HIM

Dark Light

Warner (2005)
10/10/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Για να θεωρεί κάποιος τους H.I.M. κουλούς και άμουσους, τότε θα πρέπει να ακούει μόνο jazz και, αν και τον σέβομαι και τον θαυμάζω απεριόριστα, ίσως δεν θα έπρεπε να διαβάζει αυτές τις γραμμές. Το να θεωρεί όμως και κάποιος τους H.I.M. ως πρωτοπόρους, εμπνευσμένους μουσικούς και πειραματικούς καλλιτέχνες, θα πρέπει σίγουρα επίσης να πιστεύει πως η Avril Lavigne παίζει fusion, και σίγουρα χρειάζεται κάποια ταχύρρυθμα μαθήματα στη rock ιστορία από τον Αντώνη Μουστάκα (ή απλά είναι πολύ μικρός).

Απ' την αρχή της καριέρας τους οι H.I.M. έπαιζαν ακριβώς με αυτό το δίπολο (και με τα νεύρα μας): το ότι μπορούν να γράψουν καλά κομμάτια είναι νομίζω αδιαμφισβήτητο, όπως και το γεγονός ότι έχουν κάνει το copy-paste από επάγγελμα, λειτούργημα. Και αυτό είναι μια τακτική που από άλλους συγχωρείται και από άλλους όχι...

Οι H.I.M. επίσης ευτύχησαν να είναι από τα αγαπημένα παιδιά των ελληνικών mainstream media και δυστύχησαν στο να είναι αγαπημένοι στόχοι για τα ελληνικά κουλτουροmetal δίκτυα. Έτσι οι μεν πρώτοι αποθεώνουν κάθε νότα που γράφει ο Ville και η παρέα του και οι μεν δεύτεροι υποστηρίζουν ότι είναι για κλωτσιές και για support στον Ρουβά. Φυσικά η αλήθεια (που κατά άλλους κρύβεται εκεί έξω) είναι κάπου ανάμεσα στα δύο...

Και να λοιπόν που φέτος μας παρουσιάζουν τον νέο τους δίσκο, ονόματι "Dark Light", ο οποίος πρέπει και να είναι ο καλύτερός τους, αν πιστέψω το διαφημιστικό το οποίο με κυνηγά όπου σταθώ και όπου βρεθώ. Ένας δίσκος που δεν ξεφεύγει απ' την πεπατημένη και σαφώς φέρει τη σφραγίδα των H.I.M.: αγαπησιάρικα, βαθιά, αγριούτσικα φωνητικά απ' τον Ville, απλές μελωδίες στα πλήκτρα (τις οποίες παίζει ο οποιοσδήποτε αν έχει ασχοληθεί με το πιάνο έστω ένα εξάμηνο), κουπλέ ντυμένα αποκλειστικά με φωνή, κιθάρες, μπάσο και drums πολύ πίσω στην παραγωγή (μην ξυπνήσει και η γειτόνισσα και έχουμε άλλα) και refrain που βαράνε προσεκτικά, για να μην παρααγριευτούμε και δε μπορούμε να κοιμηθούμε και το βράδυ. Η pop-goth μουσική των H.I.M. έχει με την κανονική gothic μουσική τόσες διαφορές, όσες έχει και το κανονικό μοντάζ των σκηνοθετών με αυτό των studio: το δεύτερο είναι πάντα τέτοιο ώστε να χαρακτηρισθεί η ταινία (και εδώ ο δίσκος) κατάλληλος άνω των 13 και όχι άνω των 17 όπως είχε αρχικά προβλεφθεί και όπως θα άρεσε και σε εμάς τους μεγαλύτερους...

Για να σταθώ στα καλά σημεία του "Dark Light", πιστεύω πως τα τρία πρώτα κομμάτια του δίσκου είναι από τα καλύτερα των H.I.M. εν γένει (αν και δεν είμαι και ειδικός) και δεν είναι τυχαίο που αυτά βαράνε κάπως, σε αντίθεση με τα άλλα που προσεγγίζουν τόσο απειλητικά την pop, που σε φάσεις πιστεύεις πως δε θα ταίριαζαν με το ύφος των κριτικών που συνήθως φιλοξενούνται στο rocking.gr. Από εκεί και πέρα για τα υπόλοιπα tracks του δίσκου θα μπορούσες να πάρεις όρκο πως το repeat έχει κολλήσει και πρέπει να πας το στερεοφωνικό για service, τόσο που πιστεύω πως οι H.I.M. ενδεχομένως και να παίρνουν ποσοστά από τους τεχνικούς...

Καταλήγοντας, πιστεύω πως το "Dark Light" είναι ένα αξιοπρεπές album που οι πολλοί και φανατικοί οπαδοί των H.I.M. θα λατρέψουν, καθώς θα τους προσφέρει αυτό που ζητάνε. Οι υπόλοιποι προτιμήστε το μόνο αν δεν έχετε ξανακούσει H.I.M. και θέλετε να αρχίσετε από κάπου. Όταν θα ξεφύγουν απ' τη μανιέρα και την pop αισθητική, πιστεύω πως θα καταφέρουν να μας εκπλήξουν. Μέχρι τότε οι δίσκοι τους θα είναι κατάλληλοι από "13 και άνω" και εμείς θα είμαστε ελαφρώς (;) επικριτικοί. Αυτά.

  • SHARE
  • TWEET