Greymachine

Disconnected

Hydra Head Records (2009)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 06/01/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Greymachine είναι ένα project του Justin Broadrick (Jesu, Godflesh, Napalm Death) και του Aaron Turner (Isis, Old Man Gloom, Lotus Eaters). Φέτος μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους EP με τίτλο "Vultures Descend", το οποίο μου άνοιξε την όρεξη, ανυπομονούσα να δω τι μπορούν να καταφέρουν μαζί, δυο από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Δυο μουσικοί που έχουν δημιουργήσει και συνεργαστεί με πάνω από 30 μπάντες και έχουν ιδρύσει τις δικές τους δισκογραφικές, Avalanche και Hydra Head αντίστοιχα.

Το πείραμα δεν με απογοήτευσε. Για την ακρίβεια με ενθουσίασε. Νομίζω ότι κανένας στον μουσικό πλανήτη δεν μπορεί να παίξει αυτού του είδους το θορυβώδες drone doom καλύτερα από τον Justin. Εννιά δύσκολες συνθέσεις και μια ώρα και δέκα λεπτά θορύβου. Μια μίξη rock, metal, industrial και noise. Φανταστικοί θόρυβοι, άριστα εφέ, τρομερά ηχητικά «τοπία», ενδιαφέροντα σκληροπυρηνικά τύμπανα, βρώμικες και διεστραμμένες κιθάρες, ατέρμονες διαστρεβλώσεις, πειραγμένες ιδέες, σκληρά και τραχιά φωνητικά από τον Aaron. Όλα αυτά μαζί αποδίδουν ένα χαρακτήρα στο group, ο οποίος το κατηγοριοποιεί κάπου ανάμεσα στο metal και τον ηλεκτρονικό θόρυβο. Ο δίσκος μπορεί να γίνει αρεστός είτε σε φίλους των Sunn 0))), Nadja, Angelic Process, Earth, Isis και Khanate, είτε άλλων πιο ηλεκτρονικών καλλιτεχνών όπως οι Fear Falls Burning, Troum, Tim Hecker, Black Boned Angel, Burning Star Core και Birchville Cat Motel. Αυτό το project είναι οι Einstürzende Neubauten του sludge, είναι οι Yellow Swans και Noxagt του metal, είναι μια κραυγή, είναι αληθινά δυνατό. Είναι μοντέρνο, είναι σύγχρονο, είναι μουσική μέσω παραισθήσεων, αυτός ο ήχος είναι προοδευτικός.

Κάποιοι θα το έβαζαν στις πειραματικές κυκλοφορίες, άλλοι που δεν έχουν παιδέψει τ' αυτιά τους θα το έλεγαν βαρετό και κάποιοι άλλοι θα πίστευαν ότι είναι Isis + Jesu. Όλα τα παραπάνω είναι λάθος. Ο δίσκος είναι μεν δύσκολος, αλλά είναι η πιο βαριά και ατμοσφαιρική δουλεία του Broadrick. Και οι τέσσερις της μπάντας έχουν ένα φετίχ με το θόρυβο κι εδώ τους δόθηκε η ευκαιρία να βγάλουν όλο τους το άχτι πάνω στα όργανα και τα μηχανήματα που χρησιμοποιούν. Βασανιστικά αργό και ανά σημεία μονότονο μέχρι κούρασης. Του λείπει λίγο παραπάνω metal χαρακτήρας για να γίνει επικό, αλλά σαν πρώτη δουλεία και συνεργασία αυτών των κυρίων θα είμαι επιεικής, θα το εκτιμήσω βαθύτατα και θα το τιμήσω δεόντως. Έτσι θα ακούγεται ο θόρυβος σε λίγα χρόνια από τώρα. Έτσι θα λένε αργότερα το noise-metal ή θα βγάλουν κάποιο νέο όρο τύπου metal-gaze. Κάπως έτσι θα ήταν το απόλυτο δέσιμο ambient και industrial  μουσικής. Μουσικά βρόμικο, καλλιτεχνικά δημιουργικό, συνθετικά εμπνευσμένο και ηχητικά προοδευτικό.
  • SHARE
  • TWEET