Jon Oliva's Pain

Μπορεί να έχουμε να ακούσουμε σημαντικά νέα από τους Savatage πάνω από τέσσερα χρόνια, για καλή μας τύχη όμως τα υποκατάστατά τους είναι αρκετά, και αρκετά ενδιαφέροντα! Μετά λοιπόν από τους Trans-Siberian Orchestra, τους Circle II Circle και τον σόλο δίσκο του Chris Caffery, ήρθε η σειρά των... Jon Oliva's Pain! Και τι εστί Jon Oliva's Pain; Ό,τι λέει και το όνομα! Τίποτα παραπάνω από ένα προσωπικό δίσκο του τεράστιου (από όποια πλευρά και αν το δεί κανείς...) Jon Oliva! Τώρα βέβαια θα αναρωτηθείτε εύλογα: "Και ποιό είναι το νόημα να βγάλει ο Oliva solo δίσκο και να μην ετοιμάσει κάτι για τους Savatage;". Τι να σας πώ και εγώ; Μήπως κατάλαβα; Από ό,τι φαίνεται πάντως οι Savatage έχουν μπεί στην κατάψυξη για τα καλά!

Όσον αφορά το album τώρα, είναι σημανικό να αναφέρουμε καταρχήν πως ο τίτλος "Tage Mahal", δεν έχει να κάνει τόσο με το γνωστό μνημείο, όσο με το γεγονός οτι ο αδικοχαμένος Chris Oliva (αδελφός του Jon) είχε σκοπό να κυκλοφορήσει έναν instrumental δίσκο υπό τον παραπάνω τίτλο, κάτι το οποίο φυσικά και δεν έγινε ποτέ. Έτσι ο Jon Oliva έδωσε στο δικό του δίσκο τον τίτλο αυτό σαν έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο κιθαρίστα.

Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα καθαρά με το περιεχόμενο του δίσκου, προσωπικά μου φαίνεται κάτι σαν συλλογή τραγουδιών τα οποία ξέμειναν από τους τελευταίους δίσκους των Savatage. Και το λέω αυτό, γιατί αν εξαιρέσουμε δύο-τρία εκπληκτικά τραγούδια ("The Dark", "Guardian Of Forever") τα υπόλοιπα δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν είναι καλά. Απλά σίγουρα έχουμε ακούσει πολύ καλύτερα από τον μπαρμπα-Jon! Πρέπει να τονίσω, πως οι αναφορές στην μουσική των Savatage είναι αρκετές, κυρίως στα φωνητικά, όμως γενικά τα κομμάτια είναι σχετικά πιό βαριά και πιό σκοτεινά από τα αντίστοιχα των Savatage. Δεν ξέρω πόσοι είχατε ακούσει το "Watching In Silence" των Circle II Circle, αλλά πιστεύω πως εκείνος ο δίσκος υπερτερεί αρκετά σε σχέση με το "Tage Mahal".

Εννοείται βέβαια πως για τους φανατικούς των Savatage και κατ' επέκταση του Oliva, η αγορά του δίσκου είναι επιτακτική, καθώς εκτός των άλλων, συμμετέχει σε δύο τραγούδια και ο παλιός γνώριμος Steve Wacholz στα τύμπανα. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η παρουσία του Matt Laporte στις κιθάρες ο οποιός δίνει πραγματικά ρέστα!

Σε όσους από την άλλη οι Savatage δεν λένε και πολλά... ξοδέψτε αλλού τα λεφτά σας (ή την ώρα που σας παίρνει να κατεβάσετε το δίσκο από το internet...)!