Glitter Wizard

Δεν είναι ανάγκη να είναι όλα πολύ σοβαρά. Δεν χρειάζονται μόνο τα καλλιτεχνικά επιτεύγματα που πάνε την Τέχνη ένα βήμα μπροστά. Πολλές φορές η απόλαυση έρχεται από κάτι που κλίνει προς το ευτελές και το απλό αλλά είναι πολύ απολαυστικό. Κάπου εδώ έρχονται και οι Glitter Wizard που νομίζω μπορούν να διεκδικήσουν και τον χαρακτηρισμό cult με ευκολία.

Όχι ότι κάνουν κάποιου είδους πλάκα. Δεν μιλάμε για παρωδία εδώ, οι άνθρωποι μια χαρά παίζουν τη μουσική τους, φαίνεται να ξέρουν καλά το είδος τους και οι συνθέσεις τους στέκουν ανάμεσα σε πολλές αντίστοιχες από συναδέλφους τους με το κεφάλι ψηλά. Απλά θα λέγαμε ότι κατά μία έννοια είναι ένα διαρκές κλείσιμο ματιού, ένας δίσκος με inside jokes για μυημένους, μία ανάλαφρη προσέγγιση σε κάτι οικείο. Αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δανειστούν και μερικούς ήχους, στυλ, φράσεις από συγκροτήματα που τους ενέπνευσαν, δεν τους κρατάμε και κακία.

Οι Black Sabbath είναι μία τέτοια περίπτωση αφού είναι παντού στο "Hollow Earth Tour". Από την άλλη, όχι και ακριβώς αφού ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των Glitter Wizard είναι η παρουσία πλήκτρων οπότε έρχονται και οι Deep Purple να κυριαρχήσουν στο παιχνίδι. Αλλού, πάλι, μοιάζουν με κάτι από Alice Cooper και για να μην το κουράζουμε, μία γενικότερη 70ίλα θα λέγαμε δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη, μία 70ίλα που κλίνει προς την χεβυμεταλλική σκοπιά, με ό,τι μπορεί να σήμαινε ο όρος αυτός σε εκείνη τη δεκαετία. Μάλιστα με δύο μεγάλης διάρκειας συνθέσεις σε λογική πρώιμων Rush θα μπορούσαν να ζητήσουν να χαρακτηριστούν και ολίγον prog (κατά το ολίγον έγκυος).

Οι μελωδίες που χτίζουν, τα riff τους, οι εναλλαγές των ρυθμών και τα πολλά μέρη των τραγουδιών διατηρούν το ενδιαφέρον σε όλο τον δίσκο και τελικά κερδίζουν με ευκολία τον ακροατή. Κι αν τους κατηγορήσουμε που όλα φαίνονται τόσο απλά, ας σκεφτούμε πρώτα μήπως αυτή είναι η μεγάλη τους ικανότητα.