Helloween

Rabbit Don't Come Easy

(2003)
13/05/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Επιτέλους! Κυκλοφόρησε, είπαν πολλοί, μαζί με αυτούς και εγώ. Όντας οπαδός των Helloween εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να δω ποια θα είναι η πρόταση τους αυτή τη φορά. Μετά από ένα καταπληκτικό album, το "The Dark Ride", -οι ίδιοι το έχουν αποκηρύξει προ πολλού- και τη φυγή δύο σημαντικών μελών, οι Helloween δηλώνουν βροντερό παρόν στη σύγχρονη σκηνή του power με αυτό το album.

Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα ήταν η υπέροχη συσκευασία. Πολύ όμορφο εξώφυλλο, καλοσχεδιασμένο booklet και ένας λαγός που πετάγεται μόλις ανοίξεις τη θήκη (στη limited edition αυτό). Από μουσικής άποψης, και μετά από πολλές ακροάσεις μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε από τους Helloween. Δηλαδή, ένα album γεμάτο μελωδία, έξυπνα riffs, δυνατή παραγωγή και έξυπνες συνθέσεις. Α και κάτι ακόμα... ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δύναμη! Δεν κρύβω ότι οι πρώτες ακροάσεις μου είχαν αφήσει περίεργα συναισθήματα. Μετά από 4-5 ακροάσεις καταλαβαίνεις τι παίζει.

Πρώτη φορά ακούω τους Helloween να χρησιμοποιούν τόσο έντονα ανατολίτικες μελωδίες, πχ "Sun 4 The World". Το album ξεκινάει με το "Just A Little Sign" το οποίο ήταν και το single που είχε κυκλοφορήσει. Ο νέος κιθαρίστας Sascha Gerstner (ex. Freedom Call) είναι πραγματικό διαμάντι για τη μπάντα. Δεν είναι τυχαίο ότι συνυπογράφει αρκετές συνθέσεις. Τελευταίο κομμάτι είναι το "Nothing To Say" και για τον γράφων αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Helloween, κομμάτι που τα έχει όλα. Όσοι τους παρακολουθείτε από παλιά, θα έχετε αποκτήσει ήδη το album, για τους υπόλοιπους θα πω ότι είναι ίσως η καλύτερη δουλειά της μετά-Kiske εποχής. Έτσι απλά, λιτά και όμορφα.

  • SHARE
  • TWEET