Gazpacho

Οι Νορβηγοί Gazpacho μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ και αν το όνομα σας φαίνεται αστείο ή σας έρχεται στο μυαλό η γνωστή ισπανική σούπα με τομάτα (μιας και από εκεί προέρχεται το όνομά τους), καλό θα ήταν να προσπεράσετε τις όποιες αναβλητικές υποθέσεις και να ακούσετε το συντομότερο το "Tick Tock". Δύο χρόνια μετά το μοναδικό καλλιτέχνημα, που έφερε τον τίτλο "Night", οι Gazpacho συνεχίζουν τη δημιουργία φανταστικής μουσικής και μοιάζουν να παίρνουν από το χεράκι και να οδηγούν εκ του ασφαλούς το ιδίωμα με τον πολυφορεμένο τίτλο neo progressive rock.

Ο θόρυβος που προκάλεσαν στον underground κύκλο, καθώς και στις διαδικτυακές παρέες, με το "Night" δημιούργησε πολύ μεγάλες προσδοκίες για το επόμενο δισκογραφικό βήμα της μπάντας, το οποίο φαίνεται εν πολλοίς να ανταποκρίνεται και με το παραπάνω. Όσοι έτυχε να ακούσετε το προηγούμενο άλμπουμ ή έστω κάποιο από τα προηγούμενα τρία των Νορβηγών, ξέρετε σίγουρα τι να περιμένετε πάνω-κάτω. Το "Tick Tock", πάντως, αν και νωρίς ακόμα, δείχνει να έχει κερδίσει ήδη τη θέση του μεταξύ των κορυφαίων δίσκων του ιδιώματος. Ακόμα και αν οι Gazpacho δε θα κερδίσουν ούτε την αναγνώριση, ούτε και τις πωλήσεις που τους αξίζουν.

Το "Tick Tock", λοιπόν, συνεχίζοντας την παράδοση των concept δίσκων των Gazpacho, αφορά στη μουσική αναπαράσταση των απομνημονευμάτων του Γάλλου συγγραφέα και πιλότου Antoine de Saint Exupéry (γνωστός άλλωστε για τον "Μικρό Πρίγκιπα"), όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο του με τίτλο "Wind, Sand And Stars". Ο συγκεκριμένος κύριος λοιπόν το 1935 αποφάσισε να πετάξει από το Παρίσι προς τη Σαϊγκόν, αλλά το αεροπλάνο του κατέπεσε στην έρημο της Σαχάρα και συγκεκριμένα στο κομμάτι που ανήκει στη Λιβύη. Οι εμπειρίες που αποκόμισε από το συγκεκριμένο περιστατικό κατεγράφησαν στο παραπάνω αυτοβιογραφικό βιβλίο και κάμποσα χρόνια αργότερα μια μπάντα της Νορβηγίας αποφάσισε να κυκλοφορήσει το πιο φιλόδοξο πόνημά της, βασισμένο στην εξιστόρηση του Antoine de Saint Exupéry. Φιλοσοφικές αναζητήσεις, απόψεις περί της αξίας της ζωής και μια αύρα πνευματικής ισορροπίας υπό ακραίες καταστάσεις συνθέτουν το στιχουργικό μέρος του άλμπουμ.

Όσον αφορά τη μουσική κατεύθυνση του "Tick Tock", θεωρώ ότι μάλλον αρκεί η απλή αναφορά ότι η μπάντα προέρχεται από μέλη του fan club των Marillion. Ακούγοντας το δίσκο ξανά και ξανά, είτε ανατρέχοντας στο προηγούμενο αριστούργημα των Gazpacho, οι επιρροές της Hogarth εποχής, και δη του αξεπέραστου "Marbles", είναι οφθαλμοφανείς. Από 'κει και πέρα, συνειρμοί με πρώιμους Porcupine Tree, Radiohead και Muse απλά δίνουν κάπως μια πρώτη εικόνα στους μη μυημένους. Οι Gazpacho όμως παραείναι μια εμπνευσμένη μπάντα και δε στέκονται σε εντυπώσεις που οδηγούν σε κακέκτυπα. Η χρήση του βιολιού στις ήδη πανέμορφες συνθέσεις προσδίδει έναν άλλον αέρα, μαγικό, ονειρικό και ταξιδιάρικο, ξυπνώντας τα συναισθήματα και τις ευαισθησίες. Φερ' ειπείν στο "The Walk (pt.1)" δε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σοφότερα για να αποδώσει τη μαγεία του κομματιού. Απλά εκπληκτικό.

Τέσσερα κομμάτια, με συνολική διάρκεια περί τα 48 λεπτά, φαντάζουν λίγα μπροστά στις δυνατότητες αυτής της μπάντας και δεν κουράζουν ούτε στο παραμικρό, οδηγώντας αυτόματα σε συνεχείς ακροάσεις. Για παράδειγμα, το ομώνυμο επικό κομμάτι των 22 λεπτών (χωρίζεται σε 3 μέρη), έχει τόσες πολλές εναλλαγές, μελωδικά φωνητικά, ορχηστρικά περάσματα, χορωδία και τόσα άλλα, που δεν περιγράφονται, αλλά βιώνονται. Και αυτό ακριβώς είναι το άξιο αναφοράς επίτευγμα των Gazpacho. Σε καιρούς που η μουσική βιομηχανία προσφέρει στους μουσικόφιλους τετριμμένες και πολυφορεμένες κυκλοφορίες με ημερομηνία λήξεως, εμφανίζονται κάτι τέτοια συγκροτήματα και ξαναδίνουν στη μουσική την πραγματική της υπόσταση.

Αν θεωρείτε τον εαυτό σας οπαδό της «προοδευτικής μουσικής», το "Tick Tock" είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει δίσκο-κόσμημα της συλλογής σας και θα φιγουράρει περήφανα δίπλα στο έτερο έπος "Night". Αν δε συγκινείστε από «ταμπέλες» και θέλετε μουσική που να διασκεδάζει, αλλά και ταυτόχρονα να διδάσκει, το "Tick Tock" είναι και για σας. Ένα μοναδικό αριστούργημα, που οφείλει να λάβει τη θέση που του αρμόζει και σαφέστατα προτείνεται ανεπιφύλακτα ως ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς.