Impellitteri

Ο Chris Impellitteri είναι ένας βιρτουόζος κιθαρίστας με μακρόχρονη θητεία στο χώρο του hard rock, heavy metal, αλλά μάλλον όχι και τόσο γνωστός στην Ελλάδα. Η καριέρα του ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ΄80, ενώ η πρώτη δισκογραφική δουλειά ήταν το ΕΡ "Relativity", το 1987. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε ο δίσκος που τον καθιέρωσε στο αμερικάνικο κοινό, το "Stand In Line" με τη συμμετοχή του Graham Bonnet στα φωνητικά (πρώην Rainbow, Alcatrazz).

14 χρόνια, 4 άλμπουμ και 2 ΕΡ μετά ο Bonnet ξαναενώνει τις δυνάμεις του με τον Αμερικανό κιθαρίστα για το "System X". Αυτό που κάνει εντύπωση στον ακροατή μόλις βάλει το "System X" στο Cd player είναι η εκπληκτική φόρμα του Graham Bonnet. Ο Αυστραλός τραγουδιστής αν και μετρά σχεδόν 35 χρόνια στη δισκογραφία κλέβει την παράσταση με τη μεγαλειώδη φωνητική του παρουσία. Σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα από τις μέρες των Rainbow και των Alcatrazz ο Bonnet δεν έχει χάσει καθόλου τη χαρακτηριστική βραχνή και απίστευτα γρέντζα φωνή του. Η μεταλλική της χροιά κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία του τραγουδιστή σε αντίθεση με τα περισσότερα άλμπουμ κιθαριστών όπου τα φωνητικά θάβονται προς χάριν των ατελείωτων solo.

Το άλμπουμ είναι πολύ καλό. Οι 9 συνθέσεις από τις 10 συνολικά είναι αξιόλογες. Η δέκατη όμως που αφήσαμε απ΄ έξω είναι ικανή να μας χαλάσει την εικόνα. Μη φανταστείτε ότι το κομμάτι δεν συμφωνεί με το κλίμα του δίσκου, είναι pop, ή ο Impellitteri solάρει ατελείωτα. Απλά έχει να κάνει με την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Στο κομμάτι αυτό που στους στίχους φέρει την υπογραφή μόνο του κιθαρίστα (ενώ στα υπόλοιπα υπογράφει ο Bonnet), έχουμε μια διακήρυξη του μένους των ΗΠΑ ενάντια σε κάθε εχθρό και εισβολέα ερχόμενο εξ Ανατολάς! Τι να κάνουμε, "κλασική περίπτωση βλάβης" που θα έλεγε κι ο Τσάκωνας. Αλλά, ας ξαναγυρίσουμε στη μουσική γιατί αυτή μας απασχολεί εδώ. Από την πρώτη ακρόαση ξεχωρίζουν τα “Perfect Crime" (το οποίο πρόκειται να συμπεριληφθεί σε μια συλλογή best που θα κυκλοφορήσει σε λίγο), "She' s A Nighttime Lover", "Gotta Get Home", "Falling In Love With A Stranger" και το "Why Do They Do That" με μια εισαγωγή που θυμίζει το "Eyes Of The World" των Rainbow εποχής Bonnet. Οι στίχοι είναι σκοτεινοί και μυστηριώδεις όπως ταιριάζει στο δίσκο, ενώ τα θέματα των κομματιών είναι ο ρατσισμός, η αλόγιστη βία, η πορνεία, η διαφθορά στη δικαιοσύνη.

Ο Impellitteri, γνήσιος γόνος της σχολής Blackmore δεν κουράζει με το παίξιμό του όπως άλλοι συνάδελφοί του (ξέρετε ποιόν εννοώ). Τα riff του είναι έξυπνα και φρέσκα, ενώ τα solo του είναι κι αυτά μετρημένα με συγκεκριμένες θέσεις στα κομμάτια κι όχι συνεχόμενα χωρίς αρχή και τέλος. Γενικότερα το άλμπουμ δε θυμίζει δουλειά κιθαρίστα, αλλά κανονικό άλμπουμ συγκροτήματος, πράγμα που συγκαταλέγεται σαφώς στα θετικά του.