Illegal Operation

Δέκα χρόνια για ένα συγκρότημα είναι μάλλον πολλά για να μην έχει καταφέρει να καθιερωθεί ως κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρο, αγαπημένο underground ή συναυλιακά ενδιαφέρον. Να όμως που οι Illegal Operation προσπαθούν να ανατρέψουν την κατάσταση με την τρίτη τους κυκλοφορία συνολικά και πρώτη στην Inner Ear.

Το παρελθόν τους και η φήμη που τους συνοδεύει είναι blues και αυτό αποδεικνύουν εν μέρει και στο "The 3rd Day". Σίγουρα η εκκίνησή τους είναι τα στεγνά, απογυμνωμένα, παραδοσιακά blues της slide κιθάρας, όπως γεννήθηκαν στις μαύρες γειτονιές της Αμερικής, περισσότερο από όπως εξελίχθηκαν στις λευκές εργατουπόλεις της Ευρώπης. Αν όμως η φόρμα είναι δωδεκάμετρη, η ατμόσφαιρα είναι μάλλον Nick Cave-ική τόσο σε επίπεδο φωνής όσο και στην ενορχήστρωση. Δεν αμελούν μάλιστα να κάνουν την εμφάνισή τους και μερικά στοιχεία εγγύτερα σε alternative ή garage καταστάσεις, θυμίζοντας τους Last Drive του "Heavy Liquid". Έτσι, τελικά προκύπτει ένα σύνολο συνθέσεων που μπλουζίζουν, είναι σκοτεινές, στοιχειωμένες, καταραμένες, ενώ κιθαριστικά θορυβούν με παραμορφωμένες κιθάρες και βαλτώδη παραγωγή.

Από τα παραπάνω και μόνο, το άκουσμα είναι εξ' ορισμού ενδιαφέρον, μόνο που το ερώτημα είναι αν εξαντλείται αυτό στο επίπεδο του ήχου και του στυλ ή υπάρχουν και οι ολοκληρωμένες ιδέες να το υποστηρίξουν. Εδώ τα πράγματα δείχνουν μοιρασμένα. Από τη μία τραγούδια όπως τα "Don't Explain", "Infant Eyes", "Black Heart", "You Should Be Loved", "Icy And Blue" δείχνουν να κουβαλούν το όραμα των δημιουργών τους επιτυχημένα σε όλη τη διάρκειά τους. Από την άλλη, στιγμές όπως τα "Funky New Year", "Death Princess", "The King" είναι μάλλον ασκήσεις ύφους και εξαντλούν τη γοητεία τους γρήγορα μόλις η ατμόσφαιρα που χτίζουν παύσει να είναι έκπληξη, ειδικά όταν και τα τρία προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν τα εφτά λεπτά διάρκειας.

Αυτό που απομένει μετά την ακρόαση του "The 3rd Day" είναι τελικά μία δουλειά που έχει πράγματα να πει, αλλά όχι πάντοτε το βάθος να τα στηρίξει. Έχει πάντα τον τρόπο, αλλά όχι πάντοτε το περιεχόμενο. Αν δεν μεσολαβήσουν άλλα δέκα χρόνια μέχρι την επόμενη κυκλοφορία τους, μπορούμε να ευελπιστούμε σε κάτι ακόμα καλύτερο σύντομα.