Jaw Breaker

Sounds From The Playground

Self Released (2016)
Από τον Σπύρο Κούκα, 04/05/2016
Αν και ασταθές ως πρώτο βήμα, αφήνει υποσχέσεις για μια καλύτερη συνέχεια
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ντεμπούτο EP τεσσάρων κομματιών για τους Αθηναίους Jaw Breaker, οι οποίοι κινούνται στον δημοφιλή, αυτή την περίοδο, χώρο του stoner/southern metal. Η αλήθεια είναι πως το όνομα τους με προϊδέαζε για περισσότερο thrash oriented καταστάσεις, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Έχοντας πραγματοποιήσει αρκετές εμφανίσεις το τελευταίο διάστημα, προσπαθούν να εδραιώσουν το όνομα τους στις ανερχόμενες δυνάμεις της εγχώριας σκηνής, και η πρώτη τους δουλειά έρχεται για να παρουσιάσει την οπτική τους σε ένα είδος που περνά ημέρες δόξας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το ελληνικό κοινό.

Από τις πρώτες νότες του εναρκτήριου "City Of God" είναι ξεκάθαρο πως μπάντες σαν τους Down, τους Pantera και τους Kyuss αποτελούν τεράστια επιρροή για τους Αθηναίους metallers. Κιθάρες που προσκυνάνε τον Dimebag Darrell, συνθετικές δομές που φέρνουν αυθόρμητα στο μυαλό τις δύο τεράστιες μπάντες που υπήρξε frontman ο Phil Anselmo και μια γενικότερη southern ατμόσφαιρα κατακλύζει το σύνολο των συνθέσεων. Ακόμη και τα φωνητικά κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, χρησιμοποιώντας την απαραίτητη για το είδος southern προφορά, και φέρνοντας κατά νου τον Dave Peters των Throwdown στα πιο «σκισμένα».

Σίγουρα, η έλλειψη προσωπικότητας είναι εμφανής, μιας και η γενικότερη αίσθηση που αφήνει η ακρόαση είναι πολύ οικεία, σαν κάπου να τα έχεις ξανακούσει όλα αυτά, ωστόσο το πάθος με το οποίο είναι δοσμένα ισοσκελίζει τις όποιες ενστάσεις. Ταυτόχρονα, τα θέματα παραγωγής δρουν ενισχυτικά στη συνολική εικόνα, χαρίζοντας έναν ήχο πλήρως εναρμονισμένο στις ανάγκες του ύφους, όντας όσο βρώμικος οφείλει να είναι, ώστε κάθε όργανο να μπορεί να ακουστεί δίχως πρόβλημα.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει η συμμετοχή της Ναταλίας των Blame The Trees στο "Pain Is Her Name" που κλείνει το EP, καθώς η υπέροχη φωνή της προσθέτει gospel πινελιές, ανεβάζοντας επίπεδο μια ήδη ξεχωριστή σύνθεση, και αυτήν που προσωπικά μου έμεινε περισσότερο.

Στο δια ταύτα λοιπόν, το "Sounds From The Playground", αν και αναμενόμενα άγουρο ως πρώτο δισκογραφικό βήμα, δείχνει μια μπάντα γεμάτη όρεξη και καλές ιδέες, που δουλεύοντας τις αδυναμίες της, έχει να μας προσφέρει πολλά στο μέλλον.

  • SHARE
  • TWEET