Fliptop Box

Οι Αθηναίοι Fliptop Box είναι μια μπάντα με ήδη δεκατρία χρόνια στο ενεργητικό της, έχοντας ωστόσο ξεκινήσει τη δισκογραφική της πορεία το 2006, με το τότε "Promo 2006" να αποσπά θετικότατα σχόλια από το κοινό και τον Τύπο της εποχής. Πλέον, και με το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ να έχει μεσολαβήσει, κυκλοφορούν τη δεύτερη τους δουλειά, προσπαθώντας να διαδώσουν το ιδιαίτερο post-grunge/heavy rock τους σε ένα μεγαλύτερο κύκλο ακροατών.

Αν μη τι άλλο, η προσπάθεια τους να αναμείξουν τους κλασσικούς heavy rock ρυθμούς, με μελωδίες και θέματα που δανείζονται στοιχεία από καλλιτέχνες όπως ο Glenn Danzig, οι Volbeat και οι Therapy?, μεταξύ άλλων, κρίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα, προσφέροντας ένα αποτέλεσμα που έχει να προσφέρει πράγματα στον ακροατή του είδους.

Έτσι, με το εναρκτήριο "Blast" και το "Unbeliever", το οποίο κλείνει τον δίσκο, να αποτελούν τις καλύτερες συνθέσεις και να τραβούν την περισσότερη προσοχή πάνω τους, οι ιδέες της αθηναϊκής μπάντας ξεδιπλώνονται όμορφα κατά τη διάρκεια της ροής του δίσκου, διατηρώντας το ενδιαφέρον σε ένα μεγάλο μέρος του.

Ωστόσο, παρά την καλή απόδοση και την ξεκάθαρη προσπάθεια που καταβάλλεται, υπάρχουν ορισμένοι τομείς όπου, εμφανέστατα, υπάρχουν ακόμη αρκετά περιθώρια βελτίωσης. Ξεκινώντας με την παραγωγή του υλικού, στα αυτιά μου μοιάζει να πάσχει από ισορροπία και δυναμικές σε όλα τα όργανα, αφαιρώντας πόντους απ’ το όλο εγχείρημα.

Παράλληλα, η δουλειά στα φωνητικά, αν και συνολικά κρίνεται αρκετά ανταγωνιστική, με τις ενδιαφέρουσες φωνητικές γραμμές που υπάρχουν, να δείχνουν τον σωστό δρόμο, υπάρχουν σημεία όπου «φωνάζουν» πως χρειάζονταν περισσότερη προσοχή, προτού μπουν στον δίσκο. Αποτέλεσμα αυτού, η άνιση εικόνα που αποκομίζεται, να αμαυρώνει την πολύ καλή προσπάθεια για κάτι παραπάνω από τις τυπικές μελωδικές γραμμές για το είδος.

Τελειώνοντας με τις όποιες παρατηρήσεις, ίσως σε αυτές να μπορούσε να αναφερθεί και το γεγονός πως το άλμπουμ, ενώ δεν πάσχει σε καλές ιδέες, εκείνες δεν μετουσιώνονται σε αντίστοιχα αξιομνημόνευτες συνθέσεις, με τα προαναφερθέντα τραγούδια και το "Promises To Stay", με το κολλητικό βασικό riff του, να αποτελούν την εξαίρεση και, κατά συνέπεια, τις κορυφές του δίσκου.

Καταλήγοντας, οι Fliptop Box μας προσφέρουν έναν δίσκο με αρκετές και καλές ιδέες, μερικά όμορφα τραγούδια αλλά και κάποια σημαντικά προβλήματα. Παρ' όλα αυτά, οι Αθηναίοι μοιάζουν να βαδίζουν στον σωστό δρόμο, έχοντας τη διάθεση και το ταλέντο για κάτι ακόμη καλύτερο στο εγγύς μέλλον.