Jaw Bones

Οι Jaw Bones ανήκουν στη συνομοταξία των ταλαντούχων νέων συγκροτημάτων που έπειτα από αρκετά χρόνια υπομονής και διεργασιών, φτάνουν πλέον στην ουσιαστική εκκίνηση του μουσικού τους ταξιδιού, με την κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου δίσκου. Κι αν οι Θεσσαλονικείς grunge/heavy rockers έχουν να επιδείξουν στο ενεργητικό τους κι ένα άγουρο EP πριν μερικά χρόνια, φέτος είναι που πραγματικά φανερώνουν τα πρώτα σημαντικά δείγματα του ταλέντου τους, με το αρκετά ενδιαφέρον ντεμπούτο άλμπουμ τους.
"Wrongs On A Right Turn", λοιπόν, και ήδη από τον τίτλο διαφαίνονται οι διαθέσεις της μπάντας, που μας αρπάζει με το ξεκίνημα του δίσκου από τα μούτρα, με το εναρκτήριο "Communication" του groovy ρυθμού και του κολλητικού του main riff. Η συνέχεια, σε ανάλογους ρυθμούς, θέλει τους Jaw Bones να αμφιταλαντεύονται μεταξύ του grungy ύφους των Alice In Chain και των Therapy? και του heavy rock των Kyuss και των Metallica των "Load"/"Reload", με τους τελευταίους να στέκονται ένα σκαλοπάτι παραπάνω σε ό,τι αφορά την επίδραση τους στον ήχο των Θεσσαλονικιών.

Άλλωστε, οι φωνητικές γραμμές ακολουθούν τις διδαχές ενός πιο Mastodon-ικού James Hetfield, ή ενός λιγότερο επιδέξιου και πιο τραχέος Josh Homme, καταφέρνοντας να κάνουν σημαντική εντύπωση, έστω κι αν σε σημεία υπερβάλλουν αισθητά. Μάλιστα, θεωρώ πως το κλείσιμο του δίσκου είναι εκείνο που μας δίνει να καταλάβουμε εντονότερα τη φιλοσοφία και τις δυναμικές τη μπάντας, μιας και το "Should Know Better" φαντάζει ως μια σύζευξη της "Load"/"Reload" λογικής με την ωμή τραχύτητα του "St. Anger", ενώ το "Song Of The Nightingale" ακολουθεί μια πιο μελαγχολική οδό, με περισσότερο αργό τέμπο και σταδιακή κορύφωση, προσφέροντας μια από τις καλύτερες συνθέσεις στο άλμπουμ.

Συν τοις άλλοις, μεγάλο ατού του δίσκου είναι τα απλά, μα ευκολομνημόνευτα riff στα περισσότερα κομμάτια του, έστω κι αν η συνθετική ευελιξία δεν ξεφεύγει των στεγανών του υποείδους του grunge/stoner. Έτσι, παρ’ όλο που δεν βρίσκονται όλα τα τραγούδια στο ίδιο επίπεδο ενδιαφέροντος, ο δίσκος συνολικά έχει αυτόν τον παράγοντα που δυνητικά θα του προσδώσει το επίτευγμα των επαναληπτικών ακροάσεων, μιας και το περιεχόμενο του ποτέ δεν πέφτει στο πεδίο των filler στιγμών.

Προφανώς, υπάρχουν αστοχίες και στοιχεία που χρίζουν βελτίωσης στο ντεμπούτο των Jaw Bones, όπως οι προαναφερθείσες φωνητικές υπερβολές και το παρατράβηγμα ορισμένων ιδεών ώστε να ταιριάξουν στη ροή της μουσικής, αλλά θαρρώ πως δεν απαιτούν περαιτέρω κριτική πέραν της σύντομης αναφοράς τους. Έτσι κι αλλιώς, μιλάμε πάντοτε για ένα ντεμπούτο άλμπουμ, γεγονός που, συγχρόνως με την ποιότητα που αφήνει να διαφανεί στο μεγαλύτερο μέρος του, δικαιολογεί τα όποια προβλήματα μπορεί να παρουσιάζονται, δείχνοντας μας ακόμη μια ταλαντούχα μπάντα που δεδομένα θα μας απασχολήσει και μελλοντικά.

Bandcamp