Fink

Hard Believer

Ninja Tune / R'COUP'D / Rockarolla (2014)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 04/08/2014
Έχει την μαγική ιδιότητα να γαληνεύει ψυχή και ώτα με εναλλακτική folk / blues
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
«Ο Fink μπορεί να αποτελεί μια από τις πιο καλλιτεχνικές-οργανικές μορφές της Ninja Tune, όμως η εμφάνιση του δεν μας έπεισε. Δύσκολο να προσδιορίσω το τι έφταιγε... Μήπως το βαρύ ύφος του σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα του main stage ή μήπως το ότι όλα τα τραγούδια του μοιάζουν ίδια; Δεν ξέρω...». Αυτά κατέθεσε ο φίλτατος Πανος Κατσούρης λίγες ώρες μετά το τέλος του Plissken αφήνοντας τον γράφοντα με ανάμεικτα συναισθήματα ως προς την απουσία του στο εν λόγω πρωτοποριακό event. Η φύση της μουσικής του Fink, κλειστοφοβική και γεμάτη συναισθήματα, δεν ήταν δυνατό να ταιριάξει σε ένα πολυδιάστατο festival που διοργανώνεται σε ανοιχτό χώρο, ακόμα κι αν αυτός εμφανίστηκε στο κλειστό. Tο "Hard Believer" έρχεται καταμεσής του καλοκαιριού για να το επιβεβαιώσει, αν και ο συγκεκριμένος δίσκος θα εκτιμηθεί ακόμα περισσότερο όταν φυσήξουν οι πρώτοι φθινοπωρινοί άνεμοι.

Ο Fink αποτελούσε την ιδανική συντροφιά μου σε μια χρονική περίοδο με ατέλειωτα θορυβώδη ξενύχτια. Το φρέσκο τότε "Sort Of Revolution" είχε την μαγική ιδιότητα να γαληνεύει ψυχή και ώτα ώστε η κάθαρση να έρθει λίγο πριν την επιστροφή στο σπίτι τις πρώτες πρωινές ώρες. Αυτές θεωρώ ότι είναι οι κατάλληλες συνθήκες για να ασχοληθεί κανείς με την μουσική του Fink. Ένα γκρίζο τοπίο μεγαλουπόλεως, θολές σκέψεις, ησυχία, μοναξιά.

Για όσους ακόμα και μετά το φετινό καλοκαίρι δεν γνωρίζουν τι εστί Fink, πρόκειται για το stage-name του συνθέτη / παραγωγού, τραγουδιστή, DJ (και άκρως καλλιτεχνική φιγούρα) Fin Greenall που ηχογραφεί στην Ninja Tune την τελευταία μιάμιση δεκαετία. Έχοντας ως αφετηρία την ηλεκτρονική μουσική ανάμειξε σταδιακά τις ετερόκλητες μουσικές επιρροές του ώστε να παρουσιάσει στους επόμενους δίσκους ένα πρωτοποριακό κράμα εναλλακτικής folk.

Στο "Hard Believer" δεν θα ανακαλύψετε ιδιαίτερους νεωτερισμούς συγκριτικά με το παρελθόν του. Αυτό όμως δεν κρίνεται πάντα αναγκαίο, ειδικά όταν ένας δίσκος περιλαμβάνει αξιόλογες συνθέσεις και εθιστικές μελωδίες. Το εναρκτήριο ομώνυμο είναι ακόμα μια αξιοπρεπέστατη προσέγγιση των blues από το δέλτα του Μισσισσιπή (ανατρέξτε και στο "Wheels" από το προηγούμενο "Perfect Darkness" άλμπουμ). Αλλού συνεχίζει να «χτίζει» μακροσκελείς ιδέες όπως στα "Green And The Blue" και "Pilgrim". Δίνει βαρύτητα στην ακουστική του κιθάρα και στην καταπληκτική φωνή του αλλά δεν βασίζεται μόνο εκεί. Αλλού δημιουργεί ατμοσφαιρική μουσική στο υπόβαθρο ενώ σε άλλες συνθέσεις παρουσιάζεται πιο ξεκάθαρος όπως το "White Flag" που στηρίζεται εξολοκλήρου σε έναν χαοτικό dub ρυθμό. Το πρώτο single "Looking Too Closely" ξεφεύγει από τα στενά indie όρια και οδεύει ήδη προς την επιτυχία σε Γερμανία και Ολλανδία. Το ίδιο λογικά θα καταφέρει και το "Shakespeare" αν ο δημιουργός του επιλέξει να το ξεχωρίσει από τον υπόλοιπο δίσκο. Προσωπικά προσκαλώ και προκαλώ τους Editors να διασκευάσουν το συγκεκριμένο κομμάτι διότι η επιτυχία θεωρείται ήδη δεδομένη. Αν κάποιος γνωρίζει προσωπικά τον Tom Smith, ας μεταφέρει τα λόγια μου.

Συμπερασματικά, το "Hard Believer" είναι ένας δίσκος που δεν θα ωθήσει την μουσική του Fink σε νέα μονοπάτια αλλά θα συντηρήσει το ιδιαίτερο ύφος με το οποίο κέρδιζε και κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς. Προσωπικά, τον πίστεψα από την πρώτη στιγμή και ακόμα πιστεύω στις δυνατότητες του. Όσοι δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν στο πρόσωπό του, θα βρουν εδώ ακόμα ένα χέρι βοηθείας. Και τέλος, όλα τα τραγούδια του Fink δεν μοιάζουν ίδια!
  • SHARE
  • TWEET