Godsmack

Προς αποκατάσταση της μουσικής αλήθειας: Οι Godsmack δεν παίζουν nu metal, ούτε grunge! Παίζουν heavy rock με πολλά κιλά αρ....α, ωσάν τους Disturbed. Δύο παρεξηγημένα συγκροτήματα, όσον αφορά το είδος της μουσικής τους, ίσως επειδή κατάγονται από τις Η.Π Α. (;), ίσως γιατί δεν έχουμε πολυασχοληθεί μαζί τους στο Ελλάντα. Εδώ όμως θα ασχοληθούμε με το πρώτο.

Έχοντας ήδη στο ενεργητικό τους 4 κυκλοφορίες και μία πρόσφατη περιοδεία με τους Metallica, που τους άφησε από ότι φαίνεται αρκετά μουσικά κουσούρια, με την καλή έννοια πάντα, ειδικά στον τραγουδιστή (τα "yeah, yeah" του είναι ίδια με του J. Hetfield), έρχονται και πάλι στο προσκήνιο με 11 δυναμικά αν μη τι άλλο τραγούδια και με άγριες (μουσικές) διαθέσεις.

Τα τρία πρώτα τραγούδια είναι τέρμα τα γκάζια με το hitάκι "Speak", ενώ στη συνέχεια πέφτουν λίγο οι ταχύτητες, όχι όμως και η επιθετικότητα τους, που πηγάζει κυρίως από το συνδυασμό Alice in Chains, Metallica και Disturbed, τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Το cd κλείνει όπως ακριβώς ξεκίνησε, τσαμπουκαλεμένα, με διάχυτη τη μελωδία να καρφώνεται στον κρόταφο του ακροατή και με την προσδοκία να συνεχίσει σε δωδέκατο κρυφό τραγούδι. Επειδή κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, πολύ απλά κι όμορφα κάνουμε τη χρήση του play εκ νέου, αναφωνώντας "...No Rest For The Wicked...".

Και εις ανώτερα!