Focus

Κάποτε τα prog rock συγκροτήματα για να είναι σχετικά με την εποχή τους αναγκάστηκαν να βάλουν πολύ νερό στο κρασί τους, να γίνουν pop, AOR, new wave, new age, μπαλανταδόροι και ό,τι άλλο βάζει το μυαλό σας προκειμένου να επιβιώσουν, πράγμα που παρεμπιπτόντως κατάφεραν ελάχιστοι. Στις ήμερες μας, για να αντέξουν τον ανταγωνισμό, πρέπει να γίνουν πιο progressive από ποτέ. Όσοι λοιπόν δεν πατήσατε να διαβάσετε το υποφαινόμενο κείμενο από περιέργεια ή για χάρη και μόνο του εξώφυλλου του Roger Dean, μπορείτε να καταλάβετε τι χαρά αποτελεί η διαμορφωθείσα αυτή κατάσταση.

Οι Focus του 2012, λοιπόν, στο δέκατο δίσκο τους (η συνεργασία του Thijs van Leer με τον Jan Akkerman το 1985 δεν μετράει στην πραγματικότητα για δίσκος του συγκροτήματος) δεν έχουν περιθώριο να αλεγράρουν τον ήχο τους οπότε το τραβάνε στο άλλο άκρο. Εκεί που είχαν σχεδόν σήμα κατατεθέν τα instrumental θέματα που είναι πνιγμένα σε μελωδίες προερχόμενες από την ευρωπαϊκή folk και την κλασική μουσική, πλέον ενισχύουν πολύ τη jazz πλευρά τους και αυτό σίγουρα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στον νεόφερτο κιθαρίστα Menno Gotjes. Η συνήθεια του συγκροτήματος να αλλάζει κιθαρίστα σε κάθε δίσκο από την αποχώρηση του Akkerman και μετά, δε θα μπορούσε να αφήνει ανεπηρέαστο και τον ήχο τους. Έτσι, μπορεί ο van Leer με τον Pierre van der Linden να είναι παρόντες εκπροσωπώντας τα κλασικά μέλη των Focus και ευτυχώς να είναι μουσικά δυνατοί όσο πάντοτε, αλλά ο χρόνος και ο χώρος που παίρνει ο Gootjes είναι καθοριστικός.

Ακόμα κι αν αυτή η jazz στροφή, ίσως και η πιο εκτεταμένη χρήση της φωνής σε σχέση με το παρελθόν, αλλοιώνει λίγο το χαρακτήρα τους, υπάρχουν αρκετά άλλα στοιχεία που αποκαλύπτουν τους παλιούς Focus. Καταρχήν, το διάσπαρτο φλάουτο του van Leer και φυσικά το hammond του που, αν και σπάνια παίρνει τα ηνία, είναι πάντοτε χαρακτηριστικά παρόν. Πιο σημαντικά όμως το γεγονός ότι ποτέ δεν ξεφεύγουν σε fusion καταστάσεις διατηρώντας πάντα μελωδίες που μπορείς να σιγοψιθυρίσεις αν θες. Τελευταία άφησα την ποιότητα, αφού, πιθανότατα, δεν υπάρχει δίσκος των Focus που να είναι ικανός να απογοητεύσει και ειδικά οι δύο τελευταίοι (από την επιστροφή του 2002 και μετά) έχουν δείξει μία συνέπεια θαυμαστή.

Είτε οι Focus ανήκουν στη λίστα των αγαπημένων σας συγκροτημάτων είτε απλά σας αρέσει το σε 70s στυλ prog rock, ανεξάρτητα από το αν παίζεται από βετεράνους του χώρου ή νεόκοπα πιτσιρίκια, το "X" προβλέπεται να σας ικανοποιήσει, το λιγότερο.