Hard-Fi

Οι Hard-Fi είναι ένα νέο βρετανικό συγκρότημα το οποίο εν έτει 2005 κυκλοφορεί το ντεμπούτο του και, όπως με πληροφορεί και το δελτίο τύπου, θέλει να κάνει την διαφορά και να κατακτήσει την αμερικανική αγορά, εκτοπίζοντας τον Eminem και ουχί τους Killers, με τους οποίους και έχει και τις περισσότερες μουσικές συγγένειες. Ok, point taken, αλλά ας πάμε και στο παρασύνθημα...

Η αλήθεια είναι ότι το κίτρινο γυαλιστερό εξώφυλλο και η (κάπως υπερφιλόδοξη, αν όχι πομπώδης) δήλωση των Hard-Fi για ανατροπή των καθιερωμένων κάπως με προβλημάτισαν, γιατί και άλλοι άρχισαν έτσι και τελικά κατέληξαν να μεθάνε και να βγάζουν δίσκους πατάτες (βλέπε λέξη: Oasis). Αλλά το καλύτερο είναι ότι τούτοι εδώ δε μένουν μόνο στα λόγια και μας παραδίδουν ένα δισκάκι το οποίο σφύζει από πρωτοτυπία, μαγική παραγωγή και kinky ενορχήστρωση...

Οι Hard-Fi παίζουν μια εγκεφαλική indie η οποία φεύγει από τα στεγανά του ιδιώματος και μας προσφέρει αυτό που ίσως δε δίνουν οι υπόλοιποι του συγκεκριμένου ήχου: συναίσθημα και προβληματισμό. Δύο λέξεις τις οποίες η νέα pop σκηνή της Αγγλίας αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι (ή όπως η Sharon Osbourne τον Bruce Dickinson)... Και εκεί ακριβώς βρίσκεται και η διαφορά και η πρωτοτυπία των Hard-Fi: ναι η indie τους είναι μεν guitar-based, αλλά δε φοβούνται να προσθέσουν πιάνο, συνοδευτικές τρομπέτες, ακόμη και ενδιαφέροντα solo, και έτσι το παρόν δισκάκι εκτινάσσεται τόσο στην εκτίμηση μου όσο και σε αντικειμενική αξία. Οι επιρροές και οι αναφορές τους πολλές: Elton John, Killers, Oasis αλλά και ήχοι από άλλους χώρους, όπως πχ Morissey, κάνουν τον δίσκο πολυσχιδή, ενδιαφέροντα και χρίζοντα πολλαπλής ανάγνωσης και ακρόασης.

Τελικά οι Hard-Fi είναι ωραίοι τόσο ως τύποι όσο και ως μουσικοί. Έχουν φιλοδοξίες, το "διαδηλώνουν", αλλά μας δίνουν και μια πολύ πολύ καλή κυκλοφορία η οποία τους φέρνει με τη μια στον αφρό και μας κάνει πιο απαιτητικούς για το μέλλον. Όλοι οι πιστοί του ιδιώματος σπεύστε. Ο δίσκος έχει ότι ζητάτε, αλλά περιέχει και ότι χρειάζεστε. Και αυτή είναι μια ουσιαστική διαφορά από πολλές κυκλοφορίες του είδους. Πρωτότυπο δείγμα δουλειάς, ταξιδιάρικο, φθινοπωρινό και προβληματισμένο. Με άλλα λόγια; Απαραίτητο!