Gama Bomb

Τέσσερα χρόνια μετά το "Tales From The Grave In Space", οι παλαβοί thrashers με το ιδιόρρυθμο χιούμορ, Gama Bomb, επιστρέφουν με την τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά τους, "The Terror Tapes". Οι -αυτοαποκαλούμενοι και «Kings Of Geek»- Βορειοϊρλανδοί ανακατεύουν για άλλη μια φορά το ανεξέλεγκτα γρήγορο speed / thrash τους με τους αλλοπρόσαλλους στίχους τους, διαγράφοντας μια πορεία παράλληλη αυτής των Municipal Waste.

Βέβαια, η αναφορά στους Αμερικανούς γίνεται με κύριο γνώμονα τις κοινές τους χαβαλετζίδικες αντιλήψεις, αφού στιλιστικά οι Gama Bomb επιμένουν σε κατά βάση πιο παραδοσιακές φόρμες. Κατά τα πρότυπα των Anthrax, Megadeth, Overkill και Agent Steel χτίζουν τις βάσεις τους, υπό το βλέμμα των Nuclear Assault, D.R.I. και Suicidal Tendencies αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, γεμίζοντας το κενό που τους χωρίζει απ' τα 80s με μοντέρνα στοιχεία στο ύφος των Bonded By Blood, Dr. Living Dead!, αλλά και των προαναφερθέντων Municipal Waste.

Στον συνθετικό τομέα η μπάντα παρουσιάζει αρκετά μεγάλη βελτίωση σε σύγκριση με τις προηγούμενες δουλειές της, μεταδίδοντας σε μεγάλο βαθμό την έμφυτη τάση της για διασκέδαση και πώρωση, χωρίς ποτέ το ένα να μπαίνει στον δρόμο του άλλου. Με μέσο όρο που δεν ξεπερνά τα τρία λεπτά, τα δώδεκα νέα κομμάτια συνθέτουν ένα όμορφο thrash πανηγύρι, με τους στίχους (και) αυτή τη φορά να καταπιάνονται με ιστορίες από περιοδείες και θέματα καλτ ταινιών, από ζόμπι και Robocop έως και τον Willem Dafoe.

Με φωνητικά που φανερώνουν καταγωγή από τους John Cyriis και 'Blitz' Elsworth, ο Philly Byrne φτύνει τους στίχους του με ύφος σταρχιδισμού αλλά και με ταχυγλωσσία που θυμίζει μέχρι και ...Scatman John στα τελευταία δευτερόλεπτα του "Backwards Bible". Η υπόλοιπη μπάντα ακολουθεί με ανάλογη ακρίβεια σε εκτελέσεις υψηλού επιπέδου, στηριζόμενη και στην υποδειγματική παραγωγή του Scott Atkins (πρώην Stampin' Ground).

Από τη ροκενρολιά του "Beverly Hills Robocop" και το crossover έπος "Shitting Yourself To Live" μέχρι τις Maidenίλες του "Backwards Bible" και την αναφορά στο "Sabre Dance" (του Aram Khachaturian) στο solo του "Terrorscope", τα πάντα δένονται κάτω από μία ρομαντική ελαφρότητα και μία αγνή διάθεση που κάνουν τους Βορειοϊρλανδούς μία άκρως συμπαθητική περίπτωση μπάντας. Όσο για το βραβείο του «Καλύτερου Τίτλου», το "The Cannibals Are In The Streets (Therefore) All Flesh Must Be Eaten" παίζει χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο.

Αυτοί είναι οι Gama Bomb, εν ολίγοις, κι αυτό είναι το "The Terror Tapes"˙ ένα καταιγιστικό, απενοχοποιητικό, πωρωτικό, επιπόλαιο και πάνω απ' όλα ψυχαγωγικό άλμπουμ, φτιαγμένο με χαλαρά ήθη, αγνά thrash υλικά και τεράστιες δόσεις χοντροκομμένου χιούμορ. Όσοι ξέρουν, ακολουθούν. Όσοι πάλι ψάχνουν για τον thrash δίσκο της χρονιάς, ας συνεχίσουν να ψάχνουν αλλού.