαζε για καλύτερα πράγματα από τις περισσότερες προσωπικές δουλειές του μέσα στην παρούσα δεκαετία.

Πλέον, η συνθετική κι εκτελεστική ομάδα που υποστηρίζει την αψεγάδιαστη φωνή του Jorn Lande αποτελείται από τους Alex Beyrodt (Primal Fear, Silent Force, Voodoo Circle) και Alessandro Del Vecchio (Hardline, Voodoo Circle και δεκάδες ακόμη) σε κιθάρα και πλήκτρα, αντίστοιχα, και τους Matt Sinner και Francesco Jovino των Primal Fear και Sinner στο ρυθμικό υπόβαθρο των συνθέσεων.

Η αναβάθμιση αυτή ευτυχώς επέδρασε και στο συνθετικό επίπεδο του νέου δίσκου, καθώς το "Life On Death Road" είναι πιθανότατα το πιο ενδιαφέρον Jorn άλμπουμ από την εποχή του "Spirit Black". Με το ύφος τους καρφωμένο στη δεκαετία του '80 και τα όσα μας προσέφεραν σε αυτήν μπάντες όπως οι Dio και οι Whitesnake, οι δώδεκα συνθέσεις του δίσκου διατηρούν σταθερά ένα σημαντικό επίπεδο ενδιαφέροντος, με την Dio-meets-Coverdale φωνάρα του Νορβηγού να τις αναβαθμίζει εμφανώς.

Τα διάσπαρτα πλήκτρα του Del Vecchio αφήνουν αρκετές '70s προεκτάσεις στο υλικό, το οποίο αν θα έπρεπε να παραλληλιστεί ηχητικά με κάποιον δίσκο, εκείνος θα ήταν η υποθετική σύζευξη των "Dream Evil" και "Slide It In". Εννοείται, βέβαια, πως τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατάνε δικαίως οι ερμηνείες του Lande, αφού η ποιότητα της φωνής του, ταυτοχρόνως με τις αρκετά άμεσες φωνητικές γραμμές που έχει σκαρφιστεί εδώ, μπορούν και τραβούν σε επαναληπτικές ακροάσεις.

Το μόνο αρνητικό στοιχείο του άλμπουμ, όπως άλλωστε και των περισσοτέρων δίσκων με την υπογραφή του Jorn, είναι αυτή η ηχητική τυποποίηση που παρουσιάζουν οι περισσότερες των συνθέσεων του και βρίσκεται σε πλήρη εξάρτηση με την όποια συνθετική ομάδα επιστρατεύεται κάθε φορά. Έτσι κι εδώ, τα τραγούδια «φωνάζουν» από μακριά τον δημιουργό τους, δίχως να μου κάνει εντύπωση αν εναλλακτικά έβρισκαν τον δρόμο σε κάποιο άλμπουμ των υπολοίπων συγκροτημάτων που συμμετέχουν οι συντελεστές του.

Παρά το συγκεκριμένο του ταβάνι, το "Life On Death Road" είναι ένα ανέλπιστα καλό άλμπουμ, το οποίο θα ευχαριστήσει τον μέσο ακροατή των μελωδικών παρακλαδιών του σκληρού ήχου. Ωστόσο, απ' ό,τι φαίνεται, δύσκολα θα ακούσουμε κάτι πραγματικά μνημειώδες υπό την Jorn ταμπέλα, ελπίζοντας πραγματικά να διαψευστώ ως προς αυτό σε κάποια μελλοντική προσωπική κυκλοφορία του, κατά τα άλλα κορυφαίου, Νορβηγού τραγουδιστή.