Gravitysays_i

Συχνά το post rock συνδέεται με κάτι το δύσηχο, το μίνιμαλ σε βαθμό αγανάκτησης, τις νότες με το σταγονόμετρο και την επανάληψη ως θεμελιώδη αρχή. Να όμως που (και) ένα ελληνικό συγκρότημα εντυπωσιάζει, προσφέροντας μία άλλη οπτική αυτού του είδους, που είναι ούτως ή άλλως τόσο γενικό όσο και η ετικέτα του υποδηλώνει.

Ναι, οι Gravitysays_i αναπτύσσουν αργά τα θέματά τους. Ναι, τα ξεσπάσματα είναι σποραδικά και λειτουργούν μάλλον μεταβατικά. Ναι, οι ενορχηστρώσεις τους δεν ασφυκτιούν κάτω από πολλές ηχητικές στρώσεις. Αλλά, από την άλλη, οι μελωδίες είναι κυρίαρχες. Τα τραγούδια τους προσβάσιμα και στο λιγότερο εξοικειωμένο αυτί. Το παίξιμό τους μετρημένο, αλλά όχι και τσιγκούνικο. Οι δύο συνθέσεις που αποτελούν το σύνολο του άλμπουμ έχουν κάτι το επικό και ιερό συνάμα, σχεδόν Βυζαντινό, αλλά σίγουρα δε θα αναρωτηθείτε πού πήγε το rock από το post τους. Η καλύτερη προσομοίωση που μπορώ να τους αποδώσω προσωπικά είναι αυτή των Crippled Black Phoenix της Ελλάδας, αφού μού μοιάζει να προσεγγίζουν τη μουσική με πολύ παρόμοιο τρόπο.

Τα δύο βασικά συστατικά που εξ αρχής δίνουν ταυτότητα στον ήχο τους είναι τα πολύ δουλεμένα χορωδιακά μέρη και το σαντούρι του Μάνου Πατεράκη (όχι ο συντάκτης μας - θα 'θελε!). Κάνοντας μία στάση εδώ, θα πρέπει να πω ότι θεωρώ το σαντούρι τραγικά παραμελημένο όργανο, καθώς ο φυσικά ηλεκτρικός ήχος του θα έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί από νωρίτερα στο ελληνικό rock. Αυτό όμως είναι μία μεγάλη κουβέντα, οπότε επιστρέφοντας στους Gravitysays_i να αναφερθούμε και στις ατμόσφαιρες που δημιουργούν και στις οποίες δείχνουν να αριστεύουν, είτε πρόκειται για θορυβώδη σκοτεινά ηχοτοπία, είτε για μελωδικές γέφυρες ακουστικής κιθάρας και ζωγραφιστών πλήκτρων που γειτνιάζουν με το progressive rock.

Η μικρή διάρκεια του δίσκου, αλλά κυρίως οι μεστές και πανέμορφες συνθέσεις του, κάνουν την ακρόασή του απόλαυση που τελειώνει πολύ γρήγορα και προκαλεί πολλές επαναλήψεις. Στο τέλος της χρονιάς, όταν θα μετρήσουμε τα κουκιά για το ποιός δίσκος μάς εντυπωσίασε περισσότερο φέτος από όλο το φάσμα και από όποια καταγωγή της μουσικής, οι Gravitysays_i έχουν ήδη κερδίσει μία υποψηφιότητα, ενώ ακόμα πιο ψηλά θα βρίσκονται μάλλον στη λίστα με αυτά που άκουσα περισσότερο φέτος.