Garden Of Worm

Idle Stones

Svart (2015)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 02/04/2015
Ένα γλυκόπιοτο σουλάτσο μεταξύ παραδοσιακού doom metal και δεινοσαυρικού heavy psych
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μπλέξεις τα '70s με τα '80s και ετούτη εδώ είναι η οπτική των Garden Of Worm: παραδοσιακό doom metal με τα απολαυστικά, τα μονολιθικά του τα riff του και τα ψυχεδελικά του τζαμαρίσματα, σαν αυτά που αναπτύχθηκαν στον rock πλανήτη πριν πολλά πολλά χρόνια. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό το συγκέρασμα -που έχουμε δει να το πράττουν στην εντέλεια οι Witchcraft του "The Alchemist"- τους βγαίνει και τους ταιριάζει ιδιαιτέρως, καταφέρνοντας έτσι να δημιουργήσουν ένα γλυκόπιοτο άλμπουμ, που αποτελεί ιδανική συντροφιά για τους λάτρεις των προαναφερθέντων ήχων.

Και αν αναρωτιέστε τι δουλειά έχουν οι λέξεις doom και metal σε ένα συγκρότημα που έχει πάρει το όνομά του από κομμάτι των King Crimson, να ξεκαθαρίσουμε πως τίποτα δεν είναι (τόσο) τυχαίο. Οι μουσικοί του εν λόγω τρίο (ναι τρείς είναι, μην ξεγελιέστε από το κακό εξώφυλλο) από την Φινλανδία ξεκίνησαν την καριέρα τους σε αμιγώς progressive rock μονοπάτια, πριν τους κατακτήσει η εθιστική μαγεία του πρωτόλειου doom. Όταν εντόπισαν το μουσικό τους πρόσταγμα, ετοίμασαν κάμποσες  κυκλοφορίες σε διάφορες δισκογραφικές, προεξέχοντος του πολύ ενδιαφέροντος ομώνυμου ντεμπούτου τους, από το 2010. Έπειτα, επήλθε διάλειμμα διαρκείας, από το οποίο ξυπνούν τώρα, νωχελικοί μα ορεξάτοι, με το "Idle Stones".

Μιας που ο δίσκος αποτελείται από μονάχα τέσσερις συνθέσεις, ε θα ήταν κρίμα να μην πηγαίναμε σε song by song φόρμες. Έχουμε και λέμε, λοιπόν...

"Fleeting Are The Days Of Man" και μέσα σε έξι λεπτά αντιλαμβανόμαστε τις διαθέσεις των Garden Of Worm. Mid-tempo, επαναλαμβανόμενες, βαριές κιθαριστικές ιδέες με παλιακή παραμόρφωση, καθαρά, τσεκουράτα φωνητικά και fuzz-αριστά σόλο. Μια ομορφιά. Το δεκάλεπτο "Summer's Isle" χαμηλώνει ακόμα περισσότερο ρυθμούς, κάπου στα μισά του ακούμε ατόφια doom metal riff, για να κλείσει με τέρμα τις ψυχεδέλειες σε ένα παρατεταμένο τελείωμα που θα μπορούσε άνετα να ακουστεί κάπου στις άμμους της Σαρδηνίας του Duna Jam. Έρημοι και Sabbath-ικές stoner-ιές στο 7-λεπτο "Desertshore", λίγο πριν συναντήσουμε το "The Sleeper Including Being Is More Than Life", που μας εισάγει στα 20 λεπτά που διαρκεί με -τι άλλο;- πένθιμες καμπάνες. Λόγω διάρκειας, καταλαβαίνουμε ότι εδώ βρίσκουν επιτέλους το χρόνο να κάνουν το αργό, επιβλητικό ξεκίνημα που τόσο επιθυμούν. Πιο αργόσυρτοι και ταξιδιάρικοι από ποτέ, θα κλείσουν το άλμπουμ με μια fans only σύνθεση που όσοι είναι να την εκτιμήσουν, θα την εκτιμήσουν δεόντως.

Όταν ένας καλλιτέχνης αμφιταλαντεύεται μεταξύ δύο κόσμων, συνήθως το αποτέλεσμα χάνει, είτε από άποψη συνοχής, είτε από άποψη επιτήδευσης. Αυτή, όμως, δεν είναι η περίπτωση με τους Garden Of Worm, οι συνθέσεις των οποίων είναι τόσο αφοπλιστικά οργανικές που σε προσκαλούν να τις ακούσεις ξανά και ξανά δίχως να κουραστείς στο ελάχιστο, παρά την επαναληψιμότητα και την έλλειψη καινοτομίας που τους χαρακτηρίζουν.
  • SHARE
  • TWEET