Gotthard

"It's only rock 'n' roll, but I like it". Οι Ελβετοί Gotthard ξαναχτυπούν μετά το αρκετά καλό "Human Zoo" με την 8η κυκλοφορία τους που προκαλεί πολύ ευχάριστη έκπληξη. Όλα θα μου φαίνονταν απόλυτα φυσιολογικά αν αυτή η κριτική γραφόταν κάπου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Ο κύριος Steve Lee (φωνητικά) μετά από μια δεκαετή πορεία με τους Gotthard δείχνει αναγεννημένος και αποφασισμένος για νέες εντυπωσιακές δουλειές.

Όποιος συνήθισε πλέον σε άλλου είδους ακούσματα που συμβαδίζουν με το ρεύμα της εποχής οφείλει να θυμάται ότι η βάση όλων είναι το rock 'n' roll και αυτό ακριβώς έρχονται να μας πουν οι Gotthard με το "Lipservice". Riffs που κολλάς μαζί τους, με τις κιθάρες να βγάζουν φωτιές μόνο όταν το απαιτεί το ίδιο το κομμάτι. Φρασούλες και γέφυρες που δένουν αρμονικότατα με το όλο σύνολο του δίσκου φέρνοντας στο μυαλό τις καλύτερες εποχές των Thunder. Οι συνθέσεις των κομματιών βασίζονται σε αυτά τα riffs αλλά τα drums και το μπάσο δίνουν μια δυναμική που σε κάνει να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου όπου και να βρίσκεσαι. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο αποφύγετε να ακούτε το "Lippservice" με ακουστικά στο δρόμο γιατί χωρίς να το καταλάβετε θα γίνετε θέαμα. Επίσης δε θα πρότεινα και το "Lipservice" στο αυτοκίνητο για λόγους ασφαλείας. Όταν ακούς τον Lee δεν υπάρχει περίπτωση να μην αρχίσεις να τραγουδάς μαζί του από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις.

Τα πολύ καλά, λοιπόν, κομμάτια του δίσκου σου ανεβάζουν την διάθεση, οι μπαλάντες που υπάρχουν κάθε άλλο παρά κουραστικές ακούγονται και τα "Everything I want" και "Ι've Seen My Angel Cry" αναπόφευκτα θυμίζουν πάρα πολύ ανάλογες στιγμές των Def Leppard και Bon Jovi. Είχα καιρό να ακούσω τόσο καλά κομμάτια μαζεμένα σε ένα δίσκο. Αποφεύγω βέβαια να κάνω σύγκριση με ιστορικούς δίσκους του hard rock αλλά και του μελωδικού rock για να μη φανώ υπερβολικός αλλά η απλότητα με την οποία δουλεύτηκε ο δίσκος και η πολύ προσεγμένη παραγωγή του συνέβαλαν τα μέγιστα σε αυτό το διαμάντι. Όταν δουλεύεις, όμως, σε δικό σου studio κάτω από τους δικούς σου αποκλειστικά όρους, δίχως να δέχεσαι πιέσεις από εξωμουσικούς παράγοντες, τότε οι συνθήκες είναι οι ιδανικές και το αποτέλεσμα δικαιώνει το group, τους οπαδούς του, τους μουσικόφιλους (που θα γίνουν οπαδοί μόλις ακούσουν το "Lipservice") αλλά και τη Nuclear Blast που ανέλαβε ένα group τελείως διαφορετικό από το είδος μουσικής που προωθεί.

Δε νομίζω πως χρειάζεται να τονίσω ότι προτείνω το album σε όλους, ανεξαρτήτως μουσικών πεποιθήσεων, αλλά δε νοείται οπαδός της rock μουσικής του παρελθόντος, γαλουχημένος στους ήχους των Whitesnake, των Thunder, των Def Leppard, που να μη δώσει την πρέπουσα σημασία στο "Lipservice". Πάντα τέτοια!