Glenn Hughes

Ο Glenn Hughes δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ένας από τους ελάχιστους εκπροσώπους του classic rock που συνεχίζει να μας εκπλήσσει σε κάθε κυκλοφορία, αλλά και σε κάθε live εμφάνιση. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που οι HTP μας επισκέφτηκαν και είδικα ο Hughes μας πήρε το μυαλό με την ενέργειά του. Όσοι ήταν εκεί θυμούνται. Το νέο διπλό cd που έρχεται από την Frontiers είναι αυτή τη φορά live, με την ελπίδα να μας θυμίσει τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε. Το πετυχαίνει; Θα δούμε στη συνέχεια.

Ξεκινώντας από τη συσκευασία, ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το πολύ προσεγμένο διπλό digipak, το οποίο μάλιστα έχει και μια δεύτερη προστατευτική θήκη. Τα χρώματα του εξωφύλλου είναι εξαιρετικά, ενώ στο πίσω μέρος υπάρχουν οι μουσικοί με τις φωτογραφίες τους για να μάθετε πως, εκτός του GH στα φωνητικά και στο μπάσο, στο δίσκο παίζει κιθάρα ο JJ Marsh, τον οποίο επίσης είχαμε απολαύσει στην Ελλάδα. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το μακρύ ξανθό μαλλί του, αλλά και τα καταπληκτικά solo του; Το album, τέλος, συνοδεύεται από 16 σελίδες με φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες.

Ας πάμε στη μουσική όμως, η οποία θα κρίνει αν αξίζει να δώσετε τα 15 ευρώ. Το πρώτο cd περιέχει κομμάτια από τους πρόσφατους προσωπικούς δίσκους του Hughes (με αποκορύφωμα το υπέροχο "Written All Over Your Face"), αλλά και δύο τραγούδια από τους Trapeze, μέλος και βασικός συνθέτης των οποίων υπήρξε ο G.H.. Tα δύο αυτά κομμάτια είναι και το δυνατό σημείο του πρώτου cd, καθώς αφ' ενός το "Medusa" είναι ένα πολύ δυνατό blues rock τραγούδι (όποιος έχει ακούσει Trapeze ξέρει τι εννοώ), αφ' ετέρου το "Seafull" είναι ένα μελαγχολικό διαμάντι που σίγουρα θα ήταν καλό να το είχαμε ακούσει κι εμείς live, αφού ο Glenn κάνει επίδειξη φωνητικής. Και πράγματι, αυτό που μας προσφέρει το δισκάκι αυτό είναι 6 κομμάτια που δεν έχουμε ακούσει ποτέ στην Ελλάδα ζωντανά.

Το δεύτερο cd ξεκινά με τα "Coast to Coast" (κατά τον Hughes, αυτό είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει) και το "First Step Of Love", και τα δύο από τη συνεργασία του με τον κιθαρίστα Pat Thrall. Το live μέρος του album κλείνει με αυτό που ήλπιζα, δηλαδή με τρία Purple κομμάτια, και μάλιστα όχι τυχαία! Αν περιμένατε "Burn", "Stormbringer" και λοιπά, ατυχήσατε, αφού θα βρείτε το "Mistreated" και τα υποτιμημένα "Gettin' Tighter" και "You Keep On Moving". Τα τρία αυτά κομμάτια ήταν που μας έκαναν όλους να ανατριχιάσουμε στο live των HTP. Ειδικά το "Mistreated" είναι όπως ακριβώς το θυμόμαστε, με το soul κλείσιμο. Τώρα υπάρχει σε cd και μπορούμε να το ακούμε για πάντα! Για να μην μιλήσω για τα λόγια του Glenn πριν το "Gettin' Tighter" που αφορούσαν τον Tommy Bolin, ούτε για τα ξεσπάσματα και τα ουρλιαχτά του κατά τη διάρκεια του "Keep on Moving". Είναι όλα εδώ! Αυτό που δεν θα βρείτε είναι τραγούδια των HTP. Άλλωστε δεν υπάρχει Turner για να τα συνερμηνεύσει (και μην ακούω κακοήθη σχόλια του τύπου "καλύτερα" κλπ). Αυτά υπάρχουν στο "HTP Live Ιn Tokyo", σε περίπτωση που κάποιος θέλει να τα ακούσει.

Η ευχάριστη έκπληξη του album είναι τα δύο bonus studio tracks που ακολουθούν. Το πρώτο ονομάζεται "The Healer" και είναι ένα πολύ καλό και μελωδικό ακουστικό κομμάτι. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται το "Change", που ξεκινά με ένα απότομο ξέσπασμα και συνεχίζει με όμορφα riffάκια και μια εξαιρετική φωνητική επίδοση του Hughes, ενώ ολοκληρώνεται με ένα δυνατό solo του Marsh. Χωρίς να είναι εξαιρετικά, συμπληρώνουν επάξια το album, αλλά απευθύνονται μάλλον στους φανατικούς φίλους του GH.

Η διάρκεια του πρώτου cd είναι 42 λεπτά, όσο περίπου διαρκούν και τα live κομμάτια του δεύτερου. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι προφανώς επειδή το album έχει κυκλοφορήσει με τα ίδια τραγούδια σε DVD, χωρίς τα bonus tracks. Έτσι το audio cd έγινε διπλό, για να χωρέσει όλα τα κομμάτια. Η τιμή πάντως είναι τιμή μονού cd και τα studio tracks μας αποζημιώνουν απόλυτα. Το DVD δεν το έχω δει (προτίμησα να αγοράσω το cd με τα επιπλέον κομμάτια), αλλά υποθέτω πως θα αξίζει κι αυτό τα λεφτά του. Αν πέσει στα χέρια μου θα σας πω τη γνώμη μου και για αυτό.

Με λίγα λόγια, προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον ήταν στο live των HTP σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη να αποκτήσει αυτό το live album. Δεν υπάρχει πιο καθαρός τρόπος να το πω, αφού τα τελευταία κομμάτια είναι ακριβώς όπως τα ζήσαμε τότε. Η ηχογράφηση έγινε μπροστά σε φίλους και επίλεκτους επισκέπτες της ιστοσελίδας του Glenn Hughes, σε studio του Los Angeles, εξ' ου και η ονομασία του δίσκου. Ας ελπίσουμε πως ο κύριος Hughes θα βρεθεί και πάλι μια μέρα στην Ελλάδα, με την ευκαιρία μάλιστα της κυκλοφορίας του νέου του studio album στις αρχές του 2005. Και πάλι, μην ακούσω κακοήθειες όπως "καλύτερα να έρθει μόνος του". Μακάρι να έρθει μόνος του!