Enforcer

From Beyond

Nuclear Blast (2015)
Από τον Κώστα Πολύζο, 12/02/2015
Είναι πλέον και επίσημο... οι Enforcer τιμούν με τόσο πάθος τις επιρροές τους που δεν χρειάζεται να ξαναμπούμε στη διαδικασία να τις σχολιάσουμε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, δύο χρόνια μετά το καταπληκτικό "Death By Fire" οι Σουηδοί Enforcer επιστρέφουν για άλλη μια φορά με άγριες διαθέσεις. Με το τέταρτο άλμπουμ τους με κάνουν να νιώθω πως θα καταφέρουν να καθιερωθούν στην συνείδηση και του πιο δύσκολου ακροατή ή τουλάχιστον κάτι τέτοιο θα έπρεπε να συμβεί... λέω εγώ τώρα.

Το πρώτο πράγμα με το οποίο θα πρέπει να ξεκινήσουμε είναι αυτό που κάποιοι θεωρούν αρνητικό στους Enforcer και δεν είναι άλλο από τα συγκροτήματα τα οποία έχουν καθορίσει τον ήχο τους και το κατά πόσο είναι αυτό είναι διακριτό. Είναι δεδομένο πως για ακόμα μια φορά μπορούμε να πούμε ότι είναι εμφανής η αγάπη τους για το N.W.O.B.H.M και το speed metal αλλά ακούγοντας και ξανακούγοντας το "From Beyond" μπορώ να πω πως τιμούν με τόσο πάθος τις επιρροές τους που δεν τίθεται ζήτημα αντιγραφής και ούτε χρειάζεται να ξαναμπούμε στη διαδικασία να το σχολιάσουμε.

Αρχίζοντας από τα βασικά, η παραγωγή για ακόμα μια φορά είναι υποδειγματική στο να εξυπηρετεί τον ήχο της μπάντας. Το «μπασοτύμπανο» είναι ευκρινέστατο, έχει το σωστό βάθος και δίνει τον κατάλληλο  χώρο στις κιθάρες να ξεσαλώσουν. Και μιλάμε πως του δίνουν και καταλαβαίνει καθώς τα solo των Tholl και Wickstrand δεν έχουν σταματημό. Ο Olof τέλος για ακόμα μια φορά βγάζει φοβερά γούστα με τις ερμηνείες του και τις βρώμικες τσιρίδες του.

Αν συγκρίνουμε το "From Beyond" με τον προκάτοχό του, αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι μια ωρίμανση στην συνθετική προσέγγιση. Πλέον αρκετές φορές τολμούν να ρίξουν τις ταχύτητες με αποτέλεσμα τα τραγούδια να μην είναι όλα «μονοδιάστατα», κάτι που το καταφέρνουν με τις εναλλαγές θεμάτων και ρυθμού.

Το σινιάλο για την παλιακή metal επίθεση θα δώσει το speed-ατο "Destroyer" και θα ακολουθήσει το πρώτο single "Undying Evil", το οποίο σου κολλάει κατευθείαν στο μυαλό με τις φοβερές φωνητικές γραμμές και το πιασάρικο refrain. Το ομώνυμο του δίσκου είναι μια περίεργη ιστορία. Πρόκειται για το τραγούδι "Slovo" των Terminal ενός side project (με Σλοβάκικο στίχο) του Tobias Lindqvist στο οποίο κατά δήλωσή τους τιμούν το ‘80s metal, εκ δεξιών του Σιδηρούν Παραπετάσματος ορμώμενο. Πρόκειται για ένα υπερ-κολλητικό μελαγχολικό έπος το οποίο φέρνει σίγουρα στο μυαλό άλλες εποχές με τις κιθάρες να κερνάνε πόνο.

Για την ισορροπία του πράγματος στα καπάκια έρχεται το γρήγορο "One With Fire" με το thrash riff και το διακριτικό δίκασο του Jonas. Το "Below The Slumber" είναι ο ορισμός της ωρίμανσης που έγραψα και πιο πάνω. Το αργό κουπλέ ακολουθείτε από ένα πιο ενθουσιώδες σε ταχύτητα refrain, ενώ για το τελείωμα μας κρατάνε ένα a la "Fade To Black" φινάλε με έξοχες δυσολίες, μαγευτικό solo και σταδιακή αύξηση του ρυθμού. Στο "Hungry They Will Come" συνεχίζεται η παράδοση των ορχηστρικών τραγουδιών, αλλά με το που μπει το "The Banshee" μην φοβηθείς πως έχει γίνει κάποιο λάθος και ακούς Mercyful Fate καθώς στη συνέχεια απόκτα την ταυτότητα του. Έχει ωραίο refrain, όμορφες -για ακόμα μια φορά- δισολίες και καταπληκτικό solo.

Μια από τις μεγάλες στιγμές του δίσκου θα αποτελέσει το "Farwell" καθώς πρόκειται για μια νευρώδη και τέρμα speed-άτη σύνθεση. Από κοντά ακολουθεί και το μικρό σε διάρκεια "Hell Will Follow" με το thrash χαρακτήρα του που προς το τέλος θα το γυρίσουν σε ένα φοβερό στακάτο παίξιμο. Το κλείσιμο έρχεται με το «σάπιο» και αργό αρχικά "Mask Of Red Death" που θα εξελιχτεί σε περισσότερο up-tempo στη συνέχεια, μόνο και μόνο για να ξαναρίξουν τις ταχύτητες και να το τελειώσουν όπως ξεκίνησε. (μόνο εγώ άκουσα μέρος του βασικού θέματος από το soundtrack του "Inception" στην γέφυρα πριν το τέλος;)

Ας τα πούμε νέτα σκέτα λοιπόν για να κλείσουμε. Το σημείο αναφοράς των Enforcer θα είναι οι Iron Maiden της εποχής Di’Anno και το Ν.W.Ο.Β.Η.Μ. εν γένει, αλλά αν θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να μπουν «στα σαλόνια» και να μεγαλώσουν κατά πολύ το ακροατήριό τους, μάλλον θα πρέπει να κυκλοφορήσουν τον δίσκο που θα κάνει την υπέρβαση, όπως κάνανε στο παρελθόν τα ινδάλματά τους. Μέχρι τότε θα απολαμβάνουμε δισκάρες όπως το "From Beyond" αναγνωρίζοντας τους το πάθος που βγάζουν και τα φοβερά τραγούδια που γράφουν. Τα παλικάρια είναι εδώ για να μείνουν και στο χέρι τους είναι ξεκάθαρα σε τι κοινό θέλουν να απευθύνονται. Εμάς μας έχουν ήδη κερδίσει εδώ και καιρό.

  • SHARE
  • TWEET