Girlschool

Τις έχουν χαρακτηρίσει «θηλυκές Motorhead» και όχι άδικα. Οι ηχητικές ομοιότητες, οι συνεργασίες των δυο μπαντών αλλά και η ερωτική σχέση μέλους με τον Lemmy είναι μερικοί από τους λόγους που τις έχει μνημονεύσει η μουσική ιστορία. Άλλωστε, και οι ίδιες ποτέ δεν το έκρυψαν και ίσως και να το εκμεταλλεύτηκαν λίγο.

Ήταν Απρίλιος του 1981 όταν είδε το φως της δημοσιότητας το δεύτερο άλμπουμ τους, "Hit And Run". Ίσως και λόγω της χρονιάς κυκλοφορίας αλλά και της καταγωγής των μελών, χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα δείγματα του New Wave Of British Heavy Metal, κινήματος που είχε πολύ μεγάλη άνθηση.

Φέτος, 30 χρόνια μετά, για να τιμήσουν αυτή την κυκλοφορία οι Girlschool, το ξαναηχογράφησαν και μας το ξαναχαρίζουν με τον πολύ απλό τίτλο "Hit And Run Revisited". Ορισμένα άλμπουμ μπορούν να σταθούν στο χρόνο και να ακούγονται φρέσκα όσα έτη και αν περάσουν. Το "Hit And Run" είναι σίγουρα ένα από αυτά. Το τσαμπουκαλίδικο πρώιμο hard rock, με πολλές προσμίξεις heavy metal αλλά και punk rock στοιχείων, συνθέτει ένα άλμπουμ που ακόμα και σήμερα μπορεί να ακουστεί πολύ άνετα. Οι Girlschool κατάφεραν να πάρουν το δυναμισμό των Runaways, τον ηχητικό «αλήτικο» τσαμπουκά των Motorhead, Damned, Sex Pistols και άλλων παρεμφερών και βάζοντας πολύ δική τους μουσική, που πια έχει γίνει η  ταυτότητα τους, κατάφεραν να κάνουν μια καριέρα που λίγα γυναικεία group θα ονειρεύονταν. Από το πρώτο δευτερόλεπτο του εναρκτήριου "C'mon Let's Go" μέχρι το τελευταίο του "Future Flash" ο ακροατής θα ακούσει μόνο ξεσηκωτικά τραγούδια, που στην πλειονότητα τους έγιναν αμέσως επιτυχίες, όχι τυχαία, αφού το νεύρο και το τσαγανό είναι περίσσια σε κάθε σύνθεση. Ακόμα και η διασκευή του "Tush" των ZZ Top ηχεί σα να είναι δικό τους κομμάτι.

Η φετινή επανακυκλοφορία έχει μικρές ηχητικές διαφορές σε σχέση με την πρωτότυπη. Αποφάσισαν να μην ξαναγράψουν τα κομμάτια προσθέτοντας νέα στοιχεία, αλλά να τα αφήσουν όπως ήταν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και απλά να δώσουν -με μια καλύτερη παράγωγη- νέα δυναμική πνοή. Τραγούδια όπως τα "C’mon Let's Go", "The Hunter", "(I'm Your) Victim", "Following The Crowd", "Hit And Rush", "Watch Your Step", "Yeah Right", "Future Flash" θα είναι πάντα κλασικά, από μια μπάντα που έχει γράψει τα δικά της χρυσά γράμματα στη μουσική βιομηχανία. Η νέα έκδοση έχει ως bonus υλικό τα κομμάτια "Demolition Boys" (τραγούδι από την πρώτη τους δουλειά, "Demolition", του 1980) και το "Hit And Run" (με τη συμμετοχή της Doro Pesch στα φωνητικά) αλλά και καινούργιο εξώφυλλο που εννοείται ότι «φέρνει» συνειρμικά στο πρώτο.

Αξίζει να ακούσετε όλοι αυτό το άλμπουμ, είτε αρέσκεστε στο είδος, είτε όχι. Όταν ένας δίσκος είναι κλασικός, πρέπει να ακούγεται από τους οπαδούς. Είναι σημαντικό να μην απαρνιόμαστε, αλλά να μνημονεύουμε το παρελθόν.