Gossip

Οι Gossip είναι μία από τις μπάντες που ξεπηδάνε πρώτες στο μυαλό όποιου σκέφτεται τον όρο «σύγχρονο dance rock». Είναι Αμερικάνοι, γνωστοί εδώ και χρόνια για τα κεφάτα live τους (δες Rockwave 2008), σήμα κατατεθέν τους η τσουπωτή Beth Ditto με την παντοδύναμη φωνή της και είναι ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που έριξε στο ίδιο καζάνι το punk των 90s, με την disco των 80s και τη soul. Με το "Standing In The Way Of Control" κίνησαν το ενδιαφέρον του NME και  του Rick Rubin κερδίζοντας έτσι συμβόλαιο σε major δισκογραφική. Με τη βοήθεια της Sony λοιπόν, κυκλοφόρησαν το 2009 το "Music For Men" και φιλοδοξούν από συγκρότημα που εμφανίζεται με ντάλα τον ήλιο στη Μαλακάσα να γίνουν περιζήτητο πρώτο όνομα για τις μαρκίζες των φεστιβάλ όλου του κόσμου.

Μουσικά, ελάχιστα άλλαξαν το στυλ τους. Punk που κλείνει το μάτι στην Aretha Franklin και τους Pet Shop Boys, βάζοντας ταυτόχρονα σε λειτουργία τις αραχνιασμένες ντισκομπάλες των 80s. Η Beth Dido ακούγεται ανεξήγητα πολλά ντεσιμπέλ δυνατότερα από την υπόλοιπη μπάντα, τρυπώντας σου τα αυτιά, και οι συνθέσεις μιμούνται ως επί το πλείστον  το ύφος του μεγάλου ως τώρα hit τους, "Standing In The Way Of Control", ενός hit που τους έκανε να ακουστούν σε πολλά gay parade.

Το rock 'n' roll τρίο κατάφερε εν μέρει αυτό που στόχευε. Το "Music For Men" δεν έχει αδύνατες στιγμές και δε θα ξενερώσει τους καλεσμένους στο πάρτι σας. Μόνο, που δυστυχώς για αυτούς το κατάφερε παράγοντας 12 μέτρια κομμάτια που αμφιβάλλω κι αν θα ξεσηκώσουν τους καλεσμένους σας ποτέ. Ο Rubin το πάλεψε όσο μπορούσε, καταφεύγοντας για μια ακόμη φορά σε αυτές τις αμφιλεγόμενες τεχνικές, που βάζουν την ένταση του δίσκου στο φουλ, ελπίζοντας πως κάτι παραπάνω θα μείνει στο υποσυνείδητο του ακροατή μπας και πουληθεί κανένας δίσκος παραπάνω. Τζάμπα κόπος όμως.

Όσα τέτοια τερτίπια κι αν κάνουν οι Gossip, δε μπορούν να κρυφτούν από τη σκληρή πραγματικότητα. Στο "Music For Men" οι Gossip έχασαν το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της έως τώρα πορεία τους. Την αυθεντικότητα τους και την πίστη σε αυτό που κάνουν. Οι χρυσές σελίδες του punk είναι γεμάτες με «κατεστραμμένους» χαρακτήρες που έβγαιναν με θάρρος στη σκηνή και μέσα από την εκκεντρικότητα τους παρήγαγαν μουσική. Οι Gossip αυτή τη φορά έκαναν το αντίθετο. Προσπάθησαν να φτιάξουν μουσική για να μας αποδείξουν πως είναι εκκεντρικοί.

Δυστυχώς για αυτούς, δεν υπάρχει τίποτα πιο μπανάλ από τύπους που απλά κυνηγάνε περισσότερα φράγκα και δόξα, για να τρίψουν τις εφημερίδες στα μούτρα των παλιών συμμαθητών τους. Κι επειδή τα μούτρα μας πολλές φορές τα φάγαμε με τέτοιες one hit wonder μπάντες, ξέρουμε τώρα και προσέχουμε.