Isospin

Ο Ηλίας Παπαδόπουλος από την Λάρισα ανήκει σ' εκείνη την κατηγορία των μουσικών που επιχειρούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους˙ σύνθεση, ηχογράφηση / μίξη / παραγωγή, όλα τα όργανα ...μέχρι και το layout του CD. Ο συγκεκριμένος τα καταφέρνει όλα μια χαρά και μαγκιά του. Το προσωπικό του project, λοιπόν, το ονομάζει Isospin και το περί ου ο λόγος "Deconstruction" αποτελεί τη δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία του, μετά το "Lucid Conspiracy" του 2012.

Μουσικά, οι Isospin κινούνται στα ευρύτερα πλαίσια του heavy / progressive / power metal, με το «heavy» να ταυτίζεται συχνά με το παραδοσιακό, το «progressive» με τους Shadow Gallery, τους Queensrÿche και τους Nevermore, και το «-power» με το «US-» (γενικότερα). Το ύφος ακροβατεί μεταξύ των παραπάνω, όντας κατά βάση επιθετικό, με το πιο ισορροπημένο παράδειγμα -και πιο καλοστεκούμενο γενικώς σαν σύνθεση- να είναι το "The Fallen Grey" με τις Crimson Gloryικές μελωδίες του, τα "Legionnaire" και "Observer" να προσπαθούν για το κάτι παραπάνω, αλλά το "The Key Of Souls (Το Κλειδί Των Ψυχών)" να κάνει τελικά την έκπληξη μέσω του ελληνικού του στίχου και της νοσταλγικής του διάθεσης.

Σε καθαρά «τεχνοκρατικό» επίπεδο το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από έναν άλφα επαγγελματισμό, ωστόσο και πάλι απέχει πολύ από ό,τι έχουμε συνηθίσει σε σύγχρονες παραγωγές. Οι κιθάρες είναι οι πλέον αδικημένες, πάσχοντας ξεκάθαρα από όγκο, ενώ τα drums ακούγονται μονοδιάστατα - αν και το γεγονός ότι είναι προγραμματισμένα δεν φαίνεται ιδιαίτερα. Ο ήχος του μπάσου είναι υποφερτός, των πλήκτρων όμως όχι και τόσο, με τα φωνητικά να βρίσκονται κι αυτά κάπου στο ενδιάμεσο, όντας εμφανώς περιορισμένα σε δυνατότητες. Αυτός ο ημι-επαγγελματισμός σε ήχο και εκτελεστικότητα παίρνει μπάλα -ατυχώς- και την γενική εικόνα που αφήνει το "Deconstruction", γιατί ούτε οι συνθέσεις του είναι κάτι το εξαιρετικό, με τον Θεσσαλό μουσικό να δίνει εν τέλει την εικόνα ενός καλά οργανωμένου ερασιτέχνη.

Εν συντομία, βάσει της συνολικής εντύπωσης που μου άφησε, θα έκρινα το δεύτερο άλμπουμ των Isospin ως μέτριο προς υποτυπωδώς καλό, με μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες που δυστυχώς ούτε αναπτύσσονται ούτε υποστηρίζονται σε ικανοποιητικό βαθμό, και με ακόμα και τις πιο αξιόλογες εκφάνσεις του να χαντακώνονται από τον home made χαρακτήρα που περιβάλλει το project σε όλες του τις πτυχές.

*Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε δωρεάν το άλμπουμ εδώ.