Horizon's End

Γυρνώντας το χρόνο είκοσι χρόνια πίσω, οι συνθήκες και οι καταστάσεις στην εγχώρια μεταλλική υπήρξαν πολύ διαφορετικές απ' ό,τι σήμερα, πόσο δε μάλλον επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στο χώρο του σκεπτόμενου, προοδευτικού metal. Παρά το γεγονός πως το ταλέντο υπήρχε άφθονο, ελάχιστα ήταν τα σχήματα που κατάφεραν να παρουσιάσουν σημαντικό, χειροπιαστό έργο, με τους Horizon’s End να ξεχωρίζουν εξ αρχής, δίνοντας μας εξαιρετικά δείγματα γραφής τόσο με το "Sculpture On Ice" ντεμπούτο τους, όσο (και πολύ περισσότερο) και με το υπέροχο "Concrete Surreal", το χρονικά πρώτο από τα σπουδαία εγχώρια prog metal άλμπουμ που θα απολαμβάναμε στο πρώτο μισό των ‘00s ("Soulrain 21", "A Tribute To Life").

Κατόπιν, οι συνθήκες δεν ευδοκίμησαν ώστε η μπάντα να παραμείνει δισκογραφικά ενεργή, με τους συντελεστές του τελευταίου line-up της να σκορπίζουν σε άλλα project, με τους Wardrum των Βρετού, Κουρού και Σκανδάλη, τους Stargate του Σάκη Μπαντή και τους Crosswind του Βασίλη Τοπαλίδη να ξεχωρίζουν. Το σχήμα ποτέ δεν διαλύθηκε πραγματικά, ωστόσο, με τη μερική παύση δραστηριοτήτων στους Wardrum και την εναρμόνιση των προγραμμάτων των πέντε προαναφερθέντων μουσικών, να οδηγεί - επιτέλους - στην ολοκλήρωση και κυκλοφορία του τρίτου Horizon’s End άλμπουμ - ενός άλμπουμ που οι ιδέες του δουλεύονταν αρκετά χρόνια, περιμένοντας την ευκαιρία για να έρθουν στο φως.

"Skeleton Keys", λοιπόν, και οι Θεσσαλονικείς prog metallers επανέρχονται στο προσκήνιο με ένα δίσκο μεστό και πλούσιο ιδεών, ο οποίος όχι μόνο ξεχειλίζει ποιότητα - γεγονός αναμενόμενο για όσους γνωρίζουν τα παρελθοντικά πεπραγμένα των συμμετεχόντων τόσο στην ίδια την μπάντα, όσο και στους Wardrum - αλλά χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα τις μουσικές και στιχουργικές συνδέσεις με το παρελθόν υπέρ της συνολικής εμπειρίας ακρόασης.

Σε αυτό το υπέροχα λυρικό, μα συνάμα τεχνοκρατικό όσο ορίζει το prog/power για τις μπάντες που το εκπροσωπούν ύφος, οι Horizon’s End καταφέρνουν να επαναφέρουν στο τώρα την ατμόσφαιρα των προοδευτικών '90s, δίχως να μηρυκάζουν τον ήχο και τις τακτικές εκείνης της εποχής. Οι Symphony X και οι Fates Warning, οι Dream Theater αλλά και το power/prog των late '90s, όπως αυτό εκφράστηκε μέσα από το "Return To Heaven Denied" των Labyrinth, τους Eldritch και τους Vision Divine είναι εδώ, αλλά όχι σαν απλή παράθεση μουσικών επιρροών, αλλά χρωματίζοντας την κάθε σύνθεση ιδεατά, επιλέγοντας από μια διευρυμένη παλέτα μουσικών ιδεών.

Μάλιστα, η συμμετοχή του Γιάννη Παπαδόπουλου (Beast In Black, ex-Wardrum) σε δύο συνθέσεις (το "Forming Fantasies" το οποίο φέρνει Wardrum μνήμες και το καταπληκτικό 23-λεπτο "Be" που κλείνει επιβλητικά το δίσκο) συνεισφέρει ουσιαστικά στο καθαρά μουσικό κομμάτι του υλικού, αποφεύγοντας (όσο το δυνατόν) τις - άνευ ουσίας - αναφορές στους Wardrum και δρώντας ενισχυτικά στις έτσι κι αλλιώς εξαιρετικές ερμηνείες του Τοπαλίδη. Άλλωστε, με δύο top class φωνές να ερμηνεύουν μερικές "all killer" συνθέσεις, τί θα μπορούσε να πάει στραβά;

Σε όσους κακοφαίνεται η πιο heavy στροφή των Symphony X κι αναπολούν τις '90s/early '00s ημέρες τους, για εκείνους που θα δηλώσουν με καμάρι τους Shadow Gallery μεταξύ των πιο αγαπημένων τους σχημάτων δίχως να ξεχνούν τους Dream Theater ή τους Fates Warning, ή πολύ απλά για αυτούς που ψάχνουν τον επόμενο δίσκο που θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τους για καιρό, το "Skeleton Keys" φαντάζει μια άχαστη επιλογή. Όσο, δε, για τα φετινά διαμορφωθέντα δεδομένα, το νέο άλμπουμ των Horizon's End ανήκει στην αφρόκρεμα των κυκλοφοριών όχι μονάχα του είδους του, αλλά συνολικά της εγχώριας metal παραγωγής, παρουσιάζοντας ένα αποτέλεσμα που συγκρίνεται μονάχα με σπουδαία έργα και προορίζεται να πιάσει κορυφές σε προτιμήσεις και συνειδήσεις.